W Rzymie rozpoczęła się w niedzielę, 11 września 2022 r., XXVI Kapituła Generalna Zgromadzenia Redemptorystów. Uroczysta inauguracja odbyła się w poniedziałek, 12 września, Mszą św. wotywną o Duchu Świętym. Zamieszczamy tekst homilii przełożonego generalnego o. Michaela Brehla CSsR, którą wygłosił w czasie tej Mszy św.
Pierwszy dzień obrad – 12 września – poświęcony został kwestiom technicznym i proceduralnym oraz wyborom odpowiednich komisji kapituły. Dzień drugi i trzeci będą dniami rekolekcji dla uczestników kapituły, a pozostałą część tygodnia wypełnią sprawozdania przełożonego generalnego, różnych sekretariatów i komisji. Kapituła zakończy obrady 7 października.
Nagranie z Mszy św. 12 września o godz. 8.30 – pod tym linkiem.
Na stronie internetowej całego Zgromadzenia Redemptorystów cssr.news jest umieszczona podstrona cssr.news/26CG/, która zbiera wszelkie wiadomości o XXVI Kapitule Generalnej.
Informacje o XXVI Kapitule Generalnej w języku polskim są systematycznie publikowane na stronie redemptor.pl i łatwe do znalezienia dzięki linkowi u góry strony lub po kliknięciu przy artykule związanym z tym tematem na tag: XXVI Kapituła Generalna.
oprac. red.
* * *
Drodzy Współbracia,
Dziś rano gromadzimy się na Eucharystii inauguracyjnej i przyzywamy obecności i mądrości Ducha Świętego. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że dwa dzisiejsze czytania z Pisma Świętego tak bardzo odzwierciedlają nasze doświadczenie z ostatnich kilku lat.
Podobnie jak uczniowie z Ewangelii ŚW. Jana, wiele naszych wspólnot zgromadziło się w naszych domach, w naszych własnych „górnych pokojach”, z zamkniętymi drzwiami. Nawet drzwi naszych kościołów były zamknięte. Drzwi były zamknięte ze strachu – strachu przed zarażeniem się, strachu przed przekazaniem wirusa najbardziej wrażliwym spośród nas, strachu w obliczu ograniczeń narzuconych przez rząd.
Stopniowo, gdy w wielu krajach restrykcje zelżały, znów odważyliśmy się wyjść, bardzo ostrożnie – tak jak uczniowie po zmartwychwstaniu. Ponownie otworzyliśmy nasze kościoły, ale dla ograniczonej liczby osób. Wciąż jednak nie czuliśmy się gotowi, by gromadzić się w dużych skupiskach lub podróżować bardzo daleko i szeroko.
Wiemy, że pandemia jeszcze się nie skończyła. Co gorsza, znajdujemy się teraz w samym środku wojny. Podziały społeczne i polityczne dotykają wiele naszych krajów. Coraz większa świadomość skutków kryzysu klimatycznego stawia nas przed koniecznością troski o nasz wspólny dom. W wielu naszych krajach stoimy w obliczu kryzysu energetycznego, a także żywnościowego.
I właśnie w tym momencie, w tym naszym zranionym świecie, Bóg wzywa nas do spotkania się na Kapitule – do podróży przez świat, do ponownego wyobrażenia sobie naszej redemptorystowskiej tożsamości i misji, do zaufania, że Jezus, nasz Odkupiciel, jest pośród nas – i że zawsze był bliżej nas, niż kiedykolwiek sobie wyobrażaliśmy.
I tak, jak uczniowie w czasie pierwszej Pięćdziesiątnicy w pierwszym czytaniu na tę Eucharystię, gromadzimy się razem z Maryją, Matką Jezusa, naszą Nieustającą Pomocą. Gromadzimy się w strachu i oczekiwaniu, w nadziei i wahaniu. Wiemy, że jesteśmy powołani, aby nieść Dobrą Nowinę temu zranionemu dziś światu, ale może nie jesteśmy pewni, jak najlepiej to zrobić, do kogo jesteśmy posłani, z kim będziemy tworzyć wspólnotę…
Przyjęcie naszego dzisiejszego wezwania wymaga odwagi i determinacji, jak odwaga Alfonsa, gdy inni porzucili go i brata Vito samego w Scali. Wymaga odwagi sw. Klemensa wygnanego z kościoła św. Benona w Warszawie i nie wiedział, czy kiedykolwiek jeszcze zobaczy swoich braci redemptorystów.
To odwaga naszych błogosławionych męczenników na Ukrainie, na Słowacji, w Hiszpanii… Znajdujemy dziś nadzieję w odwadze tak wielu naszych przodków w Zgromadzeniu, którzy wyruszyli, aby nieść Dobrą Nowinę innym, idąc za Jezusem do dżungli Surinamu i na pustynie Afryki Zachodniej, na pustkowia Ameryki Północnej i do starożytnych cywilizacji Indii, Japonii, Tajlandii i Wietnamu. Znajdujemy nadzieję w odwadze naszych współbraci, którzy pozostali w podziemiu na Ukrainie, Słowacji, w Chinach i w tak wielu innych trudnych okolicznościach.
Tak jak Jezus tchnął Ducha na tę małą, przestraszoną grupę uczniów w dzisiejszej Ewangelii, tak tchnie na nas dzisiaj, na tej Eucharystii, na tej kapitule. Posłuchajcie jeszcze raz Jego słów: „Pokój wam. Przyjmijcie Ducha Świętego. Jak Ojciec mnie posłał, tak i ja was posyłam. Przyjmijcie Ducha Świętego – przebaczajcie i uzdrawiajcie, przyjmujcie i głoście”.
Podobnie jak uczniowie w tamtym pierwszym dniu Pięćdziesiątnicy, musimy nauczyć się nowego języka, który mogą zrozumieć dzisiejsi ludzie. Modlimy się, aby Duch Święty rozpalił w nas odnowioną pasję, która będzie świadczyć mocniej niż jakiekolwiek słowa, które wypowiemy.
Jak modliliśmy się w kolekcie tej Mszy św., módlmy się jeszcze raz: „Ojcze, rozlej dary Ducha Świętego aż po krańce ziemi i kontynuuj dzisiaj te cudowne dzieła, które zapoczątkowałeś na początku głoszenia Ewangelii”.
Maryjo, Matko nadziei, naucz nas wzlatywać na skrzydłach tego Ducha i raz jeszcze w tym pokoleniu przynieść Słowo, które stało się ciałem! Amen.
Za: www.redemptor.pl
