Tradycja konsekracji w stanie wdowieństwa sięga czasów pierwotnego Kościoła. Dokument rzymski z 218 r. zaświadcza, że wchodzi się do tego stanu poprzez tzw. obrzęd ustanowienia. Wdowieństwo jest uznanym przez Kościół stanem życia, którego podstawową misją jest modlitwa.
Jeśli chodzi o ceremoniał liturgiczny, to obrzęd profesji wdowieństwa powstał w połowie X w. i przetrwał do końca wieku XV. Potem obrzęd ustanawiania wdów został wchłonięty przez żeńskie życie zakonne. Po Soborze Watykańskim II praktyka konsekracji wdów została odnowiona.
– Wdowieństwo jest doświadczeniem szczególnie trudnym – powiedział papież. – Niektórzy jednak wykazują umiejętność wykorzystania swojej energii z jeszcze większym oddaniem dla dzieci i wnuków; znajdują w tym wyrazie miłości nową misję wychowawczą. Jeśli to jest prawdą dla większości z was, to znaczy, że śmierć waszych mężów doprowadziła was do odczytania szczególnego wezwania Pana i odpowiedzenia Mu przez miłość i z miłością.
Papież zachęcił wdowy konsekrowane do stałego kierowania spojrzenia na Jezusa Chrystusa oraz pielęgnowania z Nim szczególnie bliskiej więzi.
– Zjednoczone z Jezusem Chrystusem, bądźcie zaczynem w cieście tego świata, światłem dla tych, którzy chodzą w ciemności i mroku śmierci – mówił Ojciec Święty. – Dzięki jakości waszego braterskiego życia, w sercu waszych wspólnot, troszczcie się, poprzez doświadczenie własnej kruchości, aby być blisko maluczkich i ubogich, ukazując im czułość Boga i Jego bliskość w miłości.
KAI/ms
Za: www.deon.pl