Papież Franciszek zatwierdził 21 maja 2022 r. promulgację (ogłoszenie) dekretu o cudzie, który miał miejsce za wstawiennictwem czcigodnej Sługi Bożej Marii de la Concepción (Conchita) Barrecheguren García (1905-1927), córki redemptorysty o. Francisco Barrechegurena, także Sługi Bożego.
Ukryta świętość Conchity eksplodowała wkrótce po jej śmierci, 13 maja 1927 r., rozprzestrzeniając się niezwykle i trwając do dziś w Hiszpanii oraz różnych europejskich miastach i państwach na kontynencie amerykańskim, w Afryce i Azji.
Proces beatyfikacjny, wspierany przez archidiecezję Granady i pod opieką redemptorystów z Prowincji Madryckiej, rozpoczęł się 21 września 1938 r. i zakończył na poziomie diecezjalnym 7 listopada 1945 r. Na prośbę Kongregacji ds. Świętych w 1979 r. przeprowadzono dochodzenie uzupełniające, które wraz ze zwykłym procesem diecezjalnym uzyskało potwierdzenie w 1992 r.
23 grudnia 1994 r., za zgodą arcybiskupa Granady, Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela (Redemptoryści) objęło wyłączny patronat nad sprawą, powierzając ją opiece swej postulacji generalnej. Po przedstawieniu tzw. „positio na temat jej życia i cnót” w 2002 r., papież Franciszek ogłosił ją Czcigodną Sługą Bożą wraz z jej rodzonym ojcem, poźniejszym redemptorystą, o. Francisco Barracheguren, 5 maja 2020 r.
W międzyczasie, w diecezji Orihuela-Alicante, od 18 maja 2016 r. do 31 marca 2017 r., przeprowadzono dochodzenie diecezjalne w sprawie rzekomego cudu, który miał miejsce w 2014 r. za wstawiennictwem Sługi Bożej wobec 16-miesięcznej dziewczynki, wyleczonej z zespołu wstrząsu toksycznego z uszkodzeniem wielonarządowym wywołanym przez paciorkowce grupy A.
Po wydaniu dekretu prawomocności aktów procesowych i sporządzeniu positio w sprawie cudu, konsultacji lekarskiej (20 maja 2021 r.), zebraniu teologów (21 października 2021 r.) oraz opinii kardynałów i biskupów (26 kwietnia 2022 r.), Kongregacja ds. Świętych jednogłośnie wyraziła pozytywną opinię na temat cudu.
Otwiera to drogę do beatyfikacji Sługi Bożej Conchity Barrecheguren. Data nie została jeszcze wyznaczona.
* * *
Czcigodna Sługa Boża Maria de la Concezione Barrecheguren Garcia, „Conchita” (1905-1927)
Maria de la Concepción (Conchita) Barrecheguren urodziła się 27 listopada 1905 r. w Granadzie, w małżeństwie Czcigodnego Sługi Bożego Francisco Barrecheguren Montagut i Conchy García Calvo. Pochodzili oboje z zamożnych rodzin, ożywiani byli wielką wiarą, jak i solidnymi zasadami moralnymi. Dziecko zostało ochrzczone w 8 grudnia 1905 r. pod imieniem Maria de la Concepción del Perpetuo Socorro, Francesca de Paola, Eloisa, Primitiva de la Santissima Trinidad, a znana była powszechnie pod imieniem „Conchita” (dosł. „Muszelka”).
Od dzieciństwa Conchita była słabego zdrowia. W wieku nieco ponad półtorej roku poważnie zachorowała na bardzo ostre zapalenie jelit, tak bardzo, że obawiano się o jej życie. Mała dziewczynka powróciła do zdrowia, a jej rodzice przypisali to nieoczekiwane wyzdrowienie wstawiennictwu Matki Bożej z Lourdes. Na wniosek lekarzy rodzice postanowili nie posyłać jej do żadnej szkoły w mieście, sami stając się jej nauczycielami.
W szczególności wychowaniem córki zajmował się jej ojciec, wspomagany przez dwóch nauczycieli. Została także odpowiednio przygotowana do sakramentu bierzmowania, który otrzymała 3 maja 1912 r. oraz Pierwszej Komunii Świętej, do której przystąpiła w Boże Narodzenie na Mszy św. pasterskiej w 1912 r.
Oprócz nauki, a także zajęć domowych z matką, codziennie kilka godzin spędzała na modlitwie w domowym oratorium, odmawiając różaniec i ucząc katechizmu służbę domową, a także spacerując z ojcem i rozważając z nim zagadnienia wiary chrześcijańskiej.
Od najmłodszych lat Conchita odczuwała powołanie do życia zakonnego – chciała zostać karmelitanką. Niestety choroba uniemożliwiła jej realizację tego pragnienia.
W wieku dziesięciu lat doświadczyła skrupułów, ale rozwiązano to pozytywnie w ciągu około dwóch lat dzięki mądrej interwencji jej nowego spowiednika, redemptorysty, o. Ruiza Abad. W 1917 r. zdiagnozowano u niej zapalenie jelit, które zmusiło ją do przestrzegania ścisłej diety.
Ponadto w 1924 r. jej matka została dotknięta poważnym zaburzeniem zdrowia psychicznego, do tego stopnia, że została hospitalizowana z zakazem odwiedzin. Córka i ojciec bohatersko mierzyli się z tym nowym bólem, podtrzymywani przez nieustanną modlitwę i zaufanie Bogu.
Mimo swego zdrowia Conchita odbyła kilka podróży i pielgrzymek, w których notowała i pisała dzienniki. W sierpniu 1926 r., po pielgrzymce do Lisieux do grobu św. Teresy od Dzieciątka Jezus, zachorowała na gruźlicę, więc lekarze doradzili rodzicom, aby przeprowadzili się wyżej, w okolice karmelu św. Walentego, w pobliżu lasów Alhambry, w nadziei na powstrzymanie choroby. Niestety nie przyniosło to oczekiwanej poprawy, a Conchita zmarła rankiem 13 maja 1927 r. w wieku zaledwie 22 lat.
Pochowana została w rodzinnym grobowcu na cmentarzu w Granadzie. W 2007 r. jej śmiertelne szczątki zostały przeniesione do kościoła redemptorystów pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Granadzie, obok szczątków jej ojca, Czcigodnego Sługi Bożego o. Francisco Barrechegurena Montaguta.
Domniemany cud przypisywany jej wstawiennictwu dokonał się w Alicante w marcu 2014 r. Chodzi o szesnastomiesięczną dziewczynkę, która padła ofiarą wstrząsu septycznego i niewydolności wielonarządowej spowodowanej przez paciorkowca grupy A oraz znalazła się w sytuacji poważnego zagrożenia życia.
Dziecko zostało hospitalizowane na oddziale intensywnej terapii szpitala uniwersyteckiego w Alicante z niskim ciśnieniem krwi, niewydolnością nerek i wątroby, zaburzeniem krzepliwości krwi, ostrą niewydolnością oddechową, wysypką rumieniową i martwicą tkanek miękkich. Rokowania pogarszały zapalenie płuc z wysiękiem do jamy opłucnej oraz zapalenie otrzewnej z wysiękiem. To skłoniło lekarzy do poinformowania rodziców o niewielkiej możliwości wyleczenia dziecka.
Ciotka dziewczynki, czcicielka Sługi Bożej Conchity, modliła się o cud uzdrowienia wraz ze znajomymi i całą rodziną przywołując jej wstawiennictwa. Umieściła również relikwie Sługi Bożej przy łóżku chorej.
W niewytłumaczalnie szybki sposób nastąpiła poprawa jej stanu, a po 22 dniach hospitalizacji całkowite uzdrowienie. 27 marca 2014 dziecko zostało wypisane ze szpitala. To uzdrowienie w świetle najnowszych badań utrzymuje się do dziś bez żadnych oznak pogorszenia.
o. Antonio Marrazzo CSsR, Postulator Generalny, Rzym/ red.; cssr.news
Za: www.redemptor.pl