W drugim dniu zebrania porannej Mszy św. przewodniczył sekretarz generalny ZAK, ks. Rory Hanly, a komentarzem do czytań liturgicznych podzielił się ks. Derry Murphy, były przewodniczący GRK, a aktualny Przełożony Prowincji irlandzkiej. Oprócz sprawozdań sekretarza generalnego i ekonoma generalnego oraz poszczególnych Komisji (ds. formacji, apostolsko-misyjnej z czterema sekcjami: młodzież, rodzina, misje ad genets i ds. wspólnego projektu apostolskiego oraz ds. ochrony małoletnich), wysłuchaliśmy „dodającego wiatru w żagle” wystąpienia p. Nunzii Boccia, która należy do Rodziny charyzmatycznej św. Leonarda Murialdo, a która podzieliła się z nami refleksją na temat życia według charyzmatu.
Niedziela, 22 maja, Uroczystość Najświętszej Trójcy, była trzecim dniem spotkania GRK ZAK. Poranek był „wolny” (do dyspozycji każdego z nas), natomiast w godzinach popołudniowych kontynuowaliśmy obrady. I tak, zatwierdziliśmy – poprawiony i uzupełniony – dodatek do Statut Generalnego ZAK dotyczący Regulaminu Generalnej Rady Koordynacyjnej. Pracował nad nim i szlifował go od wielu lat ks. Hubert Socha. Po tragicznej śmierci (wypadek samochodowy) p. Rocco d’Antona, członka Komisji ds. Ekonomicznych, jego miejsce zajął – również włoski bankowiec – p. Enrico Bernardini. Został też zatwierdzony budżet na rok 2017. W popołudniowym menu znalazła się ewaluacja III Kongresu Generalnego ZAK, który miał miejsce w lipcu ubiegłego roku w Brazylii. Zostało też oficjalnie potwierdzone to, o czym mówiono już w kuluarach w Brazylii, iż kolejny Kongres Generalny ZAK odbędzie się w 2020 lub 2021 r. w Rzymie.
W czwartym dniu zebrania GRK porannej Mszy św. przewodniczył ekonom generalny ZAK, ks. Norbert Sequeira, a komentarzem do Ewangelii podzielił się ks. Stanisław Stawicki. Najważniejszym owocem poniedziałkowego dnia było niewątpliwie zatwierdzenie załącznika do Statutu Generalnego dotyczącego „specyficznej odpowiedzialności jaką mają w ZAK wspólnoty powołane do życia przez św. Wincentego Pallottiego”. Ponadto, poruszono kwestie formacji w ZAK, pochylono się nad „kulejącymi” Krajowymi Radami Koordynacyjnymi ZAK w kilku krajach świata oraz nad profilem i misją członka GRK w łonie KRK. Dzień – podobnie jak pozostałe dni, zakończył się Adoracją Najświętszego Sakramentu i wspólnymi nieszporami.
Ostatni dzień zebrania GRK ZAK rozpoczął się odczytaniem i zatwierdzeniem Orędzia końcowego. Następnym krokiem było spotkanie z ks. Janem Koryckim SAC, który opowiedział historię 26 lat, podczas których prowadził – szczęśliwie zakończony – proces beatyfikacyjny Czcigodnej Elżbiety Sanny, pierwszej świeckiej członkini ZAK, która 17 września br. zostanie wyniesiona na ołtarze. Kolejne punkty zebrania dotyczyły spraw formalnych takich jak przyjęcia do ZAK niemieckiej wspólnoty młodych misjonarzy, nominacji promotora formacji dla CCN w Polsce, wspólnego projektu apostolskiego na rok 2017 czy składu poszczególnych Komisji GRK. Popołudniowa sesja była konkludującą 5-dniowe zebranie, po czym udaliśmy się na Mszę św. do SS. Salvatore in Onda. Przewodniczył jej ks. Frank Donio, wiceprzewodniczący GRK ZAK.
Ks. Stanisław Stawicki SAC
Przesłanie końcowe z dorocznego Spotkania Generalnej Rady Koordynacyjnej ZAK
Rzym, 20-24 maja 2016 roku
Zebrani w Międzynarodowym Centrum Formacji Pallotyńskiej przy Via Ferrari w Rzymie, pozdrawiamy w Panu wszystkich braci i siostry ze Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego.
Jako członkowie Generalnej Rady Koordynacyjnej ZAK, świadomi przynależności do wielkiej „rodziny charyzmatycznej” (por. papież Franciszek, List apostolski do wszystkich osób konsekrowanych III, 1, z 21 listopada 2014 r.), spotkaliśmy się na dorocznym posiedzeniu GRK w dniach od 19 do 24 maja 2016 r., dając priorytet wzajemnemu słuchaniu się, dialogowi i modlitwie. Przewodnicząca GRK w swoim inauguracyjnym wystąpieniu wyraziła przekonanie, iż ZAK pomimo wielu zranień – nieuniknionych w splocie różnorodności jaką ją konstytuują – wciąż i coraz bardziej – jest w drodze ku (Z)zjednoczeniu. Droga przed nami jeszcze bardzo długa, gdyż liczne, „nieskończone” – powiedziałby ojciec założyciel, są jego możliwości. Jesteśmy jednak przekonani, iż to Bóg prowadzi swoje Dzieło, ucząc nas sztuki korzystania z własnych błędów.
Dzięki konferencji p. Nunzii Boccia z rodziny charyzmatycznej św. Leonarda z Murialdo, uświadomiliśmy sobie, iż dziś potrzeba nie tyle mówić o charyzmacie, co mówić i działać według charyzmatu. Charyzmat faktycznie, bardziej niż treścią i definicją, winien być źródłem życia i inspiracji, stając się w ten sposób stylem i sposobem życia rodziny zjednoczonej w tym samym duchu.
Asystent Kościelny ZAK ze swej strony podkreślił, iż spójne i dynamiczne działanie trzech wspólnot założonych przez św. Wincentego Pallottiego, ma na celu przyczynić się do zachowania jedności i efektywności apostolskiej w całej rodzinie pallotyńskiej. W tej kwestii, refleksja i zatwierdzenie dodatku do Statutu Generalnego ZAK dotyczącego „specyficznej odpowiedzialności w Zjednoczeniu wspólnot założonych przez św. Wincentego Pallottiego”, jest niewątpliwie jednym z najważniejszych owoców tegoż zebrania.
Uświadomiliśmy sobie ponadto, iż rodziny nie da się wymyśleć, trzeba się jej uczyć, tak by można było oddychać jej klimatem i dla niej żyć. Nie wystarczy też mówić o odpowiedzialności. Trzeba konsekwentnie jej się uczyć, podejmując wyzwania codziennego życia. „Wszystkie części powinny być związane ze sobą w ten sposób – pisał św. Wincenty, aby jedna podtrzymywała aktywność drugiej i dzięki temu nie pomniejszała się gorliwość i działalność całego Dzieła” (WP I, 189). Faktycznie, Pallotti marzył o Kościele bez spektatorów. Kościele, do którego Bóg nie powołuje nikogo na ławkę rezerwowych, jak trener piłkarski, ale wyznacza każdemu – według jego stanu i powołania – właściwe miejsce w Kościele. Przesłanie to i dziś nie przestaje być aktualne, o czym przypomina nam niezmordowanie papież Franciszek (por. EG, 120).
Drodzy Bracia i Siostry w Zjednoczeniu, pozostając w naszych dobrze strzeżonych i zamkniętych domach/instytucjach, bez chęci ryzyka podejmowania nowych wyzwań, będziemy ludźmi bez przyszłości. Oto dlaczego trzeba nam wyjść z Wieczernika, którego istotną i integralną częścią jest posłanie. Jest ono wpisane w nasz pallotyński charyzmat i w naszą historię od samego zarania. Święty Założyciel, który przyrzekł, że będzie gorąco współpracował dla dobra swego Dzieła zawsze, również po swojej śmierci (OO CC V, 211), jest z nami i nam towarzyszy. Jest on świętym na każdą porę roku.
Dziękując w końcu Panu Bogu za dar Czcigodnej Elżbiety Sanny, jednej z pierwszych świeckich kobiet, która doskonale zrozumiała przesłanie Pallottiego i jako pierwsza osoba świecka ze Zjednoczenia zostanie 17 września 2016 r. wyniesiona na ołtarze, prośmy, aby Bóg sam otworzył nasze serca i umysły na przyjęcie łask, które poprzez to wydarzenie chce nam przekazać.
W komunii z wami wszystkimi,
Członkowie GRK ZAK
Za: InfoSAC 31/05/2016 [18]