To słowa, które wypowiedział w końcowym przemówieniu ks. Ángel Fernández Artime Esordisce, dziesiąty następca Księdza Bosko, jakie skierował do przeszło 200 ojców kapitulnych, a które było opatrzone tytułem: „Okazja, by bardziej należeć do Boga, bardziej należeć do braci, bardziej należeć do młodzieży”.
Był to powrót do trzech grup tematycznych, które wskazał już ks. Pascual Chávez, zwołując KG27: mistycy Ducha, prorocy braterstwa i słudzy młodzieży.
Temat “ewangeliczna radykalność – praca i umiarkowanie” ukierunkowywał obrady Kapituły, króre trwały siedem tygodni, angażując ojców kapitulnych w życie braterskie, studium, modliltwę i dyskusje, czego syntezę stanowi dokument końcowy.
W dokumencie końcowym powtarzają się słowa, które ukierunkowują trzy momenty: słuchania, lektury i drogi : Jak Ksiądz Bosko, w dialogu z Panem, kroczymy razem poruszeni Duchem, praktykując życie braterskie, jak to miało miejsce na Valdocco, otwarci na planowanie i współpracę, gotowi “do wyjścia” w kierunku peryferii, stając się prorockimi znakami w służbie młodzieży.
Aby “możliwość stała się wydarzeniem łaski” musimy być prowadzeni i musi nam towarzyszyć to Słowo, które przypomina, że bez korzeni nie można przynieść dobrego owocu, dlatego też latorośle muszą być zawsze zjednoczone z krzewem.
Stąd też pojawia się wielokrotne przypomnienie o tym, że w przypadku Salezjanów Księdza Bosko korzenie te tkwią w Ewangelii oraz w Becchi i na Valdocco: to, jak mówi Przełożony Generalny, pozwala nam włączyć się i wejść w działanie Boga, z braterstwem, które będzie nieodparcie profetyczne, żyć radykalnie, gdy chodzi o styl pracy i umiarkowania, z przekonaniem, że aby być dobrymi sługami młodzieży nie można być panami niczego i nikogo.
Kierując się takimi silnymi przesłankami i uwarunkowaniami, salezjańskie spojrzenie zwraca się w kierunku przyszłości, bazując na opcjach i Kapituły Genralnej i będąc oświecone przede wszystkim wolą świadczenia o Bogu życia. Ks. Ángel nie ukrywa, że wyzwaniem jest tutaj przede wszystkim osiągnięcie głębi życia duchowego, “co nie jest naszym silnym punktem”. Tak więc trzeba wzywać Ducha Świętego, abyśmy mieli siłę do zmiany tej tendencji.
Wtedy będzie możliwa animacja wspólnot i ludzi młodych, wśród których trzeba uprzywilejować ubogich, ostatnich, wykluczonych. Naglącą potrzebą jest ewangelizacja młodzieży, kroczenie z nią, by razem stawić czoło wyzwaniom. A więc posłannictwo salezjańskie, które będzie przedmiotem dzielenia się z odpowiedzialnymi świeckimi i Rodziną Salezjańską.
Na koniec Przełożony Generalny zwraca swoją myśl ku Maryi i Księdzu Bosko, ponieważ oni są tymi, którzy towarzyszą autentycznemu poszukiwaniu Boga, doświadczeniu profetycznego braterstwa, służbie młodzieży, realizowanej z sercem Dobrego Pasterza.
Poranna Eucharystia, zgromadzenie kapitulne i słowa Kierownika ks. Francesco Cereda zakończyły Kapitułę Generalną 27.
ANS – Rzym
Za: www.infoans.org