Był teologiem Domu Papieskiego za pontyfikatu Jana Pawła II.
Urodził się 94 lata temu w Carouge koło Genewy. Po studiach z literatury starożytnej, wstąpił do Zakonu Kaznodziejskiego. W Rzymie studiował filozofię i teologię w dominikańskim Angelicum. Tam też w 1951 roku przyjął święcenia kapłańskie.
Na uniwersytecie w Genewie obronił pracę doktorską „Ateizm młodego Marksa i jego heglowskie źródła”. W 1962 roku został wykładowcą na tamtejszym wydziale literatury. Był też ekspertem na Soborze Watykańskim II.
Gościnnie wykładał na uniwersytecie w Montrealu, w Instytucie Katolickim w Paryżu, na uniwersytetach w Mediolanie i Padwie. Od 1973 do 1990 roku był odpowiedzialny za zajęcia z nowożytnej i współczesnej filozofii na uniwersytecie we Fryburgu. Kierował też Ośrodkiem Dominikańskim w Genewie.
W 1986 roku został członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W grudniu 1989 roku otrzymał nominację na teologa Domu Papieskiego – teologicznego doradcę papieża. Był nim przez 16 lat – do grudnia 2005 roku. Zastąpił go na tym stanowisku polski dominikanin ojciec Wojciech Giertych.
W marcu 1990 roku głosił rekolekcje wielkopostne dla Jana Pawła II i kurii rzymskiej. Dwa lata później został honorowym członkiem Papieskiej Akademii Nauk. Był przewodniczącym komisji historyczno-teologicznej Centralnego Komitetu Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. W 2003 roku został kardynałem oraz arcybiskupem tytularnym Tullia – sakry udzielił mu jego uczeń i dominikanin kardynał Christoph Schönborn.
Zmarł 31 marca w Rzymie.
