Ojciec Zenon urodził się 1. kwietnia 1924 roku w Radomsku w rodzinie Adama i Anieli Kil. Przy rodzicach i w towarzystwie trzech młodszych sióstr spokojnie przeżył czas do rozpoczęcia okrutnej II wojny światowej. Tuż przed wojną, ukończył szkołę podstawową w Radomsku.
Od r. 1941 podejmuje pracę w Fabryce Maszyn – Kryzel i Wojakowski. Z tym zakładem pracy, z krótkimi przerwami, związany jest aż do roku 1952.
Względnie spokojne życie rodzinne sparaliżował dramat: w roku 1942 aresztowany przez Niemców jest jego ojciec. Wywieziony został do Oświęcimia i tam zamordowany w marcu 1943 roku.
Po zakończeniu działań wojennych Zenon kończy gimnazjum w Radomsku, “Mała Maturą”. W 1947. roku jest studentem 3-letniego Liceum Mechanicznego w Częstochowie, które kończy otrzymaniem dyplomu Technika Mechanika.
Do Zakonu Franciszkańskiego wstąpił w roku 1952. Po studiach w Krakowie w dniu 24. stycznia 1959 otrzymuje świecenia kapłańskie z rąk ks.Biskupa Karola Wojtyły – późniejszego Ojca Świętego – bł. Jana Pawła Wielkiego.
Po święceniach kapłańskich podejmuje pracę w powierzonych placówkach zakonnych: w Horyńcu Zdroju, w Zbylutowie, we Lwówku Śląskim i we Wrocławiu. Wszędzie pracował jako wikariusz i katecheta.
Prowincje Franciszkańskie w Polsce, uwzględniając zapotrzebowanie Prowincji Franciszkańskich w Stanach Zjednoczonych na kapłanów do pracy wśród Polonii, delegują chętnych. Wśród tych chętnych znalazł się też ojciec Zenon Saliński, którego wysłano do Kanady.
W 1970 roku, 28. października podejmuje obowiązki wikariusza w parafii Św. Michała Archanioła i Św. Antoniego Padewskiego w Montrealu.
Od 26. października 1976 r. przeznaczony jest do pracy w parafii Świętej Trójcy w Montrealu.
Kapituła kustodialna w 1986 roku poleca mu objęcie obowiązków duszpasterskich, jako rektora Misji Św. Wojciecha w Montrealu. Po trzech latach pracy w Misji Świętego Wojciecha zostaje wysłany do pomocy, jako wikariusz, do parafii Serca Jezusowego w Peterborough.
Do Montrealu wraca 1. października 1992 roku, by kontynuować pracę wikariusza w parafii Świętej Trójcy.
Od roku 1995, jako emeryt, jest rezydentem w parafii Św. Michała Archanioła i Św. Antoniego Padewskiego, pomagając w miarę swych sił w pracy duszpasterskiej.
Mimo podeszłego wieku i związanej z nim niesprawności fizycznej do końca był wzorem gorliwego kapłana, gdy resztkami sił kroczył codziennie do ołtarza, by sprawować Eucharystię.
Br. Leszek Łuczkanin
Sekretarz Prowincji