Ojciec Święty Franciszek do członków Drogi Neokatechumenalnej

Ojciec Święty Franciszek do członków Drogi Neokatechumenalnej w Auli Pawła VI: 6 marca 2015 r.

Drodzy Bracia i Siostry!

Dzień dobry wszystkim! I bardzo chcę podziękować za wasze przybycie na to spotkanie. Zadaniem Piotra jest umacniać braci w wierze. Także wy zechcieliście tym gestem poprosić Następcę Piotra, aby umocnił wasze powołanie, wsparł waszą misję, aby pobłogosławił wasz charyzmat. I ja dzisiaj potwierdzam wasze powołanie i błogosławię wasz charyzmat! Czynię to nie dlatego, że (Kiko) mi za to zapłacił, nie! Czynię to, bo chcę tego. Pójdziecie w imię Chrystusa na cały świat, by zanieść Jego Ewangelię. Niech Chrystus was poprzedza, towarzyszy wam i doprowadzi do dopełnienia zbawienia, którego jesteście zwiastunami! Wraz z wami pozdrawiam wszystkich Kardynałów i Biskupów, którzy dzisiaj wam towarzyszą i którzy w swoich diecezjach wspierają waszą misję. W sposób szczególny pozdrawiam inicjatorów Drogi Neokatechumenalnej, Kiko Argüello i Carmen Hernández, wraz z Ojcem Mario Pezzi: także im pragnę wyrazić moje uznanie i poparcie dla wszystkiego, co poprzez Drogę czynią dla dobra Kościoła. Zawsze powtarzam, że Droga Neokatechumenalna czyni wiele dobra dla Kościoła.

Tak jak powiedział Kiko, nasze dzisiejsze spotkanie jest posłaniem misyjnym, w posłuszeństwie temu, o co prosił nas Chrystus a co usłyszeliśmy w Ewangelii. I jestem szczególnie zadowolony z tego, że wasza misja realizuje się dzięki rodzinom chrześcijańskim zjednoczonym we wspólnocie; za swoją misję uznają one dawanie dowodów wiary, które pociągną innych do piękna Ewangelii, zgodnie ze słowami Chrystusa: Miłujcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi (por. J 13,34), i bądźcie jedno, by świat uwierzył (por. J 17,21).

Te wspólnoty powołane przez biskupów składają się z prezbitera i czterech lub pięciu rodzin wraz z dziećmi – również dorosłymi – i stanowią misję ad gentes, z nakazem ewangelizacji niechrześcijan. Niechrześcijan, którzy nigdy nie słyszeli o Jezusie Chrystusie, i wielu niechrześcijan, którzy zapomnieli, kim był Jezus Chrystus, kim jest Jezus Chrystus; niechrześcijan ochrzczonych, którzy poprzez sekularyzację, światowość i inne sprawy zapomnieli o wiarze. Obudźcie te wiarę! Jeszcze przed słowem świadectwem waszego życia ukazujecie sedno Chrystusowego objawienia, a więc to, że Bóg kocha człowieka aż po pójście za niego na śmierć i przez Ojca został On przywrócony do życia, abyśmy otrzymali łaskę oddawania naszego życia za braci. Współczesny świat potrzebuje tego ważnego przesłania. Ile samotności, ile cierpienia, ile oddalenia się od Boga na wielu peryferiach Europy, Ameryki i w wielu miastach Azji. Jak bardzo współczesny człowiek na każdej szerokości geograficznej potrzebuje słyszeć, że Bóg go kocha i że miłość jest możliwa. Te wspólnoty chrześcijańskie, dzięki wam, rodzinom misyjnym, mają to podstawowe zadanie, aby uczynić widzialnym to przesłanie. A jakie jest to przesłanie? “Chrystus zmartwychwstał, Chrytus żyje! Chrytus żywy posród nas!”.

Otrzymaliście siłę, by pozostawić wszystko i wyruszyć do ziem dalekich, dzięki drodze inicjacji chrześcijańskiej, przeżywanej w małych wspólnotach, w których odkryliście ogromne bogactwa waszego Chrztu. To jest Droga Neokatechumenalna, prawdziwy dar Opatrzności dla Kościoła naszego czasu, jak potwierdzili to już moi poprzednicy: przede wszystkim Święty Jan Paweł II, kiedy powiedział do was te słowa: „Uznaję Drogę Neokatechumenalną jako drogę formacji chrześcijańskiej ważnej dla społeczności i dla współczesnych czasów” (Epist. Ogniqualvolta, 30 agosto 1990: AAS 82 [1990], 1515). Droga opiera się na tych trzech płaszczyznach Kościoła, jakimi są Słowo, Liturgia i Wspólnota. Dlatego nieustanne i posłuszne słuchanie Słowa Bożego, celebracja eucharystyczna w małych grupach po pierwszych Nieszporach niedzieli, celebracja Jutrzni w dzień Pański w rodzinie z dziećmi i dzielenie się własną wiarą z innym braćmi są źródłem wielu darów, którymi obficie obdarował was Pan, jak np. liczne powołania do prezbiteratu i życia konsekrowanego. Widzieć to wszystko jest ogromną pociechą, ponieważ potwierdza to, że Duch Święty jest żywy i działa w swoim Kościele również i dziś i odpowiada na potrzeby współczesnego człowieka.

Przy wielu okazjach uczulałem na konieczność przejścia Kościoła „od duszpasterstwa zwykłego zachowywania stanu rzeczy do duszpasterstwa zdecydowanie misyjnego” (por. Evangelii gaudium, 15). Ile razy zamykamy Jezusa w środku Kościoła i nie pozwalamy Mu wyjść… Ile razy! Jest to rzecz najważniejsza do zrobienia, jeśli nie chcemy, aby wody w Kościele zaszły mułem. Droga od lat realizuje tę misję ad gentes pośród niechrześcijan dla zaszczepienia Kościoła, nowej obecności Kościoła tam, gdzie go nie ma albo gdzie nie jest już w stanie dotrzeć do ludzi. „Ileż radości dajecie nam swoją obecnością i waszą działalnością” – powiedział do was Błogosławiony Papież Paweł VI podczas swej pierwszej audiencji z wami (8 maggio 1974: Insegnamenti di Paolo VI, XII [1974], 407). Również i ja czynię swoimi te słowa i chcę dodać wam odwagi, byście szli do przodu; powierzam was opiece Najświętszej Maryi Panny, która natchnęła Drogę Neokatechumenatu. Ona wstawia się za wami przed swoim Boskim Synem.

Najdrożsi, niech Bóg wam towarzyszy. Wyruszajcie z moim błogosławieństwem.

Za: Redakcja.

Wpisy powiązane

Kalendarz wydarzeń Roku Jubileuszowego 2025

Karmelici: Spotkanie Rad Generalnych OCARM i OCD w Rzymie

Alojzy Chrószcz OMI: w Kamerunie małe rzeczy potrafią ludziom dawać radość