Ks. Neuhaus, który sam urodził się w żydowskiej rodzinie, pisze do ministerstwa w sprawie młodych Filipińczyków zagrożonych wydaleniem: „Zdecydowaliście, że nie ma dla nich miejsca w naszym państwie. Ci młodzi ludzie urodzili się tutaj, mówią niemal wyłącznie po hebrajsku, uważają Izrael za swoją ojczyznę i mają tylko jedno marzenie, żeby założyć tutaj swój dom, przyczyniając się do rozwoju i dobrobytu naszego kraju. Ich dziadkowie otworzyli na Filipinach drzwi Żydom uciekającym przed Szoah, a ich rodzice przyjechali tu, aby dbać o naszych ludzi starszych, niepełnosprawnych i chorych, robiąc to codziennie z oddaniem i miłością. Wielu z nich opuściło własnych rodziców w podeszłym wieku czy niepełnosprawnych lub chorych krewnych po to, aby zająć się naszymi”. Możliwość wydalenia filipińskich dzieci izraelski jezuita określił jako okrucieństwo i „zdradę pamięci o dobroci i hojności”. Zaapelował do ministra o anulowanie odnośnego rozpocządzenia. Jednocześnie przypomniał, że również uchodźcy z Darfuru i Erytrei to „prawdziwi bracia i siostry Żydów, którzy uciekali przed prześladowaniami za to, że byli Żydami, a znaleźli schronienie” w Ziemi Świętej.
mh / rv