Przeor Wspólnoty św. Jana, o. Thomas Joachim poinformował swych współbraci o istnieniu świadectw na temat uchybień w dziedzinie czystości w życiu założyciela tego instytutu zakonnego, o. Marie-Dominique’a Philippe’a. Zmarły w 2006 r. duchowny miał się ich dopuścić wobec kobiet, których był kierownikiem duchowym.
List do wszystkich braci Wspólnoty powstał w wyniku kapituły generalnej, jaka odbyła się w dniach 9-29 kwietnia br. Przyznając, że postać założyciela była dotychczas poddawana „pewnej idealizacji”, o. Joachim ujawnił, że podczas kapituły wspomniał o „świadectwach zgodnych i wiarygodnych w oczach tych, którzy mieli do nich dostęp (władz kościelnych i naszego zgromadzenia, w tym mnie), mówiących, że o. Philippe czasem podejmował działania sprzeczne z czystością wobec dorosłych kobiet, którym towarzyszył”. Według rzecznika Wspólnoty, br. Renaud-Marie, sprawa dotyczy od pięciu do dziesięciu przypadków, wśród których nie ma jednak stosunku płciowego.
O. Joachim dodał, że o. Philippe pozostaje założycielem Wspólnot i przyznał, że sam wiele mu zawdzięcza, w tym formację filozoficzną i teologiczną. „Moja wdzięczność pozostaje nienaruszona. Umiejmy wszyscy zachować tę wdzięczność za to, co otrzymaliśmy od niego, bardziej uświadamiając sobie charyzmat, którego był narzędziem, i czuwajmy nad swoim życiem, aby się bardziej uświęcać” – napisał przeor.
Dominikanin, o. Marie-Dominique Philippe (1912-2006) był w latach 1945-1982 profesorem filozofii na Uniwersytecie Katolickim we Fryburgu w Szwajcarii. Skupiła się wokół niego grupa studentów pragnących jedności między nauczanymi prawdami i osobistym życiem nauczającego. 8 grudnia 1975 r. w cysterskim opactwie Lérins we Francji, w trakcie głoszonych przez niego rekolekcji, zawiązała się wspólnota braci. Reguła wspólnoty, której patronowała francuska mistyczka Marta Robin, została oparta na Ewangelii św. Jana.
O. Philippe był cenionym rekolekcjonistą, w domu Marty Robin przez 17 lat prowadził także rekolekcje dla członków powołanych przez nią Ognisk Miłości. W 1981 r. Wspólnota św. Jana osiadła w Burgundii. Po roku powstało zgromadzenie sióstr kontemplacyjnych, dwa lata później zgromadzenie sióstr apostolskich. Wspólnota zakonna Braci i Sióstr Świętego Jana szybko rozwinęła się i wykroczyła poza granice Francji, osiągając w 2005 r. liczbę 930 braci i sióstr oraz 3 tys. oblatów.
O. Marie-Dominique Philippe kierował tą grupą od jej powstania aż do roku 2001, zmiana przełożonego nastąpiła pod wpływem czynników kościelnych. Dwa lata później duchowny zrezygnował z działalności dydaktycznej. W 2004 roku biskup Joseph Madec, emerytowany ordynariusz Frejus-Toulon, został asystentem Wspólnoty św. Jana. Problemy związane z kierownictwem dotknęły także siostry, co poskutkowało utworzeniem nowej grupy.
W roku 2009 Wspólnota św. Jana liczyła 546 braci, w tym 385 profesów wieczystych z których 233 posiadało święcenia kapłańskie. Ich średni wiek oscylował wokół 40 lat, połowa zakonników pochodziła z Francji. Jest to jeden z najliczniejszych posoborowych instytutów życia konsekrowanego w Europie.
KAI / PCh24.pl
mat
Za: www.pch24.pl
