Ks. Jan Tryboba urodził się 23 kwietnia 1940 roku w Tuligowach k. Lwowa. Wzrastał w domu Stanisława i Zofii zd. Śpiewak w trudnym okresie okupacji. Dnia 24 kwietnia 1940 roku otrzymał sakrament chrztu świętego w rodzinnej parafii. W 1945 roku, w ramach akcji przesiedleńczej Polaków z Kresów Wschodnich, wraz z Mamą trafił do wioski Domanowice w Powiecie Trzebnickim. Po zakończeniu działań wojennych dołączył do nich, zwolniony z armii, ojciec. W czasie edukacji w szkole podstawowej w Domanowicach i Kaszycach Wielkich Jan pomagał rodzicom w uprawianiu rodzinnego gospodarstwa. W 1949 roku otrzymał sakrament bierzmowania w parafii w Koczurkach.
Następnie kontynuował on naukę w liceum ogólnokształcącym w Trzebnicy, gdzie zamieszkał w internacie. Tam spotkał salwatorianów, dzięki którym utwierdził się w decyzji o powołaniu kapłańskim i zakonnym. W opinii, przed nowicjatem ks. Grzegorz Czech SDS katecheta szkolny Jana, napisał iż ten zdradził mu swoje plany dopiero przed egzaminem maturalnym. Po tym, kiedy pozytywnie zaliczył egzaminy maturalne, złożył on podanie z prośbą o przyjęcie do nowicjatu salwatorianów w Bagnie. Dnia 27 sierpnia 1958 roku przybył on do Bagna, gdzie po rekolekcjach w dniu 7 września tego roku został przyjęty do nowicjatu. W dniu obłóczyn przyjął imię zakonne Bogumił, które używał do 1966 roku. Po złożeniu pierwszej profesji, dnia 8 września 1958 roku, rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Dnia 8 września 1962 roku złożył wieczystą profesję zakonną. Kolejnym etapem formacji seminaryjnej były święcenia subdiakonatu, które Jan otrzymał 28 października 1964 roku, z rąk bpa Wincentego Urbana, w kaplicy seminaryjnej w Bagnie. Święcenia prezbiteratu przyjął, dnia 7 czerwca 1965 roku, z rąk bpa Andrzeja Wronki w Trzebnicy.
Następnie, w ramach roku pastoralnego czyli tzw. Tirocinium, ks. Jan Tryboba został przeniesiony do domu zakonnego w Krakowie przy ul. Łobzowskiej. Tam, w latach 1965-66, kontynuował studia teologiczne i pomagał w duszpasterstwie. Pierwszą placówką duszpasterską ks. Tryboby była parafia pw. Św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy. W sanktuarium Księżnej Śląska podejmował obowiązki wikariusza w latach 1966-1967. Po roku, na mocy dekretu z dnia 2 września 1967 roku, został przeniesiony do parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Bagnie, gdzie powierzono mu obowiązki wikariusza. Po roku przełożeni przenieśli ks. Jana Trybobę do domu zakonnego w Dobroszycach. Tam, w latach 1967-1969, pełnił obowiązki wikariusza przy miejscowej parafii. Wówczas to wyraził po raz pierwszy swoją gotowość do wyjazdu na misje. W liście, z dnia 8 września 1967 roku, do przełożonego prowincji prosił o umieszczenie go na liście kandydatów mających wyjechać do Afryki. W grudniu 1968 roku przełożeni powierzyli mu dodatkowo obowiązki wicesuperiora wspólnoty w Dobroszycach.
Kolejnym etapem posługi duszpasterskiej ks. Jana był Krzyż Wielkopolski, gdzie na mocy dekretu z dnia 7 czerwca 1969 roku, podejmował obowiązki wikariusza w parafii pw. NSPJ. W listopadzie 1969 roku został on przeniesiony do wspólnoty w Trzebnicy, gdzie podejmował obowiązki pomocy duszpasterskiej w sanktuarium św. Jadwigi. Podczas pobytu w Trzebnicy złożył podanie o możliwość podjęcia studiów z psychologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Z powodu aktualnych potrzeb duszpasterskich w prowincji plany te nie zostały zrealizowane.
Kolejnym etapem posługi duszpasterskiej ks. Jana była wspólnota w Obornikach Śląskich, gdzie od 1 września 1970 roku podejmował obowiązki wikariusza przy miejscowej parafii pw. NSPJ. Obowiązki wikariusza łączył wówczas ze studiami specjalistycznymi na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu od marca 1971 roku. Po roku został ponownie przeniesiony do wspólnoty w Trzebnicy, gdzie od 13 czerwca 1972 roku podejmował obowiązki wikariusza przy miejscowej parafii. Kolejne lata były trudnym okresem dla ks. Jana ponieważ zmagał się on z chorobami, które na jakiś czas mocno ograniczyły jego posługę duszpasterską.
Kolejną placówką duszpasterską ks. Tryboby była placówka w Zakopanem, gdzie od 20 sierpnia 1976 roku podejmował obowiązki duszpasterskie. Wówczas, to kolejny raz do głosu doszło powołanie misyjne ks. Jana, który w liście do prowincjała z dnia 10 stycznia 1976 roku, poprosił o zgodę na wyjazd do pracy duszpasterskiej w Brazylii. Upragniona zgoda na wyjazd przyszła dnia 25 stycznia 1977 roku i wówczas ks. Tryboba rozpoczął żmudny proces gromadzenia dokumentacji potrzebnej do uzyskania władz państwowych na wyjazd misyjny.
Ks. Jan przybył do Brazylii dnia 21 grudnia 1978 roku na zaproszenie bpa Alfonsa de Oliveira Lima SDS. Początki jego pobytu były związane z intensywnym kursem języka i kultury, organizowanym przez Centrum Misyjne przy Konferencji Episkopatu Brazylii. Następnie podejmował obowiązki duszpasterskie w diecezji Brejo. Pełnił tam posługę proboszcza w parafiach: Acarape, Cajazeiras, Magalhaes oraz wikariusza w parafiach: Patos, Santos i Fortalezie. Od dnia 4 lutego 2010 roku pełnił obowiązki proboszcza w parafii pw. Niepokalanego Poczęcia oraz Jana XXIII w Fortalezie. Poświęcił się całkowicie jako duszpasterz osób chorych i wykluczonych. Troszczył się o poprawę bytu najuboższych oraz dbał o to aby wielu chorych otoczyć fachową opieką.
Ostatnie lata, z powodu postępujących dolegliwości, spędził w domu prowincjalnym, gdzie odszedł do Pana nad ranem 29 sierpnia 2018 roku. Pozostanie w naszej pamięci jako niestrudzony misjonarz i gorliwy salwatorianin, który 39 lat swojego życia poświęcił ubogim i chorym w swoich parafiach w Brazylii. Fotografie, na których widzimy płaczące i rozmodlone tłumy parafian w Fortalezie – otaczające trumnę ze doczesnymi szczątkami ks. Jana – są dla nas najlepszym dowodem miłości i ofiarności, jaką dawał swoim parafianom i które powróciły do Niego w tych chwilach ostatniego pożegnania.
Ks. Jan Tryboba zmarł w 78 roku życia, 53 roku kapłaństwa i 59 roku życia zakonnego. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 30 sierpnia w Fortalezie. Spoczął na cmentarzu w Parangaba, wśród swoich ukochanych parafian, którym posługiwał przez 39 lat swojego życia.
Ks. Ireneusz Kiełbasa SDS
Za: www.sds.pl