Specjalny list apostolski “Fide incensus” (“Zapalony wiarą”) wydany został dzisiaj z osobistej inicjatywy („motu proprio”) papieża.
Na mocy listu apostolskiego Gwidon z Montpellier został wpisany do katalogu błogosławionych, a jego wspomnienie liturgiczne będzie obchodzone 7 lutego jako obowiązkowe w Zgromadzeniu i wspólnotach inspirowanych jego charyzmatem.
“Dzisiejszy dzień dla naszego Zgromadzenia jest jednym z najważniejszych wydarzeń w 800-letniej historii Zakonu Ducha Świętego. Spełniły się oczekiwania i starania Zgromadzeń Zakonnych pochodzących od Ojca Gwidona z Montpellier o potwierdzenie mocą Kościoła Jego kultu” – powiedziała matka Kazimiera Gołębiowska, przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia. “Cieszymy się z tak wielkiej łaski jaka nas spotkała, iż Ojciec Gwidon został wpisany do katalogu Błogosławionych Kościoła. Wyrażamy wielką wdzięczność Ojcu Świętemu Franciszkowi, Dykasterii ds Kultu Bożego i Sakramentów i wszystkim, którzy wspierali nas na drodze starań o nadanie naszemu Założycielowi tytułu Błogosławionego” – dodała matka generalna.
W treści listu papież Franciszek określił Gwidona jako “człowieka absolutnie wyjątkowego w swoim pokornym życiu duchowym, posłuszeństwie i służbie ubogim”. Papież zauważył, że Gwidon “pragnąc jak najwierniej realizować ideał miłosierdzia głoszony przez Jezusa, nakreślił bardzo szeroki cel swojej pracy, która miała obejmować człowieka w jego całości, duszy i ciele, i rozciągać się od najmniejszych do najstarszych”. Jego przykład, “zawsze nas pociągał i inspirował. Dlatego uważamy, że nadszedł czas, aby w szczególny sposób przedstawić go Kościołowi Bożemu, do którego nadal przemawia poprzez swoją wiarę i dzieła miłosierdzia” – napisał papież.
W liście apostolskim podkreślona została żywotność charyzmatu Zakonu – “nawet dzisiaj dzieło Gwidona przynosi wiele dobrych owoców dzięki wspólnotom zakonnym, które niestrudzenie pomagają ubogim, kontynuując dzieła miłosierdzia zapoczątkowane przez ich założyciela w Montpellier”.
Błogosławiony Gwidon z Montpellier żył na przełomie XII i XIII wieku. Założył Zakon Ducha Świętego, który prowadził szpitale dla ubogich i potrzebujących, gdzie znajdowały szczególną opiekę niechciane dzieci. Według reguły bracia mieli obowiązek raz w tygodniu wychodzić na ulice miasta, by szukać potrzebujących, a do szpitala miał być przyjęty każdy ubogi.
Przy kościele Ducha Świętego w Rzymie do dzisiaj zachowało się okno życia, w którym przyjmowano porzucone niemowlęta. Reguła nakazywała też duchakom udzielenie pomocy kobietom zajmującym się prostytucją, gdyby te zdecydowały się na zmianę życia.
Jak zauważa badacz dziejów zakonu, Mateusz Zimny, Gwidon cieszył się szczególnym zaufaniem papieża Innocentego III, który najpierw zatwierdził zakon, a następnie powierzył Gwidonowi kościół i szpital Ducha Świętego w Rzymie. Tam też Gwidon zmarł w 1208 roku.
O dawnym kulcie Gwidona w Polsce świadczą jego przedstawienia ikonograficzne, m. in. w kościele Świętego Krzyża w Krakowie, gdzie Gwidon ukazany jest w aureli. Ołtarz błogosławionego Gwidona znajdował się także w niezachowanym kościele duchackim w Kaliszu.
Wizerunki błogosławionego Gwidona można również znaleźć w kościołach i domach, gdzie pracują siostry duchaczki i bracia Towarzystwa Ducha Świętego, nowe zgromadzenie czerpiące z duchowości Zakonu Ducha Świętego. Imię błogosławionego Gwidona noszą przedszkola w Krakowie i Lublinie, ośrodek wychowawczy w Pacanowie oraz Dom Samotnej Matki w Gdańsku. Kult Gwidona jest żywy na misjach w Burundi, we Włoszech, na Ukrainie oraz w klasztorach hiszpańskich i francuskich sióstr Zakonu Ducha Świętego.
Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego