Urodził się 19 maja 1925 r. we wsi Nowa Biała na Spiszu. Ukończył gimnazjum w Lewoczy. W wieku 18 lat wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. W 1950 r. został po raz pierwszy aresztowany. Umieszczono go w obozie dla internowanych duchownych, po czym wcielono do batalionu techniczno-pomocniczego armii czechosłowackiej. W tym czasie dokończył przygotowanie do kapłaństwa. 12 sierpnia 1951 r. przyjął potajemnie święcenia kapłańskie, a cztery lata później (9 września 1955) otrzymał sakrę biskupią z rąk bp. Jana Chryzostoma Korca (również potajemnie wyświęconego, późniejszego kardynała).
W styczniu 1960 r. został po raz drugi aresztowany i skazany na cztery lata więzienia. Zwolniony na mocy amnestii, nieoficjalnie pełnił posługę duszpasterską, na co dzień pracując jako elektryk. Potajemnie wyświęcał kapłanów, a także jednego biskupa – Petera Dubovsky’ego (w 1961 r.). Po raz trzeci aresztowano go w 1963 r. i ponownie skazano na cztery lata więzienia, z którego wyszedł w maju 1968 r. Pracował jako robotnik w odlewni, gdyż nie uzyskał pozwolenia na pracę duszpasterską.
W 1969 r. wyjechał do Austrii, gdzie podjął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu w Innsbrucku, uwieńczone w 1974 r. doktoratem. Następnie był m.in. przełożonym domu zakonnego słowackich jezuitów w Staufen-Grunern im Breisgau w Niemiec.
Od 1976 r. pomagał w pracy duszpasterskiej w archidiecezji Freiburg-im-Breisgau. Dodatkowo od 1980 do 2000 r. był delegatem Niemieckiej Konferencji Biskupiej ds. duszpasterstwa Słowaków w tym kraju. 16 marca 1985 r. Jan Paweł II mianował go biskupem tytularnym Semta, potwierdzając tym samym ważność jego potajemnych święceń biskupich.
Jednocześnie bp Kaľata wykładał teologię najpierw w seminarium duchownym w miejscowości Spišské Podhradie, a następnie (do 2005 r.) na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Trnawskiego w Bratysławie.
Zmarł 24 sierpnia w domu dla księży emerytów w miejscowości Ivanka prí Dunaji koło Bratysławy, gdzie mieszkał od 2009 r. Jego pogrzeb odbędzie się 29 sierpnia w katedrze w Trnawie.
Za: www.ekai.pl