Do Grand Bereby na konferencję zaproszeni zostali przedstawiciele z 32 wiosek obsługiwanych pastoralnie przez pallotynów oraz delegaci grup Apostolstwa Miłosierdzia Bożego z najbliższej okolicy. Każda z osad oddelegowała szefa miejscowej wspólnoty Kościoła oraz osobę, która zajmie się tworzeniem na jej terenie grupy Miłosierdzia Bożego. Liczba uczestników była ograniczona ze względu na niewystarczającą ilość miejsc noclegowych. Ogółem odpowiedziało na zaproszenie ponad 60 osób. Uczestnicy zjechali się na sesję w pierwszy piątek Wielkiego Postu, co nadało spotkaniu jeszcze bardziej wyjątkowy charakter.
O godzinie 15.00 rozpoczęliśmy posiedzenie Godziną Miłosierdzia, zawierzając Chrystusowi przebieg spotkań. Modlitwa była jednocześnie dobrym wstępem, dającym przykład jednej z pięciu form kultu Miłosierdzia w objawieniach Świętej Faustyny, wyszczególnionych przez księdza Ignacego Różyckiego, znanego teologa i badacza dzieł „sekretarki miłosierdzia”. Wieczorem grupę przywitał w imieniu parafian z Grand Bereby proboszcz, ksiądz Dibi Koffi Pierre, zachęcając uczestników sesji do jak najlepszego wykorzystania czasu danego nam przez Pana. Plan dnia włączyliśmy w stały program modlitewny parafii. Sobotni poranek przywitał nas brzmieniem kościelnego dzwonu. Już o godzinie 6.oo rano wzięliśmy udział w modlitwach pallotyńskich, Mszy Świętej i różańcu do Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny. Różaniec ten prowadzony jest w każdą sobotę przez Wspólnotę Matki Bożej Słowa „Nyina wa Jambo”. Grupa ta powstała w czerwcu 2006 r., wraz z objęciem opieki duszpasterskiej w parafii przez Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego. Od początku posługi misjonarze przybliżali wiernym duchowość założyciela oraz dzieła bliskie pallotynom. Jednym z nich jest właśnie Apostolstwo Miłosierdzia Bożego. Jeszcze 9 lat temu przesłanie świętej Faustyny było zupełnie nieznane w tym regionie Wybrzeża Kości Słoniowej. Pierwsze grupy Miłosierdzia pojawiły się w Kościele ivoryjskim prawdopodobnie w latach 80. Do dzisiaj grupy te istnieją tylko w niektórych diecezjach. Do szerzenia kultu przyczynili się w dużej mierze polscy misjonarze, a wśród nich pallotyni. To dzięki nim obraz Jezusa Miłosiernego, namalowany w 1991 r. przez panią Beatę Kuleszę, jest publicznie wystawiany w święto Miłosierdzia w Bazylice Matki Bożej Pokoju. Nowo powstałej parafii, założonej przez pallotynów w Abidżanie, nadano imię Świętego Zbawiciela Miłosiernego. W diecezji San Pedro dwóch naszych współbraci i jedna osoba świecka należą do pięcioosobowej komisji diecezjalnej, mającej na celu szerzenie kultu Miłosierdzia Bożego.
Wracając do programu sesji, sobota była jedynym „pełnym” dniem zjazdu. Praktycznie cały czas wypełniony był konferencjami, modlitwą i wymianą doświadczeń. Poza krótką historią kultu miłosierdzia i jego formami, przedstawionymi uczestnikom przez brata Zbigniewa Kłosa, drugi dzień poświęcony był uczynkom miłosierdzia. Ksiądz Zenon Bazan przypomniał zgromadzonym uczynki miłosierdzia co do duszy i co do ciała, ubogacając je przykładami. W trzecim wystąpieniu prezydent grupy Apostolstwa Miłosierdzia Bożego w Grand-Bereby, pan Djabia Paul, zwrócił uwagę na potrzebę czynienia miłosierdzia w środowiskach, w których się obracamy i wychodzenia do człowieka potrzebującego Boga i drugiego człowieka. Dzień zwieńczony został projekcją filmu zatytułowanego „Miłosierdzie nadzieją dla świata”.
Niedzielny poranek zapowiadał się bardzo obiecująco. Ksiądz biskup Jean Jacques Koffi Oi Koffi zaproszony był tego dnia na uroczystość wprowadzenia nowego proboszcza do sąsiedniej parafii. Pomimo napiętego programu i trudnej do przebycia drogi, Ksiądz Biskup zgodził się na zatrzymanie w Grand-Bereby, w celu poświęcenia obrazów Jezusa Miłosiernego, które zostały wręczone przedstawicielom każdej ze wspólnot obecnych na sesji. Po uroczystej liturgii odbyło się zebranie, w czasie którego podjęliśmy kilka postanowień co do nowo powstających grup oraz prężniejszego szerzenia kultu miłosierdzia w naszych środowiskach. Przyznać trzeba, że pośród trzech środków, jakie Pan daje nam do dzielenia się dobrem, a mianowicie modlitwy, słowa i czynu, ten ostatni pozostawia najwięcej do życzenia. Każdy z nas znajduje jakiś czas w ciągu dnia na rozmowę z Bogiem, jesteśmy też dość dobrymi mówcami i doradcami, jeśli jednak chodzi o wdrożenie nauki w czyn, nie zawsze efekty są widoczne w życiu codziennym.
Tegoroczną sesję pod hasłem „Miłosierdzie nadzieją dla świata” zakończył wspólny posiłek. Łącznie ponad 30 kopii obrazu Jezusa Miłosiernego z Łagiewnik miało być uroczyście zawieszonych w wiejskich kaplicach w niedzielę 1 marca na terenie całej parafii.
Przygotowania i przebieg obrad naznaczone były obecnością znaków Bożych. Dla przykładu podamy, że ikony Jezusa Miłosiernego poświęcone zostały 22 lutego, co wcale nie było wcześniej zamierzone przez organizatorów sesji! (patrz Dzienniczek nr 47). Dobry Bóg często działa w naszym życiu poprzez znaki mające na celu zwrócenie uwagi na sprawy istotne, obok których przechodzimy czasami zbyt obojętnie.
Oddając się pokornie i ze skruszonym sercem, zawierzamy Bogu przyszłość naszej parafii oraz Kościoła lokalnego i powszechnego. Nie zapominamy w modlitwach o duszach w czyśćcu cierpiących oraz o poranionej ludzkości. Prosimy serdecznie o każdą formę pomocy, szczególnie tej duchowej. Jezu, ufam Tobie!
Br. Zbigniew Kłos SAC
Za: InfoSAC 16/03/2015 [11]