S. Nirmala urodziła się w 23 lipca 1934 r. w Ranchi, stolicy stanu Jharkhand, jako drugie z jedenaściorga dzieci hinduskiej rodziny pochodzącej z Nepalu. Uzyskała tytuł magistra nauk politycznych oraz prawa. W 1958 r. przeszła na katolicyzm, a po kliku latach wstąpiła do założonych przez Matkę Teresę Misjonarek Miłości. W 1976 roku założyła gałąź kontemplatywną zgromadzenia. 13 marca 1997 r. została przełożoną generalną i funkcję tę sprawowała do 25 marca 2009 roku. Jej następczynią została pochodząca z Niemiec s. Mary Prema Pierick.
Premier Indii Narendra Modi złożył kondolencje „rodzinie Misjonarek Miłości”, podkreślając, że „życie s. Nirmali było służbą ubogim i upośledzonym”.
S. Nirmala urodziła się 23 lipca 1934 r. w Rańći, obecnej stolicy stanu Jharkhand, jako drugie z jedenaściorga dzieci hinduskiej rodziny z kasty braminów, pochodzącej z Nepalu. Jej ojciec był oficerem w armii indyjskiej. Choć jej rodzice wyznawali hinduizm, posłali córkę do Patna Women’s College – szkoły prowadzonej przez katolickie misjonarki z Karmelu Apostolskiego w Patnie, stolicy stanu Bihar. W wieku 24 lat zdobyła magisterium z nauk politycznych, studiowała także prawo i odbyła praktykę adwokacką.
W tym czasie poznała działalność Matki Teresy i zapragnęła się w nią włączyć. Nawróciła się na katolicyzm i w 1958 r. przyjęła chrzest. Do Zgromadzenia Misjonarek Miłości wstąpiła jeszcze w latach 50., gdy było ono mało znane. Była pierwszą siostrą, której powierzono misję zagraniczną – została wysłana do Panamy.
W 1976 r. założyła kontemplacyjną gałąź Misjonarek Miłości, którą kierowała do 1997 r., gdy po rezygnacji Matki Teresy została przełożoną generalną całego zgromadzenia. Podejmowała starania o beatyfikację założycielki, której dokonał św. Jan Paweł II w 2003 r., i kontynuowała jej dzieło. Nieśmiała i zakochana w życiu kontemplacyjnym, stała na czele zgromadzenia do 2009 r., gdy zastąpiła ją s. Mary Prema Pierick z Niemiec.
– Nigdy nie mówiła o sobie, zawsze starała się być pomocną ubogim. Żyła w głębokiej więzi z Jezusem i aż do końca była apostołem pokoju – wspomina arcybiskup Kalkuty, Thomas D’Souza. W 2009 r. rząd Indii przyznał jej drugie co do znaczenia najwyższe odznaczenie tego kraju – Padma Vibhushan, za jej służbę ubogim.
Siostra Nirmala była słabego zdrowia, miała chore serce, a ostatnio także niewydolność nerek. 19 czerwca lekarze skierowali ją na dializy, jednak zakonnica wolała spędzić ostatnie dni wśród swych współsióstr i opuściła szpital.
Pogrzeb byłej przełożonej generalnej Misjonarek Miłości odbędzie się jutro, 24 czerwca w Kalkucie. Dzisiaj trumna z ciałem s. Nirmali jest wystawiona w kościele św. Jana, po czym wieczorem zostanie przewieziona do domu zgromadzenia w dzielnicy Tangrza. Jutro zaś odbędzie się pogrzeb w domu macierzystym zgromadzenia, w którego kaplicy spoczywa bł. Matka Teresa.
Za: www.deon.pl.