W wspomnienie Matki Bożej Różańcowej 7 października podczas Mszy św. o godz. 18.00 biskup pomocniczy ze Lwowa Leon Mały poświęcił umieszczoną w głównym ołtarzu kopię łaskami słynącego obrazu Matki Bożej Buskiej Królowej Różańca Świętego. Jego oryginał znajduje się obecnie w Nowym Bruśnie w diecezji zamojsko-lubaczowskiej.
W uroczystości w kościele pw. św. Stanisława uczestniczyło wielu buskich parafian, a także misjonarze saletyni, księża z archidiecezji lwowskiej obrządku łacińskiego i duchowni Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej.
– Od dawna moim pragnieniem było ożywienie kultu Matki Bożej Buskiej – mówi ks. proboszcz Robert Głodowski MS. – Ten kult był obecny w naszej parafii dzięki tradycji obchodzenia drugiego odpustu ku czci Matki Bożej Różańcowej, ale brakowało łaskami słynącego buskiego obrazu. Marzenie moje i wielu parafian spełniło się właśnie 7 października – podkreśla kapłan.
W 1608 r. książę Jerzy Wiśniowiecki ufundował w Busku klasztor z kościołem dominikanów i ofiarował do kościoła pochodzący z Bizancjum obraz Matki Bożej. Wkrótce obraz zaczęto czcić jako łaskami słynący wizerunek Matki Bożej Różańcowej i umieszczono go w głównym ołtarzu kościoła. W 1654 roku podczas powstania Chmielnickiego klasztor z kościołem został niemal całkowicie zniszczony przez wojska kozackie, jednak obraz ocalał. W 1735 r. starosta buski Józef Aleksander Jabłonowski odbudował klasztor i obraz Matki Bożej powrócił do głównego ołtarza.
Gdy podczas reform józefińskich w Galicji w 1786 r. klasztor dominikanów w Busku został skasowany, łaskami słynący obraz Matki Bożej przeniesiono do poświęconego 6 lat wcześniej nowego kościoła parafialnego pw. św. Stanisława i umieszczono w jego głównym ołtarzu. W czasie wielkiego pożaru miasta w 1849 r. spłonęło całe wnętrze kościoła, jednak obraz Matki Bożej w cudowny sposób ocalał od ognia. Po tym pożarze obraz przeniesiono do cerkwi św. Mikołaja w Busku. Znajdował się on tam aż do ponownego otwarcia odrestaurowanego kościoła Stanisława w 1856 r.
W 1944 r. ówczesny proboszcz ks. Wojciech Stuglik, z uwagi na niebezpieczeństwo zniszczenia, wywiózł obraz do Strzelec Wielkich k. Brzeska, dokąd w czasie wojny wyjechała większość polskich mieszkańców Buska. Ks. Stuglik miał nadzieję, że po zakończeniu wojny uda mu się powrócić do Buska razem z obrazem. 10 sierpnia 1952 roku ks. Franciszek Woronowski, proboszcz parafii Nowe Brusno w administracji apostolskiej w Lubaczowie otrzymał zgodę ówczesnego metropolity lwowskiego abp. Eugeniusza Baziaka, aby zabrać łaskami słynący obraz Matki Bożej Buskiej ze Strzelec Wielkich i przewieźć ją do Nowego Brusna. W tamtym czasie administracja apostolska w Lubaczowie obejmowała część archidiecezji lwowskiej, która znalazła się w Polsce po zakończeniu II wojny światowej. Początkowo obraz umieszczono w bocznej kaplicy kościoła, ale w 1967 r. ks. proboszcz Józef Mołodyński przeniósł go do ołtarza głównego. Łaskami słynący wizerunek Matki Bożej Buskiej znajduje się tam do dziś, a dla kościoła w Busku kopię wykonał malarz Petro Berbeka z Adamów.
(gz / ks. Robert Głodowski MS)
Za: www.saletyni.pl