Na Ukrainie Dzień Życia Konsekrowanego przeżywany jest w duchu wdzięczności za wciąż odradzające się tam życie zakonne. W ciągu ostatnich 28 lat zostało ono praktycznie odbudowane od postaw, po okresie Związku Radzieckiego, kiedy to zamknięto wszystkie klasztory, a zakonnicy i zakonnice działali w pojedynkę, doświadczając licznych prześladowań.
Dla zakonnic i zakonników na Ukrainie dzień życia konsekrowanego jest okazją do refleksji nad ich rolą we współczesnym Kościele. Jak podkreśla biskup pomocniczy archidiecezji lwowskiej Edward Kawa OFM Conv., charyzmaty zakonne ubogacają Kościół lokalny: „Każdy zakon ma swoją specyfikę. Myślę, że Kościół potrzebuje dziś tego, abyśmy te charyzmaty promowali, nimi żyli, i nimi się dzielili. Przyrównałbym to do pięknego sadu, w którym każde drzewo przynosi swój owoc. Tak jak każdy zakon czy zgromadzenie, przynosi owoc, który jest jedyny i niepowtarzalny, bo Bóg nigdy się nie powtarza”.
Zdaniem bp. Kawy, ważne jest to, aby osoby konsekrowane nie bały się ofiarować swojego życia Bogu i wspólnocie której służą: „To jest bardzo istotne w kontekście święta Ofiarowania Pańskiego, abyśmy nie bali się ofiarowywać. Dzisiaj, co trzeba podkreślić, osoby konsekrowane mają ogromne znaczenie w Kościele. Na pewno nie jest to tajemnicą, że niektóre diecezje nie miałyby racji istnienia, gdyby nie osoby konsekrowane, które je wspierają swoją posługą i pracą”.
Na Ukrainie pracuje ok. 2,5 tys. konsekrowanych obu obrządków katolickich.
Mariusz Krawiec SSP – Ukraina
