“ Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie?” ( Iz. 43,19)
Wielkanoc 2017
Drodzy współbracia,
Droga Wielkiego Postu, którą przebyliśmy w świetle Słowa Bożego i niezbędnego rozeznawania w celu zmiany naszego życia, także tego roku zaprowadziła nas do świętowania radości Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. On zwyciężywszy śmierć przywrócił światu nadzieję, że wszystko może się odnowić i zmienić na lepsze, jeśli tylko nasze życie będzie zakotwiczone w Jego życiu.
Z całego serca pragnę, żeby okres Wielkiego Postu stał się dla wszystkich dobrą okazją do weryfikacji, na jakich fundamentach zbudowaliśmy naprawdę nasze życie zakonne, wspólnotowe i apostolskie. Papież Franciszek proponuje wziąć pod uwagę trzy podstawy: pamięć, wiarę i miłość miłosierną. Weźmy je sobie do serca.
- Pamięć: bez wątpienia w tym czasie mocnego działania ducha, w klimacie modlitwy, wyciszenia i słuchania Słowa Bożego, byliśmy zachęcani wielokrotnie, aby prosić o łaskę umiejętności odnowienia pamięci o tym, co Pan zrobił w nas i dla nas od czasu ostatniej Paschy, abyśmy nie zapomnieli o naszej prawdziwej zakonnej tożsamości, a także o sensie misji, do której zostaliśmy wezwani w Kościele i w świecie. Ten dar pamięci ma także za cel pomóc nam patrzeć w przyszłość ze spokojem i w pełnej świadomości, że Bóg nas nie zostawia nigdy samych, ponieważ idzie zawsze razem z nami.
- Wiara; istnieje zawsze niebezpieczeństwo, mówi papież Franciszek, które może osłabić światło wiary. To jest pokusa redukcji wiary wyłącznie do przeszłości, do czegoś ważnego, ale należącego do czasów minionych, tak jakby wiara była czymś nabytym, albo piękną książką z ilustracjami do przechowywania w muzeum. Jeśli zostałaby tylko w archiwum historii, straciłaby swoją siłę odnawiającą, swoje żywotne piękno i pozytywną otwartość na wszystkich. Wiara rodzi się i odradza w ożywczym spotkaniu z Jezusem, w doświadczeniu Jego miłosierdzia, które oświetla całe życie.
- Miłość miłosierna. Miłość konkretna jest wizytówką chrześcijanina, ponieważ po niej wszyscy mogą poznać, że jesteśmy Jego uczniami:, jeśli miłujemy się nawzajem. Bóg mieszka tam, gdzie jest miłość, zwłaszcza tam, gdzie troszczy się z odwagą i współczuciem o słabych i biednych.
Te trzy “podstawy” nie są nam obce w naszej duchowości, w naszym charyzmacie i w naszej zakonnej i wspólnotowej drodze.
Piękna Pani, w swoim Zjawieniu na La Salette, przypomina nam, że od długiego czasu myśli o nas i cierpi za nas, że Pan Bóg nigdy o nas nie zapomniał, a jej wielką radością jest to, że może nas na nowo objąć w przebaczeniu, w miłosierdziu i w pojednaniu.
Ona przypomina nam, że nasza wiara nie musi być wiarą od czasu do czasu, lub ograniczoną do formalnych i powtarzalnych aktów, nawet tych, które są ważne, ale powinna stać się ciałem z naszego ciała i być widoczna w życiu spójnym, przejrzystym i czytelnym dla wszystkich.
Odczytywanie “znaków czasu” jest wezwaniem do zwrócenia naszej uwagi na liczne sytuacje niedostatku, trudności, wykluczenia, samotności, które są wokół nas, a czasami nawet w naszych wspólnotach. To tutaj jesteśmy powołani do świadczenia o naszej bliskości ofiarując bezinteresownie braterską pomoc.
Tegoroczna Pascha niech będzie prawdziwie okazją do głębokiego odnowienia przede wszystkim nas samych, znajdując okazję do przemyślenia i przebudowania naszej relacji do Boga i do innych, a zwłaszcza relacji we wspólnocie i naszemu poświęceniu w posłudze misjonarzy pojednania.
Rada Zgromadzenia w Bengaluru (Indie), która odbyła się w dniach od 6 do 26 lutego, jak to wynika z podjętych decyzji, była naznaczona odnowioną świadomością misjonarską naszego Zgromadzenia, co widać poprzez plany otwarcia w niedalekiej przyszłości nowej wspólnoty saletyńskiej w diecezji Pemba (Mozambik), wzmocnieniu misji w Haiti i w decyzjach o Świeckich Saletynach oraz w ustanowieniu Regionu Myanmar.
Temat roku, zaczerpnięty z Iz. 43,19 i poddany nam pod rozwagę pomaga przyjąć z wdzięcznością te znaki nowości, trwałości i nadziei, które zobaczyliśmy w czasie Rady Zgromadzenia w Indiach, a które charakteryzują dzisiaj nasze Zgromadzenie.
Czas, który spędziliśmy na ziemi indyjskiej był dla nas czasem szczególnej łaski, którą nasz Pan i Maryja z La Salette zechcieli dla nas zarezerwować, dla każdego z uczestników Rady a poprzez nich dla całego Zgromadzenia.
Modlę się o to, żeby wezwanie do wypłynięcia na głębię, do szukania nowych horyzontów wlało w serce każdego z nas odnowione pragnienie i entuzjazm, aby poświęcić całą energię na rzecz Ewangelii w dzisiejszym świecie, bez oszczędzania się, bez lęku, wręcz przeciwnie z takim samym oddaniem i z taką samą determinacją, jaka towarzyszyła w misji naszym pierwszym współbraciom.
Rada Zgromadzenia dała nam okazję do powołania oficjalnie przyszłej Kapituły Generalnej, która odbędzie się w Argentynie na wiosnę 2018 roku, oraz do zainicjowania jej przygotowania z udziałem całego Zgromadzenia. W tym celu został podany temat, który będzie dla nas „lejtmotywem” w drodze osobistej i wspólnotowej modlitwy, przemyśleń i poszukiwań.
„W łasce La Salette, prorokami dla świata pojednanego” (Dla tych, którzy znają włoski podaję zdanie po włosku)
“Nella grazia della Salette, profeti per un mondo riconciliato”
Powyższe hasło uwidacznia przynajmniej trzy elementy, które chciałbym, żebyście rozważali w tym roku, w pracy osobistej, w spotkaniach wspólnotowych i w pracy duszpasterskiej:
- Zjawienie w La Salette, wraz z Orędziem jest łaską i ubogaceniem nie tylko dla nas, ale dla całego Kościoła.
- Ta łaska została nam udzielona po to, abyśmy ją ofiarowali światu, który dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek potrzebuje przebaczenia i pojednania.
- My Misjonarze Saletyni, którzy jesteśmy powołani, aby stać się głosicielami i wiarygodnymi szafarzami tej łaski musimy z naszej strony stać się niezmordowanymi budowniczymi „mostów”, które pozwolą ludziom spotykać się, dialogować, i przebaczać sobie nawzajem i jednać się z Bogiem.
Wielkanoc jest świętem nadziei, która wchodzi w historię każdej osoby i historię świata naznaczoną grzechem i kruchością, ofiarując na nowo okazję do odrodzenia się do nowego życia.
Pragnę, aby moje życzenia oraz życzenia Rady Generalnej dotarły do każdego z was, drodzy współbracia, gdziekolwiek jesteście. Życzę naszym młodym, którzy się formują, chorym i starszym w naszych wspólnotach, Siostrom Saletynkom, naszym przyjaciołom i dobrodziejom, jak również licznym Świeckim Saletynom, którzy poruszeni łaską z La Salette pragną nam towarzyszyć w trudnej, ale zawsze ekscytującej misji głoszenia Dobrej Nowiny o Jezusie Zmartwychwstałym.
Niech Piękna Pani z La Salette, nasza Matka i Patronka stale nas strzeże i prowadzi na drodze wierności Ewangelii i naszemu charyzmatowi.
Błogosławionych Świąt Wielkiej Nocy!
Serdecznie pozdrawiam
ks. Silvano Marisa MS
Superiore Generale
Więcej na: www.lasalette.info
