Franciszkanie pracujący na misjach w Ugandzie mają w tym roku kilka powodów do radości.
Pierwszym z nich jest wspaniała wiadomość, że nasi dwaj współbracia męczennicy z Peru o. Michał Tomaszek i o. Zbigniew Strzałkowski zostaną w grudniu br. ogłoszeni przez Kościół błogosławionymi. Choć ich posługa misyjna trwała dosyć krótko, niespełna 3 lata, jednak została uwieńczona męczeństwem za wiarę. Wierzyli do końca w to, co robią. Dziękujemy Bogu za ich piękne świadectwo miłości, bo jak mówi Jezus „nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15,13).
Munyonyo, trzecie miejsce obecności Franciszkanów w Ugandzie, nabiera powoli nowych kształtów. Styczeń i luty upłynęły pod znakiem wyrównywania terenu. Sanktuarium jest położone na terenie pochyłym schodzącym do podmokłego terenu będącego brzegiem jeziora Wiktorii. Projekt rozpoczął się symbolicznym przecięciem wstęgi. Zostały wyrównane miejsca pod budowę kościoła i klasztoru z domem formacyjnym. Już wkrótce rozpoczną się prace budowlane. W jednym z wywiadów ojciec święty Franciszek poinformował, że ma zamiar pod koniec tego roku odwiedzić Ugandę i Republikę Środkowej Afryki. Do tego czasu chcemy położyć fundamenty pod kościół i zaprosić papieża do Munyonyo, aby wmurował kamień węgielny pod sanktuarium.
Pierwszy raz w historii sanktuarium w Munyonyo wierni mogli przeżywać na miejscu przygotowanie i liturgię Triduum Paschalnego. Wielki Tydzień rozpoczęliśmy tradycyjną procesją palmową, która prowadziła od miejsca męczeństwa św. Denisa Ssebugwawo do sanktuarium. Niestety nie mogliśmy znaleźć osiołka, na którym ktoś mógłby odegrać scenę wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy. Znaleźliśmy natomiast w pobliskiej okolicy ….konia, czystej krwi arabskiej. Wyglądał jak lekko wyrośnięty osiołek, dlatego procesja była pełna koloru i symboliki.
Również pierwszy raz w historii dzielnicy Munyonyo miała miejsce wielkopiątkowa Droga Krzyżowa w plenerze. Młodzież przedstawiła sceny poszczególnych stacji, a rozważania były odczytane w co najmniej ośmiu językach używanych w Ugandzie. Ugandę zamieszkuje ok. 40 różnych plemion, które posługują się różnymi językami. Kampala, w tym także Munyonyo, jest miejscem gdzie te plemiona się wzajemnie przenikają. Ugandyjczycy przyjeżdżają do stolicy w poszukiwaniu pracy czy lepszej edukacji, a uciekinierzy z różnych części Afryki w poszukiwaniu pokoju i bezpieczeństwa.
Ostatnim pięknym akcentem świątecznym było spotkanie dzieci w Poniedziałek Wielkanocny. Radosne śpiewy uwielbienia, upominki, posiłek i taniec były ukoronowaniem świątecznego czasu.
Błogosławieni męczennicy Zbyszku i Michale wypraszajcie dla nas u Boga potrzebne łaski.
Wszystkim życzmy błogosławionych owoców Zmartwychwstania Chrystusa.
Fr. Adam Mutebi Klag, Uganda – Munyonyo.
www.munyonio-shrine.ug, [email protected]
Ofiary na rozwój sanktuarium w Munyonyo można wpłacać na konto:
Pekao S.A. 31 1240 4432 1111 0000 4732 4970 PLN, Z dopiskiem: UGANDA MUNYONYO
PROWINCJA ŚW. ANTONIEGO I BŁ. JAKUBA, 31-539 Kraków, ul Żółkiewskiego 14
