17 grudnia 2022 r. ks. Fernando Prado został konsekrowany do godności biskupiej przez Jego Eminencję Kardynała Bocos Merino w Katedrze Dobrego Pasterza w San Sebastian w Hiszpanii.
Uroczyste obchody rozpoczęły się, gdy jeszcze biskup-elekt został przyjęty przy wejściu do katedry przez administratora diecezji, nuncjusza Jego Świątobliwości w Hiszpanii, monsignora Bernardito Aúza, a także przez różne władze polityczne, które pracują w radzie miejskiej San Sebastián, oraz przez dziesiątki świeckich, księży i zakonników z San Sebastian. Wśród dźwięków zespołu muzycznego Nuncjusz przedstawił go wiernym zgromadzonym w świątyni przy drzwiach katedry. Towarzyszyli mu kard. Aquilino Bocos Merino, który przewodniczył późniejszej uroczystości, oraz Mons. Francisco Pérez, arcybiskup Pampeluny, który w tych miesiącach wakatu był administratorem diecezji.
Na początku uroczystości nuncjusz papieski zachęcił nowego biskupa, aby „uświadamiał wszystkim miłość Boga, która jest nam zawsze ofiarowana” i wezwał go do pracy, pamiętając o Zgromadzeniu, w którym wykuwała się jego droga misyjna. Po liturgii Słowa, święcenia biskupie rozpoczęły się od wezwania Ducha Świętego. Następnie biskupowi-elektowi odczytano bulli papieskiej.
W swojej homilii kard. Bocos Merino przypomniał, że „dziś jest dzień radości, dziękczynienia i nadziei dla ludu Bożego, który pielgrzymuje w San Sebastián”. A dzieje się tak dlatego, że Fernando przychodzi, aby uczynić własnymi słowa proroka: 'Pan posłał mnie, abym ubogim głosił dobrą nowinę, aby uzdrawiał serca złamane, aby ogłaszał amnestię jeńcom, a więźniom wolność, aby ogłaszał rok łaski od Pana'”. „Dziś uznajemy biskupa za sługę i nauczyciela, wyrażenia, które odsyłają nas do osoby Jezusa, Dobrego Pasterza”.
Po homilii kard. Bocos zapytał swojego współbrata, a ten ukląkł, podczas gdy całe zgromadzenie wzywało świętych, aby wstawiali się za nowym biskupem. W ten sposób nastąpił kulminacyjny moment uroczystości – nałożenie rąk przez biskupa udzielającego święceń oraz przez dwudziestu dwóch biskupów i arcybiskupów obecnych w katedrze. Kard. Bocos namaścił głowę nowego biskupa świętym krzyżmem i wręczył mu Ewangelie oraz insygnia biskupie: pierścień, mitrę i krzyżmo.
Biskup Prado Ayuso podszedł do krzesła i usiadł; W ten sposób objął w posiadanie siedzibę w San Sebastián przy emocjonalnym aplauzie wiernych, którzy wypełnili katedrę i klasztor. Natychmiast uścisnął swoich braci biskupów i otrzymał pozdrowienia od różnych przedstawicieli diecezji: zakonników i osób konsekrowanych, świeckich, dzieci, katechetów i księży.
Przed zakończeniem uroczystości nowy biskup przeszedł do centralnej nawy katedry błogosławiąc wiernych, w towarzystwie dwóch jego poprzedników w diecezji, Mons. Juan Ignacio Munilla, dziś proboszcza w Orihuela-Alicante, i bp. Juan María Uriarte, biskupa San Sebastián w pierwszych dziesięciu latach tego wieku.
Później bp Prado wypowiedział swoje pierwsze słowa jako nowy biskup San Sebastian „do tych wszystkich ludzi, którzy, ogólnie rzecz biorąc, nie liczą się”. „W oczach Boga jesteście wielcy”, stwierdził. „Jakże piękne jest marzenie nas wszystkich w sercu Boga. Jaką radość i jaką siłę daje nam świadomość, że dla Boga nie ma nikogo niewidocznego, że dla Niego wszyscy się liczymy. To jest dobra nowina, która rodzi prawdziwą radość, którą chcemy ogłosić”.
„Pragnę w szczególny sposób pozdrowić wszystkich, którzy pielgrzymują do Gipuzkoa, a są to zakonnicy, kapłani i świeccy, którzy stanowią tę wielką większość ludu Bożego. Jesteście światłem i solą Ewangelii pośród społeczeństwa” – kontynuował. „Razem budujemy Kościół i razem będziemy iść za marzeniami i znajdować rozwiązania wielu spraw. W komunii jest nasza jedyna przyszłość”.
Nowo mianowany pasterz otworzył się przed swoją „trzodą”, wyznając: „20 lat temu przyjąłem święcenia kapłańskie, a dziś wracam do was po wielu zadaniach misyjnych. Wracam bardziej dojrzały i bardziej wyrobiony, choć z siłą i doświadczeniem pierwszej miłości”. „Chciałbym być, jeśli pozwolicie, waszym duszpasterzem, bratem, ojcem i przyjacielem”.
„Mój program to program Kościoła w służbie Ewangelii. Żyć nią, celebrować ją, pielęgnować i starać się ją głosić przede wszystkim życiem. Nie może być innego programu niż życie Ewangelią, staranie się, by liczyli się ci, którzy się nie liczą. Tego właśnie pragnę, aby Słowo było naszym życiem” – wyznał.
„Wielu prosi nas, wyznawców Jezusa, abyśmy Go pokazali”, kontynuował. „Dziś proszę, aby nasze życie było prawdziwym świadectwem radości, współczucia i czułości wobec wszystkich”. Dla nowego duszpasterza „dziś nikogo nie przekonują dobre argumenty, tylko świadectwo tej miłości, która nas łączy i czyni bliskimi. Proszę Boga, aby nasze życie było najlepszą głoszoną Ewangelią” – zakończył przed udzieleniem końcowego błogosławieństwa i pozdrowieniem wszystkich obecnych.
Wśród władz zakonnych obecnych było trzech kardynałów: główny konsekrator Bocos oraz Blázquez i Osoro, nuncjusz Jego Świątobliwości w Hiszpanii oraz dziewiętnastu biskupów z Hiszpanii i Ameryki Łacińskiej. W święceniach uczestniczyli także różni klaretyni, którzy przybyli z różnych części geografii hiszpańskiej. Wśród członków Prowincji możemy podkreślić obecność całego Zarządu Prowincji, jak również różnych członków wspólnot Buen Suceso, Juan Álvarez de Mendizábal i Colegios Mayores. Można było również zobaczyć klaretynów, którzy pracują na misjach, jak na przykład tych, którzy przybyli z Zurychu, a także grupę misjonarzy z Zarządu Generalnego w Rzymie, wśród których byli ojcowie Carlos Sánchez i Manuel Tamargo, którzy byli obecni w zastępstwie Ojca Generała, którego zobowiązania w tych tygodniach uniemożliwiły mu podróż do Hiszpanii. Licznie reprezentowani byli parafianie z kościoła San Antón w Madrycie oraz różne władze cywilne i urzędnicy państwowi, z którymi biskup diecezji Fernando Prado prosił o współpracę w poszukiwaniu wspólnego dobra.
Ponad dwadzieścia osób tworzyło chór i było odpowiedzialnych za muzyczną oprawę uroczystości, którą kierował Alain Ayerdi Gurpegi. Dzięki nim święcenia biskupie i inauguracja Fernando Prado jako biskupa diecezji San Sebastián były prawdziwym świętem, z pieśniami uroczyście śpiewanymi w języku baskijskim i łacińskim.
Za: www.klaretyni.pl
