Uczestnicy spotkanie przybyli z Abidjanu do Yamossoukro wieczorem 17 lutego. W pierwszym dniu obrad, 18 lutego, spotkanie rozpoczęło się Eucharystią, której przewodniczył ks. radca generalny François Harelimana. Snując refleksję nad Ewangelią, podkreślił nasz obowiązek miłowania Boga i bliźniego, jako sposób na owocne przeżycie Wielkiego Postu. W odniesieniu do rozpoczynającego się Zjazdu, miłość bliźniego winna przejawiać się w gotowości wsłuchiwania się z miłością i empatią w to, co uczestnicy mają sobie wzajemnie do powiedzenia. Ta miłość przynagla do dzielenia się wspólnymi doświadczeniami oraz do podejmowania działań na rzecz wypracowania pozytywnych rozwiązań dla całego Stowarzyszenia.
Dalsza, oficjalna część spotkania odbywała się w Domu Papieskim. W imieniu gospodarzy, członków Delegatury Matki Bożej Pokoju z Wybrzeża Kości Słoniowej, uczestników powitał ks. wicedelegat Zenon Bazan, życząc wszystkim owocnych obrad. Ks. regionał Romuald Uzabumwana z Rwandy, w imieniu grupy koordynującej afrykańskie spotkanie kontynentalne, powitał szczególnie ks. Jacoba Nampudakama, przełożonego generalnego i ks. Francois Harelimanę, radcę generalnego. Celem tego spotkania – mówił – jest kontynuacja naszych ostatnich ustaleń, dotyczących obecności pallotynów w Afryce, by poczynić kolejny krok naprzód, jako że nadszedł czas, aby Afryka stanęła na własnych nogach i radziła sobie własnymi siłami.
Ks. Jacob Nampudakam, przełożony generalny, zwracając się do wyższych przełożonych, podkreślił, że obecne spotkanie jest kontynuacją poprzednich, ale rożni się od nich o tyle, że zostało zwołane po to, by porozmawiać już o konkretnych sprawach i starać się doprowadzić je do konkretnych decyzji i realizacji. Zdaniem ks. Jacoba Nampudakama, konieczne są trzy elementy, żeby Afryka osiągnęła pewien poziom samowystarczalności. Po pierwsze, posługa duszpasterska powinna być zakorzeniona w wierze. Po drugie, konieczne jest wzmocnienie pallotyńskiej tożsamości poszczególnych jednostek organizacyjnych Stowarzyszenia w Afryce. W związku z tym, ks. Jacob podkreślił wagę głębokiej formacji, podejmowanej z wiarą i dojrzałością. Po trzecie, Afryka musi dążyć do większej niezależności finansowej i ekonomicznej. Powinna starać się zerwać ze swoim wizerunkiem kraju misyjnego, wymagającego nieustannego wsparcia i działań charytatywnych. „Nasze Stowarzyszenie w Afryce – podkreślił ks. Jacob Nampudakam – powinno utrzymywać się samodzielnie i wcielać w życie projekty dające zabezpieczenie materialne poszczególnym jednostkom i wspólnotom”.
Następnie, przełożony generalny nakreślił sytuację wszystkich pallotyńskich jednostek w Afryce, podkreślając szczególnie rolę i znaczenie obszaru formacji, który pozostaje faktycznym terenem współpracy między pallotyńskimi prowincjami, regiami i delegaturami w Afryce. Ks. Jacob Nampudakam zauważył, że aspekty finansowe domów formacyjnych są czynnikiem determinującym, jeśli chodzi o wypracowanie wspólnej „polityki formacyjnej”, ale nie powinny one przesłaniać innych aspektów tej kwestii. Przyszłość niektórych placówek na kontynencie afrykańskim będzie także przedmiotem dalszej dyskusji podczas tego spotkania.
Pozostała część dnia została poświęcona prowincjalnym/regionalnym raportom dotyczącym działań misyjnych, apostolatu i formacji.
FAY/PJK
Za: InfoSAC