Przybliżając historię ks. Bolla, „El Comercio” rozpoczyna opowiadanie od przybycia misjonarza do Ekwadoru, który tam przyjechał, aby pracować w szkołach, które wspólnota salezjańska prowadziła w tym kraju latynoamerykańskim. Tam, w Ekwadorze, ks. Bolla nauczył się języka Achuar, a od 1954 r. zaczął go nauczać. „Na przełomie lat ‘50 i ’60 żyliśmy pośród zmian plemiennych, które objęły obszar graniczny; Pan mnie wezwał, abym poświęcił się dla nich, i ja się im ofiarowałem. Poprosiłem moich przełożonych, w 1971 r., by mi pozwolili żyć jak oni, nie w tradycyjnym stylu misyjnym, ale w stylu tubylców. Zacząłem mieszkać w ich domach, ubierać się w ich stroje i jeść jak oni” – opowiada ks. Bolla.
“Pod koniec walk plemiennych zacząłem organizować wspólnotę w tradycyjnych wioskach” – kontynuuje misjonarz. „Moim pragnieniem było, by posiadali szkoły. W mojej wspólnocie była szkoła, ale wielką trudność stanowił brak nauczycieli, którzy znaliby jezyk, i brak pomocy ze strony rządu”.
Następnie misjonarz udał się do Peru, w roku 1984, aby służyć wspólnocie Achuar z Loreto i innym plemieniom: Huambisa, Candoshi i Quechua. Twierdzi, że jego misja polegała na przekazywaniu ewangelicznego orędzia, i że to łączyło się także z zaspokojeniem wszystkich niezbędnych potrzeb ludzkich. Jego nazwisko w języku Achuar brzmi “Yánkuam Jintian”, co oznacza “gwiazda Wenus i szlak”.
“Wielką zasługą ks. Bolla jest to, że wprowadził pismo wśród Achuar” – twierdzi ks. Vincenzo Santilli, były Inspektor z Peru. Od trzech lat jest wspierany przez włoską NGO “Volontariato Internazionale per lo Sviluppo” (VIS), która realizuje różne projekty na rzecz Achuar, szkoląc nauczycieli, aby ci mogli podnosić poziom wykształcenia tubylców i prowadzi warsztaty, w ramach których są szkoleni inicjatorzy wspólnot tubylczych, zwłaszcza w zakresie rolniczo-leśnym.
Cztery książki, które napisał ks. Bolla, wydane przez salezjanów w języku kastylijskim i w języku Achuar, poruszają różną problematykę, ale zawsze łączą się ze światem tubylców: pierwsza traktuje o zoologii, ichtiologii i botanice; druga – etnologii, antropologii, historii i typowych pieśniach; trzeci – jest słownikiem; czwarta – opowiada o trzech plemionach “Jíbaros”: Achuar z Ekwadoru oraz Wambis i Aguaruna z Peru.
Obecnie w salezjańskim Ośrodku Przyjęć w Limie przebywają dwaj młodzi Achuar, Musach i Tiwi Hernán, którzy przygotowują się pod względem zawodowym, aby później powrócić do swojej wspólnoty i promować nowe sposoby rozwoju. A w międzyczasie ks. Bolla kontynuuje swoje zaangażowanie, towarzysząc, żyjąc i pracując wśród ludności Achuar.
ANS – Lima
Za: www.infoans.org