W grudniu 2006 roku rozpoczął w niej posługę o. Grzegorz Ruksztełło, do którego po 13 miesiącach dołączył o. Dariusz Świda. Parafia jednak była zorganizowana już w 1997 roku przez o. Andrzeja Bałuka, podczas jego rocznego pobytu w obwodzie kaliningradzkim. Terytorialnie parafia w Pioniersku wykracza daleko poza granice tego wypoczynkowego miasta liczącego około 12 tysięcy mieszkańców. W jej skład wchodzą inne dwa miasta (Swietłogorsk, Zielonogradsk) i 157 (!) wiosek północno-zachodniego wybrzeża bałtyckiego.
Świętowanie jubileuszu w Pioniersku miało miejsce podczas dwóch Mszy Świętych (o 11.00 i o 19.00), po których w sali parafialnej znalazło swoją radosną kontynuację. Msze Święte sprawował o. Grzegorz Ruksztełło wraz z Przełożonym Regii św. Gerarda o. Dariuszem Paszyńskim przy licznie zebranych parafianach z miasta i okolic. Eucharystia była okazją do dziękczynienia Bogu nie tylko za dwadzieścia lat obecności redemptorystów w Rosji i Kazachstanie, ale także za 20 lat posługi kapłańskiej o. Grzegorza Ruksztełło. Kaznodzieja, o. Dariusz, przypomniał, że to właśnie dwadzieścia lat temu o. Grzegorz, jako neoprezbiter wyświęcony 30 maja 1993 roku, udał się do Moskwy na spotkanie z abpem Tadeuszem Kondrusiewiczem, który zaproponował redemptorystom rozpoczęcie posługi w Orenburgu. 29 czerwca 1993 wręczył on o. Grzegorzowi dekret nominacyjny na proboszcza parafii Matki Bożej Loretańskiej. 9 lat proboszczowskiej posługi w Orenburgu (do 2002 roku) zaowocowało między innymi: odzyskaniem i odbudowaniem kościoła katolickiego, wybudowanego w 1847 roku i doprowadzeniem do jego rekonsekracji (23.11.1997); powstaniem i działalnością Koledżu Teologii Katolickiej im. św. Klemensa Hofbauera, który gromadził nie tylko katolików, ale również prawosławnych, luteranów, a także muzułmanów i ludzi niewierzących oraz utworzeniem ponad 20 punktów dojazdowych w okolicach Orenburga, dla systematycznej opieki duszpasterskiej mieszkających w nich katolików. Kolejnym miejscem posługi o. Grzegorza był Sankt Petersburg, gdzie w Seminarium Duchownym dla 4 rosyjskich diecezji, pełnił on funkcję ekonoma do 2006 roku, po czym przybył do Pionierska.
Parafianie dziękowali o. Grzegorzowi za to, że jest dla nich mądrym i odważnym pasterzem, który niestrudzenie szuka zagubionych owiec i troszczy się o nie według ich potrzeb. Wyrażali także niezmierną radość z tego, że posiadają już swoją kaplicę, poświęconą 19 listopada 2011 przez abpa Pawła Pezzi, ordynariusza archidiecezji Najświętszej Marii Panny w Moskwie, do której należy Pioniersk. Cieszyli się także z tego, że mają już salkę parafialną, która została kilka miesięcy temu oddana do użytku, a która powstała na parterze budującego się domu zakonnego redemptorystów. Kaplica parafialna jest kaplicą domu zakonnego i chociaż mała, to jednak piękna w swoim wyglądzie. Wszędzie „pełno” bursztynu, który wkomponowany jest w malowidła Chrystusa Zmartwychwstałego, aniołów, a także w tabernakulum i ikonę Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Bursztyn „wpleciony” jest także w drogę krzyżową, której artystycznym elementem jednoczącym są fale morskie, wyrzucające na brzeg kamienie bursztynowe i przypominające o rzeczywistości zmagania się z codziennością. Warto na szlakach wakacyjnych odwiedzić tę „bursztynową” kaplicę, nastrajającą do modlitwy, tym bardziej, że odległość od Braniewa do Pionierska wynosi 90 km, a w klasztorze (1,5 km od brzegu morza) są już w przygotowaniu pokoje gościnne.
Miłym akcentem świętowania były pozdrowienia skierowane do wszystkich redemptorystów Regii św. Gerarda, zamieszczone w miejscowej gazecie: «Новости Пионерского».
Warto zaznaczyć, że w obwodzie kaliningradzkim pracuje tyko 16 kapłanów, chociaż terytorialnie jest on trochę większy od archidiecezji warmińskiej, w której posługuje 575 kapłanów diecezjalnych i zakonnych.
Większość miejscowości obwodu kaliningradzkiego do II wojny światowej należała do Prus Wschodnich, których to mieszkańcy pod koniec wojny opuścili te tereny. Na ich miejsce przybyli obywatele ZSRR. Pioniersk nazywał się Neukuhren, Swietłogorsk – Rauschen a Zielonogradsk – Cranz. Między innymi te trzy miasta były wtedy ważnymi ośrodkami wypoczynkowymi. Także i teraz coraz częściej przyciągają wielu wczasowiczów z Rosji i zza granicy.
W ostatnich latach wiele rodzin z Kazachstanu i innych byłych republik radzieckich emigruje do obwodu kaliningradzkiego, pośród nich wielu katolików. Nie ulega najmniejszej wątpliwości fakt, że dla normalnego funkcjonowania i rozwoju katolicy w Pioniersku potrzebują swojego kościoła.
Niech owocem czasu świętowania będzie „odnowiona nadzieja i odnowione serce”, nowy zapał i nowy poryw wielkoduszności!
O. Dariusz Paszyński CSsR