Spotkanie miało charakter studyjny i było bardzo dobrze zorganizowane. Trzy wystąpienia wstępne pozwoliły jego uczestnikom spokojnie wejść w proponowaną tematykę spotkania. O. Mariano Sedano Sierra CMF przedstawił dotychczasową historię UCESM; kard. Aquilino Bocos podjął się refleksji nad przemianami w teologii życia konsekrowanego w ostatnich 40-latach, zwracając uwagę na dwa kierunki myślenia teologicznego: teologię Ludu Bożego oraz eklezjologie communio. Ostatnia z prelegentek Siostra Mercedes Casas-Sanches omówiła zasady funkcjonowania i strukturę CLAR (Unii przełożonych wyższych Ameryki Łacińskiej i Karaibów).
Prezentacje stanowiły jedynie tło dla dyskusji nad sensem istnienia i ewentualną przyszłością europejskiej unii przełożonych wyższych. Dyskusje animował przewodniczący UCESM o. Zsolt ale metodologię spotkania przygotował świecki ekspert, pan Janos Matolcsy z Węgier. Podstawą pracy ok. trzydzieściorga uczestników spotkania, była rozmowa w małych grupach 3-5 osobowych, podczas których dzielono się osobistym doświadczeniem i próbowano odpowiadać na pytania dotyczące życia konsekrowanego w Europie, doświadczenia krajowych konferencji, oraz możliwych obszarów współpracy w ramach UCESM.
Pierwsze pytanie dotyczyło potrzeby dalszego istnienia tej struktury. Każdy z uczestników został poproszony o wypowiedzenie swojej opinii. Większość uznała, że należy zintensyfikować funkcjonowanie UCESM, ale nie przez rozbudowę struktur, lecz przez pogłębienie współpracy między konferencjami. Dalsze etapy dyskusji dotyczyły wskazania głównych obszarów możliwego współdziałania osób konsekrowanych w Europie. Zaproponowano miedzy innymi nawiązanie współpracy między konferencjami narodowymi w kilku regionach geograficznych, pogłębienie integracji młodych osób konsekrowanych (np. przez organizowanie ogólno-europejskich spotkań), przemyślenie sposobów pomocy dla małych kongregacji, które ze względu na starzenie się członków, tracą nadzieję na przyszłość. Ważnym tematem, szczególnie dla osób z zachodniej i południowej Europy była kwestia wielokulturowości oraz pracy na rzecz uchodźców i migrantów. Zwracano też uwagę na potrzebę pogłębiania duchowości komunii w relacjach miedzy osobami konsekrowanymi w Europie. Powszechnie zgodzono się, że potrzebny jest interaktywny portal internetowy, który mógłby się stać platformą nawiązywania bliższych relacji między osobami konsekrowanymi w Europie
W opinii wielu uczestników UCESM powinien stać się swoistym „obserwatorium” procesów społecznych i przemian kulturowych zachodzących w Europie dla wypracowania skutecznych metod ewangelizacji Starego Kontynentu.
Bardzo inspirujące było wystąpienie w trakcie obrad p. Janosa Matolcsy, który dokonując analizy socjologicznej zauważył, że spośród 250 tys. osób konsekrowanych w Europie ponad 82% skupia się w 6 krajach (Włochy, Hiszpania, Polska, Francja, Niemcy i Irlandia). W pozostałych ponad 40 krajach europejskich jest zaledwie 18% ogólnej liczby osób konsekrowanych. Wskazał on także na radykalną odmienność problemów z jaka spotyka się życie konsekrowane w krajach postkomunistycznych i w tzw. Starej Europie.
Rzymskie spotkanie miało jedynie charakter studyjny, służyło rozpoznaniu sytuacji i wymianie poglądów na temat lepszej integracji życia konsekrowanego w Europie. Decyzje dotyczące ewentualnej zmiany struktury działania UCESM podejmie planowane na 2020 rok zgromadzenie ogólne UCESM, które odbędzie się w Bawarii.