Mszy Świętej pogrzebowej przewodniczył Mons. Gianfranco GIROTTI OFMConv. Wśród koncelebransów byli członkowie Definitorium generalnego wraz z Ministrem generalnym o. Marco TASCA oraz Wikariusz Prowincji Matki Bożej Niepokalanej w Polsce (Warszawa) o. Piotr SZCZEPAŃSKI. W liturgii uczestniczyli także liczni bracia: ze wspólnoty klasztoru pw. św. Antoniego przy Termach [„Vigna Antoniana“] wraz z gwardianem o. Franklinem Antonio DURÁN ZAMBRANO, ze Świętych XII Apostołów w Rzymie oraz z innych domów generalnych w Rzymie. Obecne były także siostry, które od dziesiątek lat znały śp. o. Zenona.
W homilii Minister generalny podkreślił przełomowe momenty biografii naszego zmarłego brata. Śp. o. Zenon urodził się 2 października 1942 roku w Teresinie. Od młodości wzrastało w nim pragnienie bycia kapłanem i ostatecznie też „chęć poświęcenia życia swego Bogu w Zakonie”. Pierwsze śluby zakonne składa 16 października 1959 roku. Po latach próby, 8 grudnia 1965 roku, w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, w Krakowie składa profesję wieczystą. W latach 1961-1964 rozpoczyna formację do kapłaństwa i studia filozoficzne w Łodzi Łagiewnikach, a następnie, od 1963 do 1967, kontynuuje studia teologiczne w Seminarium Ojców Franciszkanów w Krakowie. Sakrament święceń w stopniu prezbiteratu przyjął w Krakowie w dniu 24 czerwca 1967 roku.
Po rocznym tirocinium w Krakowie, od września 1968 roku rozpoczyna pracę duszpasterską jako wikariusz parafii i katecheta w Gdyni. Już po roku, przełożeni wysyłają go na studia w zakresie Historii Kościoła na Katolicki Uniwersytet Lubelski. W 1972 roku zakończy pierwszy etap studiów licencjatem kościelnym. W tym samym roku został przeniesiony do Warszawy, gdzie miał się zająć archiwum (zaczynając porządkować jego zasoby) i jednocześnie przygotować pracę doktorską, którą obronił 25 maja 1975 roku.
Od 1977 udał się pod obediencję o. Generała do Włoch. Najpierw do Asyżu, potem do Santa Severa i w końcu od 27 października 1979 do Rzymu do klasztoru św. Antoniego („Vigna”).
Jego głównym zajęciem stanie się od samego początku praca w Archiwum i Bibliotece Watykańskiej nad kolejnym IX tomem Hierarchia Catholica (który zostanie ukończony w 2002 roku). Jak podkreśla w obszernej i precyzyjnej nocie biograficznej o. Jan M. OLSZEWSKI, archiwista Prowincji, śp. o. Zenon traktował ową pracę jako „dar” i trud nad badaniem historii Kościoła, któremu przez lata służył ze sprawnością „bibliotecznej myszy” – jak pisał o nim watykański dziennik „l’Osservatore Romano” z dnia 13.11.2002 r. – i któremu oddawał się „z niezłomnością ducha, dalekowzrocznością, franciszkańską odwagą i młodzieńczym zapałem”.
Śp. o. Zenon rozpoczął też pracę nad kolejnym, X tomem, który gorąco pragnął ukończyć: „Chcę pracować, dopóki będę mógł…” (pisał w liście do Prowincjała z 14 lipca 2017 r.). Niestety nie sfinalizował tego wielkiego historycznego dzieła. Na przeszkodzie w jego uwieńczeniu stanęła choroba, która też przyczyniła się bezpośrednio do jego śmierci.
Ojciec Minister generalny podkreślił, iż dla wielu pokoleń (zwłaszcza studentów przebywających w rzymskim klasztorze „Vigna”) śp. o. Zenon był przykładem gorliwości i pracowitości, podejmowania swoich obowiązków z pasją (i to nie tylko na polu naukowo-historycznym, ale także tym codziennym, ochoczo troszcząc się o wygląd wielkiego klasztornego ogrodu). Pozostanie też w pamięci jego braterskość i radość.
Niech nasz Pan w pełni wynagrodzi go za wiele lat wiernej służby.
foto: fra Robert LEŻOHUPSKI
Za: www.ofmconv.net