“Jestem przekonany, że prawdziwe poznanie naszej historii, podczas gdy z jednej strony służy pogłębionemu poznaniu naszego charyzmatu i naszego posłannictwa, to z drugiej – stanowi pewne źródło dla autentycznej i odpowiedzialnej kreatywności na poziomie ochrony i zachowania istoty tożsamości salezjańskiej, sprzyjając jego rozpowszechnieniu na drodze kontynuacji” – napisał ks. Chávez. “Stanowi ono podstawę dla naszego rozpoznania się w pluralistycznej i krańcowo fragmentarycznej kulturze. Myślę, że poprawna interpretacja wydarzeń historycznych może posłużyć modyfikacji kluczy lektury i zrozumienia obecnych czasów”.
Podwójna korzyść wynika z poprawnego rozpoznania historycznego Zgromadzenia: zrozumienie swojej tożsamości w Kościele i Społeczeństwie oraz umiejętność odpowiedzi na ich potrzeby: “poprawna interpretacja historii może przyczynić się do podniesienia jakości życia zakonnego Zgromadzenia, ponieważ podejście historyczne może zrodzić także innowację, otwierajac dla niej nowe przestrzenie w łonie Kościoła i Społeczeństwa”.
Jakkolwiek salezjański wkład historyczny nie jest wystarczająco dostrzegalny w środowiskach uniwersyteckich i europejskich ośrodkach kultury; jest to wkład, który obecnie musi skupić się nie tyle na osobie Księdza Bosko – już znanej – ile na tym, “co odnosi się do rzeczywistości, które zrodziły się z jego głębokiego powołania zakonnego, które doprowadziło go do działania na rzecz zbawienia wiecznego świata młodzieży, ale także – na rzecz jej dobra ziemskiego”. Rzeczą konieczną jest ocenienie jakości salezjańskiego badania historiograficznego, dotyczącego wielkiej i rozbudowanej Rodziny Salezjańskiej Europy: „Jeśli postrzeganie wkładu osoby Ks. Boso, jaki wywarł na polepszenie warunków życia młodzieży, nie budzi wątpliwości i jest zadawalające, tego samego nie można powiedzieć o wkładzie SDB, CMW, Salezjanów Współpracowników i innych grup, które zrodziły się z charyzmatu salezjańskiego”.
Przełożony Generalny każe zauważyć, że “badania historyczne, prowadzone w Europie, są, w porównaniu z innymi kontynentami, najliczniejsze, najbardziej natężone i najbogatsze z naukowego punktu widzenia, jakkolwiek ich rozpowszechnienie, konsekwencje, odddziaływanie na kształtowanie się współczesnych wzorców kulturowych, proponowanych światu młodzieży, pozostają nadal ograniczone”.
W odniesieniu do drugiego celu seminarium – zachowanie i ocena salezjańskiego dziedzictwa kulturowego – ks. Chávez przypomniał o tym, jak bardzo droga Księdzu Bosko była troska o zachowanie pamięci: “Musimy wzmocnić – na wszystkich poziomach – przekonanie o tym, że zainwestowanie w ten sektor naszej polityki kulturowej jest nieodzownym warunkiem dobrej i znaczącej naukowej twórczości historycznej, która zapewni nam prawo do uczestnictwa w debacie intelektualnej na temat przyszłości świata młodzieży. Jest to pole, które, gwałtowny postęp technologiczny na płaszczyźnie komunikacji ludzkiej, ostatnio znacznie skomplikował. To każe nam na nowo dogłębnie przemyśleć nasze podejście metodologiczne i strategiczne w związku z naszym zadaniem troski i przekazu naszego dziedzictwa”.
ANS – Benediktbeuern
Za: www.infoans.org