W piwnicach domu generalnego w Rzymie znajdują się nieużywane już dziś kaplice, które służyły do sprawowania Mszy świętych przez oblatów przed reformą Soboru Watykańskiego II. Jako że prawo kościelne nie pozwalało wtedy na celebrowanie liturgii koncelebrowanych, każdy prezbiter musiał sprawować je indywidualnie. Wymagało to wielości kaplic. Umiejscowiono je w piwnicach przy Via Aurelia.
W jednej z podziemnych kaplic znajduje się monumentalna mozaika przedstawiająca św. Józefa, trzymającego małego Jezusa. Całość centralnej kompozycji ujęta jest w majestatyczną mandrolę w otoczeniu aniołów.
Świętemu Józefowi z Dzieciątkiem towarzyszą dwie postacie. Z prawej strony możemy ujrzeć św. Eugeniusza de Mazenoda, który prawą dłoń wyciąga ku postaci świętego, a drugą rękę kieruje w stronę obserwatora mozaiki. Biorąc pod uwagę, że najprawdopodobniej był to oblat, sprawujący Eucharystię – można wyczytać w obrazie prośbę Założyciela o opiekę Józefa nad rodziną zakonną. Pod wizerunkiem znajduje się motto misjonarzy oblatów: „Evangelizare Pauperibus Misit Me” oraz napis: „Opiekun naszego Zgromadzenia”. Za postacią Założyciela można dostrzec mozaikę domu generalnego, którego budowę rozpoczął o. Léo Deschâtelets OMI, 25 stycznia 1949 roku. Budowę gmachu oddał pod opiekę świętego Józefa.
Drugą postacią widoczną na mozaice jest papież Pius XII (Eugenio Pacelli). Dom generalny oblatów znajduje się w dawnej siedzibie rodziny Pacellich. Ojciec Święty w postawie klęczącej wpatruje się w postać świętego. Za papieżem widoczna jest bazylika św. Piotra, opatrzona napisem: „[Święty Józef] Patron Kościoła Świętego”.
Całość kompozycji uzupełniona jest motywami roślinnymi z elementami drzew oliwnych oraz charakterystycznym Fleur-de-lys – znakiem heraldycznym kanadyjskiego Quebecu.
Za: www.oblaci.pl