Akt rekognicji ciała św. Antoniego w 1981 r. odbił się szerokim echem w środkach przekazu i wiele kościołów, zwłaszcza poświęconych naszemu Świętemu, poprosiło o jego relikwie.
Rozporządzenia Stolicy Świętej były jednak takie, aby wszystkie doczesne szczątki św. Antoniego ponownie złożyć w ołtarzu, w którym wcześniej spoczywały.
Pozwolono zachować część „massa corporea” i wykonano kilka relikwiarzy, w których umieszczono niewielką cząstkę „massa corporis”. Na prośby licznych kościołów o relikwie Świętego odpowiadano, że jest to niemożliwe, ale że zakonnicy są gotowi przywieźć na kilka dni relikwie do ich wspólnot w celu uczczenia „Świętego, którego kocha cały świat”.
Inicjatywa ciągle się rozszerzała i stąd około 10 lat temu włoska prowincja św. Antoniego postanowiła powierzyć tę nową posługę kilku braciom. Zaplanowano wówczas to, co dziś nazywa się „misjami antoniańskimi”; nie jest to ulotna obecność relikwii Świętego przez jeden czy dwa dni, lecz zazwyczaj trwająca około tygodnia prawdziwa misja ludowa pod patronatem św. Antoniego. Zostało opracowanych blisko 15 różnych celebracji, które mogą być użyteczne dla duszpasterzy przygotowujących wspomnianą misję. Spotykają się dzieci, młodzież, rodziny, odwiedza się chorych, szpitale, więzienia…
Co roku odbywa się około 15-20 misji antoniańskich we Włoszech, Francji, Hiszpanii i innych krajach w Europie, jak też w Australii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie… Ostatnio relikwie były na Filipinach, w Indiach, Bangladeszu. Za granicą zwykle staramy się zaangażować współbraci pracujących w tych krajach.
Tak naprawdę to o misje antoniańskie najczęściej proszą proboszczowie diecezjalni; nie są zbyt liczne prośby od braci z naszego zakonu… Temat misji brzmi: „Od pobożności do wiary”, albo: „Per Antonium ad Jesum”.
Poprzez nas, swoich braci, św. Antoni kontynuuje misję głoszenia „jedynego Słowa, które zbawia”, jak pisze w swoich kazaniach. I zawsze zaskakujący jest ów tłum, zbiegający się, aby uczcić relikwie Świętego, aby prosić go o pomoc. Wiele razy widziano osoby będące od lat daleko od kościoła i powracające do sakramentów, gdyż zostały przyciągnięte przez obecność Świętego w znaku swoich relikwii.
Na kapitule prowincjalnej w 2013 r. prowincja św. Antoniego we Włoszech postanowiła rozwinąć tę posługę, nie tylko przyjmując tłumy, które corocznie z całego świata ściągają do Padwy, ale pozwalając Świętemu kontynuować misję niesienia ludziom Ewangelii, wędrując po drogach świata – razem ze swoimi współbraćmi – w wymownym znaku swoich świętych relikwii.
Fr. Luciano MARINI OFMConv
Za: www.ofmconv.net
