Saletyni – Mörschwil: Połączenie prowincji – decyzja za życiem

Połączenie obu prowincji – polskiej i szwajcarskiej nadaje szczególny wymiar tegorocznym obchodom Światowego Dnia Życia Konsekrowanego w Zgromadzeniu Księży Misjonarzy Saletynów.

2 lutego w Mörschwil (Szwajcaria) podczas uroczystej Mszy św. o godz. 10.30 ks. generał Silvano Marisa MS dokona aktu połączenia szwajcarskiej Prowincji pw. Matki Bożej Pojednawczyni Grzeszników oraz polskiej Prowincji pw. Matki Bożej Królowej Polski.

Dom Untere Waid (Morschwil) w Szwajcarii

W uroczystości, oprócz przełożonego generalnego, wezmą udział zarządy obu prowincji oraz przełożeni i delegaci saletyńskich domów zakonnych. Osiem dni później, 10 lutego, w sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu odbędzie się polska celebracja tego ważnego aktu.

Bazylika mniejsza w Dębowcu

Po połączeniu domy i dzieła prowincji szwajcarskiej utworzą okręg w ramach prowincji polskiej. Będzie on posiadał własnego przełożonego, mianowanego po konsultacji z członkami okręgu oraz własne statuty.

To wydarzenie prowincjałowie polski i szwajcarski przyjmują z wielką nadzieją. – Moją nadzieję rodzi sam fakt połączenia – mówi przełożony polskiej prowincji ks. Andrzej Zagórski MS. – Ufam, że Bóg najpierw zrodził w sercach współbraci prowincji szwajcarskiej odpowiedzialność za orędzie „Pięknej Pani” z La Salette i dzieła z nim związane oraz pragnienie ich kontynuacji. Ufam też, że sam Pan potwierdził to pragnienie, jak również wszelkie starania poprzez decyzje kapituł i rad prowincjalnych, a teraz rady generalnej. Gdyby tylko wziąć pod uwagę dzieło, które przed laty podjęli szwajcarscy saletyni w Polsce, warto z wdzięcznością podjąć wysiłek dzisiaj! Gdyby tylko myśleć o ich misji w Angoli – praca w parafiach, tłumaczenie Pisma św. i ksiąg liturgicznych, a dzisiaj wyrosła z tego nowa prowincja – to dzieło miłości braterskiej wobec współbraci jest uzasadnione. Jednak o wiele bardziej ufam, że współbracia, którzy przez całe lata oddają tam życie dla Ewangelii, z nadzieją zobaczą kontynuację tego, co wypełniało ich życie – podkreśla ks. Zagórski.

Dom zakonny w Dębowcu

– W obliczu braku powołań prowincja ma zawsze dwa wyjścia: albo zdecydować się na naturalną śmierć, albo szukać dróg życia. Prowincja szwajcarska wybrała tę drugą możliwość – wyjaśnia prowincjał szwajcarski ks. Piotr Żaba MS. – Wspólny wysiłek doprowadził do przyłączenia prowincji szwajcarskiej do prowincji polskiej. Dla nas ten krok jest opowiedzeniem się za życiem. Jest wyborem nadziei, która przychodzi przez pomoc personalną z Polski. Patrząc w kategoriach rodzinnych, a dla mnie wspólnota jest rodziną, starsza córka prowincji szwajcarskiej – prowincja polska – przyjmuje swoją matkę do siebie. Jej druga córka, region Angoli, stała się w 2012 r. decyzją kapituły generalnej niezależną prowincją. Dla Szwajcarów ważne jest, żeby ich dzieła były kontynuowane i rozwijane. Nie ma bowiem nic bardziej przykrego jak doświadczenie, ze wraz ze mną wszystko się kończy, wszystko umiera. Życie, które współbracia ze Szwajcarii poświęcili dziełu saletyńskiemu wyda plon. Śmierć jest dla nas ostatecznie początkiem nowego życia! Taka jest logika Chrystusa – przypomina ks. Żaba.

Kaplica i kalwaria saletyńska w Engerazhofen (Niemcy)

W 1902 r. 5 saletynów ze Szwajcarii przyjechało do Polski w celu nauki języka. W 1904 r. dwaj z nich wyjechali do USA, by zrealizować umowę między zgromadzeniem a biskupem diecezji Springfield, który poprosił saletynów o duszpasterstwo Polonii w swojej diecezji. Trzej pozostali dali początek działalności zgromadzenia na ziemiach polskich.

Pierwszych pięciu saletynów na ziemiach polskich

W ciągu ostatnich 20 lat kilku polskich saletynów wspierało prowadzenie niektórych dzieł w Szwajcarii. Natomiast sam projekt zjednoczenia obu prowincji powstał kilkanaście lat temu. Był on odpowiedzią na narastające trudności personalne w prowincji szwajcarskiej.

Obradująca na przełomie kwietnia i maja 2012 r. w Willimantic (USA) XXXI Kapituła Generalna zadecydowała o podniesieniu regionu Angoli – zależnego formalnie od Szwajcarii – do rangi prowincji. Ponieważ zarówno Szwajcarzy, jak i Polacy jeszcze wcześniej wyrazili chęć zjednoczenia, ta sama kapituła zatwierdziła połączenie obu prowincji. Na początku stycznia 2013 r. angolańscy saletyni wybrali pierwszą w swojej historii radę prowincjalną. To umożliwiło podjęcie decyzji o dacie oficjalnego połączenia.

W Światowy Dzień Życia Konsekrowanego prosimy szczególnie o duchowe wsparcie wspólnego dzieła szwajcarskich i polskich saletynów.

(gz/fot.www.saletyni.pl;www.salettiner.ch)

Za: www.saletyni.pl

Wpisy powiązane

VIII Zebranie pallotyńskiej Regii w Rio de Janeiro

Orędownicy dla młodych

Ks. Leszek Kryża SChr: Jeździmy na Ukrainę by pokazać, że zgodnie z apelami Papieża Franciszka – nie zapominamy o wojnie