Mszy św. z okazji rocznicy śmierci przewodniczył o. Szczepan Praśkiewicz OCD, konsultor Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Zakonnik podkreślił, że chociaż o. Anzelm zmarł w Łodzi, to jednak najbardziej twórcze lata jego życia były związane z Wiecznym Miastem, gdzie posługiwał całe dziesięciolecia. Był rektorem „Teresianum”, definitorem generalnym i cenionym konsultorem Stolicy Apostolskiej, a także w jej imieniu wizytatorem apostolskim seminariów duchownych.
W czasie liturgii odczytano list generała Zakonu Karmelitów Bosych, o. Saverio Cannistrà, jaki skierował na ręce siostry Konrady Dubel KDzJ, postulator w procesie beatyfikacyjnym o. Anzelma. W liście zwierzchnik zakonny życzył, aby uroczystości rocznicowe przyczyniły się do większego jeszcze poznania życia i przesłania sługi Bożego. Zacytował też słowa stanowiące duchowy testament kandydata na ołtarze: „opierając się na orzeczeniach Kościoła życie zakonne nie martwieje ani nie karłowacieje, ale się rozwija z rozwojem myśli i wiedzy Kościoła i z wolą Boskiego Jego Założyciela”.
W Łodzi, gdzie spoczywają doczesne szczątki o. Anzelma, 50. rocznicę jego śmierci świętowano 12 października pod przewodnictwem bp. Ireneusza Pękalskiego.
Ojciec Anzelm od św. Andrzeja Corsini urodził się 24 lutego 1884 r. Gdy miał 11 lat, ojciec oddał go do konwiktu Karmelitów Bosych w Wadowicach, gdzie jednym z jego wychowawców był Rafał Kalinowski. Swoim przykładem ten przyszły święty skłonił bardzo zdolnego chłopca do wstąpienia w 1901 r. do zakonu Karmelitów Bosych.
Po skończeniu nowicjatu i złożeniu pierwszych ślubów zakonnych 17 sierpnia 1902 r. przełożeni posłali go na dalsze studia. Odbył je na uniwersytecie gregoriańskim w Rzymie. Tu też 25 lipca 1907 r. został wyświęcony na kapłana.
Po powrocie do Polski był wykładowcą i magistrem kleryków, przeorem, prowincjałem. Wezwany do Rzymu, został założycielem i pierwszym rektorem Międzynarodowego Kolegium Teologicznego, które za jego rektorstwa otrzymało tytuł papieskiej wyższej uczelni, nazwanej później „Teresianum”. Przez 16 lat piastował równocześnie urząd definitora generalnego zakonu. Po powrocie w 1947 r. do kraju był jeszcze dwa razy mianowany przełożonym klasztorów we Wrocławiu i w Warszawie. Trzy razy wybierano go prowincjałem. Przez ostatnie prawie dziesięć lat przebywał w Łodzi. Tu służył zarówno współbraciom, jak i współsiostrom w Karmelu.
Ojciec Anzelm zmarł 15 października 1969 r., w uroczystość Reformatorki i Matki Karmelu – św. Teresy od Jezusa, Doktora Kościoła. Proces beatyfikacyjny sługi Bożego w archidiecezji łódzkiej rozpoczął się 2 lutego 2002 r. Obecnie jest na etapie rzymskim.
rk / Rzym/ekai.pl