Uroczystej Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił bp Grzegorz Ryś. Mszę Świętą koncelebrowali również biskupi: biskup diecezji lipawskiej (Łotwa) bp Viktors Stulpins, który był jednym z uczestników dwuletniej formacji oraz biskup pomocniczy archidiecezji mińsko-mohylewskiej bp Jurij Kasabucki (w sobotę, 23 maja, udzielił święceń diakonatu i prezbiteratu salwatoriańskim akolitom i diakonom) oraz przełożony polskiej prowincji salwatorianów ks. Piotr Filas.
W homilii bp Ryś podkreślił, że w chrześcijaństwie chodzi o relację z żyjącym Jezusem, która otwiera „takie możliwości, które wcześniej dla człowieka były niedostępne”; o relację miłości, która „uzdalnia nas do tego, co jeszcze przed chwilą było dla nas kompletnie niemożliwe”. Relacja z Jezusem, który przeszedł przez mękę i śmierć, i żyje, uzdalnia nie tylko do podjęcia misji Jezusowej, ale również do podjęcia jej „na sposób Jezusowy”, to znaczy „taki, który nie omija możliwie «szerokim łukiem» wydarzenia paschalnego we własnym życiu. Dokąd nie znamy Jezusa zmartwychwstałego, nie potrafimy także umierać! Natomiast wtedy, kiedy Go takim znamy i wiemy z relacji z Nim, że ostatnie słowo należy do Boga i do życia, a nie do śmierci, damy się Jezusowi poprowadzić także w takie sytuacje, o których myślimy, że (…) w nich umieramy, ale tak naprawdę w nich zyskujemy od Niego życie. To jest kompletnie nowa perspektywa, jaką nam daje doświadczenie paschalne” – mówił biskup.
Zatrzymując się przy skierowanym do Piotra poleceniu Jezusa „Paś owce moje!” (J 21, 15-17), biskup uczulał formatorów: „owce nie są wasze, ale owce są Jezusa! Wy należycie do owiec, owce do was nie należą! O tym łatwo się mówi, a już pierwsze pokolenie uczniów pokazuje, jak to jest trudne”. Przypomniał początki Kościoła w Koryncie: „Półtorej roku pracy Pawła. Jak szybko się pogubili w tych relacjach. Mają mistrzów do których są przywiązani „na «amen»” i których traktują jak guru: «ja jestem Pawła, a ja Apollosa, a ja jestem Kefasa». Trzy rozdziały pierwszego listu do Koryntian są właśnie o tym. (…) o tajemnicy Krzyża, który jest głupstwem i zgorszeniem dla wielu, a dla nas jest mocą i mądrością”. Doświadczenie przeżytej razem z Jezusem Paschy prowadzi i pasterzy i owce, i formatorów i formowanych, do zmiany mentalności i postawienia wszystkiego „uczciwie: «na nogach», a nie «na głowie»” – mówił bp Grzegorz Ryś przekonując, że relacja z Jezusem, który żyje, ma wówczas „wymiar świadectwa dla tych, których prowadzę. Bo wiem, o co ostatecznie chodzi w prowadzeniu ich: chodzi o to, by ich związać z Jezusem”.
Zajęcia w Szkole ukończyło 75 duchownych diecezjalnych (36%) oraz zakonników (64%) z terenu Polski, ale również pracujących bądź pochodzących z krajów ościennych jak: Austria, Białoruś, Kazachstan, Łotwa, Słowacja, Ukraina i Węgry. Pięciu z nich to duchowni obrządku greckokatolickiego. Po raz pierwszy w historii Szkoły wśród jej uczestników był biskup. Pochodzący z Łotwy ks. Viktors Stulpins, wicerektor i ekonom seminarium duchownego w Rydze, został mianowany biskupem Lipawy 20 lipca 2013 roku, a przyjął sakrę biskupią 7 września 2013 roku, czyli dziewięć dni przed inauguracją zajęć. Był on też jedną z 36 osób, reprezentujących różne stany życia Kościoła i różne narody, którym 24 listopada 2013 roku na zakończenie Roku Wiary papież Franciszek osobiście wręczył swoją pierwszą adhortację apostolską «Evangelii gaudium».
W przeddzień zakończenia Szkoły w homilii ks. Krzysztof Wons SDS podziękował biskupowi Wiktorowi: „Byłeś «primus inter pares». Nie chowałeś się za majestatem Kefasa i nie ukrywałeś w sobie Szymona. Dziękujemy Ci za to, że uczyłeś nas sobą Kościoła prostego, braterskiego, pokornego, dyskretnego, skromnego. Byłeś wśród nas pasterzem na tyłach kaplicy, na tyłach auli, na tyłach celebracji. Zachowywałeś się wśród nas jak Piotr w domu Korneliusza. Gdy Korneliusz stanął przed nim i próbował od razu zmienić pozycję swego ciała, Kefas powiedział mu: „Wstań, ja też jestem człowiekiem…”. Takim Cię zapamiętamy. (…) W naszych annałach będziesz zapisany jako bp Wiktor I – pierwszy biskup w tej Szkole” (pełny tekst homilii na stronie internetowej CFD).
Podsumowania kończącej się edycji Szkoły Wychowawców w czasie ostatniego spotkania dokonał ks. Krzysztof Wons SDS – dyrektor Szkoły, a ks. Piotr Filas SDS – prowincjał wręczył absolwentom pamiątkowe dyplomy.
Pełny tekst homilii bp. Grzegorza Rysia dostępny jest tutaj i tutaj.
Informacja o ostatniej sesji Szkoły (18-22 V) dostępna jest tutaj.
Teksty homilii ks. Cencini (18 V) i ks. Wonsa (21 V) dostępne są tutaj i tutaj.
Szersze informacje na temat zakończenia tej edycji Szkoły Wychowawców, a także zdjęcia i video dostępne są na stronie internetowej Centrum Formacji Duchowej w Krakowie: www.cfd.sds.pl.
Za: www.sds.pl.