Listem apostolskim motu proprio zaczynającym się od słów “Magnum principium” papież zmodyfikował normy z kan. 838 Kodeksu Prawa Kanonicznego dotyczące przekładu ksiąg liturgicznych na języki narodowe.
Motu Proprio jest specjalnym dokumentem lub apostolskim listem wydanym przez Papieża z jego własnej inicjatywy i podpisanym przez niego.
Jakie zmiany?
Do tej pory, zgodnie z kanonem 838 kodeksu prawa kanonicznego, konferencje biskupów były odpowiedzialne za tłumaczenie tekstów łacińskich podlegających Stolicy Apostolskiej, przyznając jej recognitio (pl. uznanie) po długim badaniu, a także ewentualne propozycje zmian.
W dokumencie papież Franciszek stwierdza, że biorąc pod uwagę doświadczenie Soboru Watykańskiego II w odniesieniu do tłumaczeń liturgicznych, okazało się, że niektóre zasady przekazane od tego czasu “powinny być wyraźniej potwierdzone i wprowadzone w życie”.
“Magnum principium” zmienia kanon 838 z “uznaniem” (recognitio) zastąpionym teraz przez “potwierdzenie” (confirmatio).
W związku z tym konferencje biskupów będą od 1 października odpowiedzialne za “wierne przygotowanie wersji książek liturgicznych w językach narodowych, odpowiednio przystosowanych do określonych granic, a także za to, by zatwierdzać i publikować książki liturgiczne dla regionów za które są odpowiedzialne – za potwierdzeniem Stolicy Apostolskiej”.
Co znaczą te zmiany?
Komentatorzy z francuskiego portalu katolickiego La Croix twierdzą, że “jest to sposób na potwierdzenie autorytetu konferencji biskupów w sprawach liturgicznych wprowadzonych przez Sobór Watykański II”.
“To motu proprio jest środkiem do odblokowania sytuacji stworzonych przez Liturgiam authenticam (instrukcji liturgicznej opublikowanej w 2001 roku – przyp. red.), która narzuciła zbyt sztywne kryteria tłumaczenia” – powiedział teolog, Andrea Grillo, profesor w papieskim instytucie liturgicznym Sant Anselmo w Rzymie.
Według Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, odpowiedzialnej za publikację dokumentu, “celem zmian jest lepsze określenie roli Stolicy Apostolskiej i Konferencji Biskupów w odniesieniu do ich kompetencji, które są inne, a jednocześnie pozostają komplementarne. Są one powołane do pracy w duchu dialogu dotyczącego tłumaczenia ksiąg łacińskich, jak również ewentualnych adaptacji, które mogłyby dotyczyć obrzędów i tekstów liturgicznych”.
“W spotkaniu między liturgią a kulturą” – czytamy w nocie Kongregacji – “Stolica Apostolska wezwana jest do dokonania przeglądu i oceny takich adaptacji w celu zagwarantowania jedności rytu rzymskiego”.
Biorąc pod uwagę dużą odpowiedzialność za tłumaczenie powierzone Konferencjom Biskupów, samo Motu Proprio zwraca uwagę na fakt, że w tych konferencjach “należy zapewnić, zachowując charakter każdego języka, poczucie oryginalnego tekstu, które powinno być oddane w pełni i wiernie”.
Podsumowując, Motu Proprio przewiduje, że Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów będzie również “modyfikować własne zasady na podstawie nowych przepisów oraz pomagać Konferencjom Episkopalnym w wypełnianiu ich zadań”.
Zmiany wejdą w życie od 1 października.
KAI/kw
Za: www.deon.pl
