Najdrożsi Współbracia, Siostry, wszyscy członkowie Rodziny Salezjańskiej, Przyjaciele Księdza Bosko.
Pozdrawiam was serdecznie w Księdzu Bosko z Meksyku, gdzie przebywam w związku z obchodami Złotego Jubileuszu Inspektorii Guadalajary, która jest moją rodzimą inspektorią.
Chociaż jesteśmy głęboko zaskoczeni wiadomością dotyczącą decyzji Ojca Świętego Benedykta XVI o rezygnacji z dalszego kierowania „Łodzią Piotrową” i podtrzymywania swoich braci w wierze poprzez głoszenie Ewangelii, swoje świadectwo życia, swoje cierpienie i modlitwę – pozostajemy zbudowani tym przykładnym i prorockim gestem.
Przedstawiając swoją rezygnację, spowodowaną racjami podeszłego wieku i zmęczenia, Ojciec Święty pokazał, że jest ona wyrazem jego troski o Kościół, którego kierowanie – w tych czasach głębokich i szybkich przemian społecznych o wielkim znaczeniu dla wiary i życia chrześcijańskiego – wymaga wielkiej siły zarówno ciała, jak i ducha. Wyznał jednocześnie, że rozważał po wielokroć tę sprawę w sumieniu przed Bogiem.
Jego decyzja jest więc owocem modlitwy i przykładnym wyrazem posłuszeństwa Bogu! Tego rodzaju postawa nie może nie budzić naszego największego podziwu i szacunku. Uwidacznia się tu po raz kolejny typowy rys jego duchowości: pokora, która go czyni wolnym wobec Boga i ludzi oraz wyrazistym w swoim poczuciu odpowiedzialności.
Podczas gdy wyrażamy Ojcu Świętemu, jak uczyniłby to Ksiądz Bosko, całą naszą wdzięczność za wspaniałomyślność, z jaką służył Kościołowi i dawał odczuć swoje ojcostwo w stosunku do naszej Rodziny, towarzyszymy mu w tej fazie życia naszą miłością i naszą modlitwą.
Od tej chwili módlmy się za Kościół, wzywając Ducha Świętego, aby to On kierował tym momentem zakończenia pontyfikatu oraz zwołaniem i przebiegiem Konklawe.
W to wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, powierzamy Niepokalanej Maryi Wspomożycielce Ojca Świętego i cały Kościół. Niech jak zawsze Ona będzie naszą Matką i Mistrzynią.
W komunii serca i modlitwy
Ks. Pascual Chávez V. SDB
Przełożony Generalny