Pan Jezus zastępuje prawo odwetu – odwzajemnię tobie to, co mi zrobiłeś – prawem miłości: oddaję tobie to, co Bóg mi uczynił. Tymi słowami Papieża można streścić katechezę, którą wygłosił na audiencji ogólnej. Poświęcił ją prośbie z modlitwy „Ojcze nasz” o przebaczenie, „jak i my przebaczamy tym, którzy zawinili przeciw nam”. Na placu św. Piotra katechezy wysłuchało 50 tys. wiernych z wielu krajów świata.
Franciszek przypomniał, że wszyscy jesteśmy dłużnikami Boga i wielu ludzi, którzy stworzyli nam dobre warunki do życia. Naszą tożsamość budujemy więc począwszy od tego, co otrzymaliśmy.
“Ten kto się modli, uczy się mówić «dziękuję» i prosi Boga, aby był dla niego, czy dla niej łaskawy. Niezależnie od tego, jak bardzo się staramy, zawsze pozostaje wobec Boga ogromny dług, którego nigdy nie będziemy w stanie spłacić: On nas miłuje nieskończenie bardziej, niż my Go kochamy – podkreślił Ojciec Święty. – Ponadto nieleżenie od tego, jak bardzo staramy się żyć zgodnie z nauczaniem chrześcijańskim, zawsze będzie coś takiego w naszym życiu, z powodu czego powinniśmy prosić o przebaczenie: pomyślmy o dniach spędzonych na lenistwie, o chwilach, kiedy nasze serce było ogarnięte urazą… Te doświadczenia, które nie są niestety rzadkie, sprawiają, że błagamy: «odpuść nam nasze winy».”
Mówiąc o prośbie o przebaczenie win Papież wskazał, że Jezus łączy ją z wyrażeniem, „jak i my odpuszczamy”.
“Bardzo obfita łaska Boża jest zawsze wymagająca. Ten, kto wiele otrzymał musi się uczyć, aby wiele dawać. Nie przypadkiem, Ewangelia św. Mateusza, zaraz po przekazaniu nam tekstu «Ojcze nasz», pośród siedmiu użytych wyrażeń skupia się na podkreśleniu właśnie tego, które dotyczy przebaczenia braterskiego: «Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień» (Mt 6,14-15) – stwierdził Papież. – Znajdujemy tutaj ścisłe powiązanie między miłością wobec Boga a miłością bliźniego. Miłość przyzywa miłość, przebaczenie przyzywa przebaczenie.”
Dla zilustrowania braterskiego przebaczenia Franciszek odwołał się do ewangelicznej przypowieści o nielitościwym dłużniku, któremu wiele darowano, a on nie potrafił darować nawet najmniejszej rzeczy (por. Mt 18, 21-35).
“Jezus wprowadza w relacje międzyludzkie siłę przebaczenia. W życiu sprawiedliwość nie rozwiązuje wszystkiego – zaznaczył Franciszek. – Zwłaszcza tam, gdzie trzeba położyć kres złu, ktoś musi kochać więcej niż potrzeba, aby na nowo rozpocząć dzieje łaski. Zło zna swoje zemsty, a jeśli nie zostanie przerwane, grozi rozprzestrzenieniem się, dusząc cały świat.”
Paweł Pasierbek SJ – Watykan
Za: www.vaticannews.va
