W dniu 19 lipca 2019 r. zostało przekazane do Kongregacji ds. Kanonizacyjnych Positio super Vita, Virtutibus et Fama Sanctitatis Sługi Bożego ks. Felice Canellego, kapłana diecezji San Severo (Foggia-Italia), którego proces beatyfikacyjny pilotuje postulator ds. kanonizacyjnych Rodziny Salezjańskiej.
Relatorem Positio jest o. Zdzisław Kijas OFM Conv., postulatorem ks. Pierluigi Cameroni, salezjanin, z którym współpracują: dr Lodovica Maria Zanet i s. e suor Francesca Caggiano, Córka Maryi Wspomożycielki.
“Positio”, które zawiera wszelką wymaganą dokumentację dotyczącą sługi Bożego, teraz będzie przedmiotem analizy teologów konsultorów Kongregacji ds. Kanonizacyjnych.
Ks. Canelli urodził się w San Severo (Foggia, Puglia) 14 października 1880 roku w bardzo ubogiej rodzinie. W 1886 r. zmarł mu ojciec, do seminarium wstąpił w 1892 r., a święcenia kapłańskie przyjął 6 czerwca 1903 r. W trudnym czasie dla Kościoła i wiary katolickiej zechciał być “prawdziwym kapłanem”, ubogim i niestrudzonym, żywym znakiem Jezusa wśród zapomnianych, chorych, osób z ludu, nękanych głodem i podburzanych przez wrogów Kościoła, latyfundystów i zamożny kler.
Pociągnięty przez św. Franciszka z Asyżu i św. Wincentego a Paulo w 1905 roku poznał charyzmat salezjański, który uczynił własnym aż do śmierci. Ceniony przez przełożonych, został mianowany diecezjalnym dyrektorem salezjanów współpracowników oraz kierownikiem duchowym byłych wychowanków salezjańskich, salezjanów i córek Maryi Wspomożycielki. Lud uważa go za “drugiego Księdza Bosko” i małego św. Wincentego ze względu na jego wielką miłość do młodzieży i ubogich. Z charyzmatu salezjańskiego uczynił narzędzie odnowy diecezji.
Wraz z byłymi wychowankami i osobami dorosłymi dał podwaliny pod diecezjalne stowrzyszenie świeckich, co objęło różne poziomy: kościelny, edukacyjny, asystencji, polityki, zgodnie ze wskazaniami Rerum Novarum.
Ks. Felice to dusza głęboko eucharystyczna i trynitarna, był kapłanem stale “wychodzącym” do innych i peryferii. Od 1 maja 1927 r., prawie że nieprzerwanie do samej śmierci, byl proboszczem parafii pw. Świętego Krzyża w San Severo, która była niemal ziemią pierwszej ewangelizacji. Poprzez swój styl ojcowski, cnotliwe życie i gorliwość w pełnieniu dzieł apostolskich, był bliski ludziom, starając się zaspokoić ich pierwsze potrzeby, aby zbliżyć ich do Pana.
Zmarł 23 listopada 1977 r. w San Severo w wieku 97 lat, po odmówieniu Chwała Ojcu…
Za: www.infoans.org
