Był on bliskim zaufanym założycielki Zgromadzenia Misjonarek Miłości, określanej często jako „oblicze Chrystusa na świecie”. Tłumaczył, że Matka Teresa, poświęciwszy swoje życie innym, pomagała ludziom rozpoznawać istotę obecności Boga.
Henry Sebastian D’Souza urodził się 20 stycznia 1926 w Igatpuri (diecezja Nashik w zachodnich Indiach). Święcenia kapłańskie otrzymał 24 sierpnia 1948. 24 stycznia 1974 Paweł VI mianował go pierwszym arcybiskupem utworzonej w tym dniu archidiecezji Cuttack-Bhubaneśwar (sakrę nominat przyjął 5 maja tegoż roku). 29 marca 1985 Jan Paweł II powołał go na koadiutora archidiecezji Kalkuty, w której rządy objął jako arcybiskup metropolita 5 kwietnia 1986. Z urzędu tego ustąpił 2 kwietnia 2002, w wieku 76 lat. Od 1999 do swej dymisji był także przewodniczącym Konferencji Biskupów Katolickich Indii oraz sekretarzem generalnym Federacji Konferencji Biskupich Azji.
Franciszek ogłosi Matkę Teresę świętą 4 września w Watykanie, zwracając przy tym uwagę na jej wieloletnią posługę na rzecz najbiedniejszych z biednych oraz chorych w indyjskiej megametropolii.
Matka Teresa zmarła 5 września 1997 roku w wieku 87 lat. Gdy już w 2 lata później Jan Paweł II zezwolił na oficjalne otwarcie jej procesu beatyfikacyjnego przed upływem wymaganych 5 lat od jej śmierci, abp D’Souza zaraz go rozpoczął. A w sześć lat po śmierci założycielki misjonarek miłości, 19 października 2003 Ojciec Święty ogłosił ją błogosławioną. Był to w owym czasie najkrótszy proces beatyfikacyjny w nowożytnych dziejach Kościoła.
KAI/pk
Za: www.deon.pl