Co składa się na tożsamość salezjanina kapłana?
Przede wszystkim ważne jest, abyśmy uznali, że w Zgromadzeniu wszyscy żyjemy tym samym powołaniem, którym jest salezjańskie życie konsekrowane. Zostaliśmy wybrani, wezwani i konsekrowani, aby dać pierwsze miejsce Bogu w naszym życiu, naśladować Pana Jezusa posłusznego, ubogiego i czystego, być otwartym na Ducha Świętego; całkowicie oddać się młodzieży; żyć braterstwem we wspólnocie. To czyni nas świadkami radykalizmu ewangelicznego; poszukiwaczami Boga i uczniami Chrystusa w Duchu; wychowawcami i duszpasterzami młodych, ożywianymi miłością duszpasterską; włączonymi w Kościół, otwartymi na historię i dialog z rzeczywistością.
Następnie, salezjanin kapłan łączy w sobie dary konsekracji salezjańskiej i posługi duszpasterskiej, co sprawia, że konsekracja salezjańska określa oryginalne sposoby jego bycia kapłanem i wykonywania przez niego posługi. Jako sakramentalny znak Chrystusa Dobrego Pasterza, od którego czerpie swoją miłość duszpasterską, stara się “zbawić” młodych, trudząc się ze swoją wspólnotą oraz animując wspólnotę wychowawczo-duszpasterską i żywą obecność w terenie.
A jakie są zasadnicze formy posługi salezjanina kapłana?
Jego specyficzny wkład łączy się z potrójnym charakterem jego posługi. Poprzez posługę Słowa wprowadza on słowo Chrystusa w różnorodne sytuacje, czyniąc to poprzez różne formy głoszenia i katechizacji, pomocy i ukierunkowania doświadczenia młodzieży, projektów i dzieł.
Jego posługa uświęcania jest realizowana w różny sposób, ale tym, co czyni ją najbardziej znaczącą i owocną, jest posługa związana z wprowadzeniem do życia w Chrystusie, modlitwy liturgicznej oraz sprawowania sakramentów, zwłaszcza Eucharystii i sakramentu pojednania.
Jego posługa animacji i kierownictwa jest ukierunkowana na służbę jedności i włączenia różnych komponentów wspólnoty: salezjańskiego, wychowawczo-duszpasterskiego, grup młodzieżowych, świeckich i Rodziny Salezjańskiej.
ANS – Rzym
Za: www.infoans.org