Rok Jubileuszowy – 400 lat charyzmatu wincentyńskiego
Drodzy Konfratrzy,
Łaska i pokój Jezusa niech będzie zawsze z nami!
Moje serce jest przepełnione wdzięcznością i radością za ten „dar z nieba”, pozwalający Zgromadzeniu Misji i całej Rodzinie Wincentyńskiej świętować przez cały rok 2017 rocznicę 400 lat charyzmatu wincentyńskiego, który pozostawił tak głębokie ślady bezwarunkowej miłości Jezusa w świecie w ciągu minionych 400 lat i nadal to czyni!
Podczas tego roku, Zgromadzenie Misji i cała Rodzina Wincentyńska wybierze różne daty rozpoczęcia tych uroczystości. Niektórzy już rozpoczęli, niektórzy rozpoczną później. Ale jest jedna data, która jest źródłem, przyczyną świętowania, początkiem „drogi św. Wincentego a Paulo”, początkiem charyzmatu wincentyńskiego: 25 stycznia 1617 – miejscowość Folleville we Francji.
To w tej małej wiosce Wincenty został dotknięty ogromnym duchowym ubóstwem wieśniaków. Kilka miesięcy później przeżył doświadczenie ogromnego ubóstwa materialnego w mieście Châtillon, co dało początek Paniom Miłosierdzia, obecnie AIC, które dzisiaj tak pięknie realizuje wincentyński charyzmat w świecie. Rozpoczął od zachęcania innych do przemiany życia od wewnątrz, a także do dotarcia do innych wokół nich, którzy potrzebowali materialnego wsparcia. W tym samym czasie doświadczył własnej osobistej przemiany, poświęcając się całkowicie biednym duchowo i materialnie oraz doprowadzając do współpracy wielu, którzy poszli w jego ślady, sprawiając, że Ewangelia stała się rzeczywistością „tu i teraz” dla milionów i milionów ludzi w ciągu 400 lat, które minęły od tamtego czasu. Ta misja nie zakończy się, dopóki miłosierdzie będzie powiększane, dopóki miłosierdzie będzie obejmowało wszystkie zakątki świata i dotykało serca wszystkich ludzi!
Tematem Roku Jubileuszowego, który towarzyszy nam w ciągu 12 miesięcy, są słowa: „Byłem przybyszem i przyjęliście mnie …”
Powstały już liczne i niesamowite inicjatywy w ramach Zgromadzenia Misji, a także w całej Rodzinie Wincentyńskiej, w ramach obchodów 400 lat charyzmatu wincentyńskiego, we wszystkich zakątkach świata na poziomie lokalnym, prowincjalnym i międzynarodowym. I jest wiele, które zostaną podjęte. One wszystkie mają na myśli słowa Jezusa zaczerpnięte
z Ewangelii według św. Mateusza (25:31-46) tak drogie wszystkim Misjonarzom oraz tym, którzy podejmują charyzmat św. Wincentego a Paulo: „Byłem przybyszem i przyjęliście mnie …”
Gdy wsłuchujemy się w krzyk ubogich z zewnątrz, nie powinniśmy zapomnieć spojrzeć wewnątrz: krzyk ubogich w nas, ubóstwo wewnątrz nas, które woła o pomoc, o wolność, o zbawienie. U św. Wincentego było to zaakceptowanie i uznanie własnej nędzy, które doprowadziło go do oczyszczenia własnego serca, serca, które zaczęło mocno bić dla ludzi znajdujących się na marginesie społeczeństwa! Podejście Wincentego do osoby, nie było podejściem od strony teologii „z góry”, ale raczej podejściem do osoby od strony własnego ubóstwa, podejściem od strony teologii „z dołu”. Przyjąć obcego w nas, uznać, że istnieje w każdym z nas, objąć obcego, przyjąć go, a następnie przekazać to wszystko Jezusowi, aby uleczył nasze rany, oddać Mu się całkowicie i w pełni zaufać w Jego Opatrzność: to była droga Wincentego. Niech to będzie droga każdego z nas!
Trwałe owoce tych 400 lat są widoczne w tysiącach i tysiącach naszych konfratrów
i w innych członkach tak licznych gałęzi Rodziny Wincentyńskiej, którzy szli przed nami, żyli stylem św. Wincentego, żyli charyzmatem wincentyńskim, najlepiej jak potrafili. Teraz jest nasza kolej.
Oprócz wielu inicjatyw, które będziemy rozwijać w ciągu tego roku, aby uświetnić ten jubileusz, chciałbym zachęcić każdego konfratra, każdego z nas, do jednej wspólnej inicjatywy. Ta inicjatywa nie jest nowa. Wielu będzie ciężko pracowało podejmując tę inicjatywę na różnych poziomach w różnych częściach świata zwłaszcza podczas tego Roku Jubileuszowego. Z jednej strony inicjatywa jest stara, bardzo stara; z drugiej strony jest zawsze nowa, tak jak Ewangelia!
Mówię o nowych powołaniach do Zgromadzenia Misji, o nowych powołaniach na księży i na braci. Wiadomo, że inicjatywa zawsze pochodzi od Jezusa, ale my musimy współpracować i pomóc osobie, którą Jezus wzywa do życia konsekrowanego, w sposób najlepszy, aby to powołanie mogło się zrealizować. Aby uruchomić tę inicjatywę, posłużę się cyframi, jako źródłem naszej orientacji.
Zgromadzenie Misji liczy obecnie około 3200 członków na całym świecie oraz łącznie 800 studentów teologii, filozofii, seminarzystów w Seminarium Internum i kandydatów.
Inicjatywa jest taka: każdy z nas, wspólnie w grupach lub indywidualnie, postawi sobie ten konkretny cel: modlić się, być uważnym, szukać, zachęcać, i zaprosić jednego nowego kandydata, aby dołączył do nas w tym Roku Jubileuszowym. Czy możemy wyobrazić sobie 3200 nowych kandydatów do Zgromadzenia Misji? Czy jest to nierealne? Czy jest to fantazja? Z Jezusem wszystko jest możliwe!
Miejmy nadzieję, że dzięki tej inicjatywie pojawi się wiele nowych powołań do Zgromadzenia Misji w tym roku. Może inni dołączą do nas w najbliższych latach jako owoc tego Jubileuszu. Nic nie jest niemożliwe dla Jezusa, a my jesteśmy wezwani do tego, aby z nim współpracować. Opatrzność zrobi resztę. Inicjatywa i wyzwanie dla nas jest jasne. Każdy konfrater stawia sobie ten cel: ofiaruję się Jezusowi jako narzędzie celem przyprowadzenia jednego nowego kandydata do Zgromadzenia Misji w tym Roku Jubileuszowym. Nic więcej, ale nic mniej!
Idźmy więc do przodu w tym Roku Łaski ze słowami św. Wincentego a Paulo: „Życzę ci młodego serca i pierwszej miłości do Tego, który kocha nas nieustannie i tak delikatnie, jak gdyby dopiero zaczął nas kochać. Ponieważ Boża miłość jest zawsze nowa i różnorodna, chociaż On nigdy się nie zmienia” (List 288).
Niech w tym Roku Jubileuszowym towarzyszy nam wstawiennictwo NMP od Cudownego Medalika, św. Wincentego a Paulo oraz wszystkich świętych i błogosławionych Rodziny Wincentyńskiej!
Wasz brat w św. Wincentym,
Ks. Tomaž Mavrič CM
Przełożony Generalny