Integrating Spirituality into Counseling: Methods and Practices, książka wydana przez Routledge w Nowym Yorku (2023) jest owocem wielu lat mojej pracy akademickiej na Uniwersytecie Świętego Pawła w Ottawie w zakresie integracji duchowości oraz psychoterapii. Stanowi ona odzwierciedlenie przekształceń, jakie dokonały się w Ameryce przez ostatnie półwiecze, a dotyczących ewolucji nauczania teologii pastoralnej dla przyszłych psychoterapeutów na uczelniach chrześcijańskich, gdzie tradycja chrześcijańska stanowi punkt wyjścia dla rozwijania bardziej uniwersalnego podejścia, uwzględniającego zarówno ekumenizm, jak i dialog międzyreligijny, a nawet dyskusję ze światem całkowicie zsekularyzowanym. W tym sensie jest to próba nowoczesnej apologii wiary chrześcijańskiej poprzez ukazanie zarówno granic poznania naukowego natury ludzkiej, jak i niemożności pomocy człowiekowi cierpiącemu bez uwzględnienia jego wymiaru duchowego.
Książka podejmuje następujące zagadnienia: definiowanie duchowości, metodologiczne podstawy naukowego badania duchowości, procesy duchowe, pomaganie ludziom w ich duchowych poszukiwaniach, ocena roli duchowości w życiu, rola dojrzałej duchowości w rozwiązywaniu problemów życiowych, przykłady praktyk duchowych mogących wspomagać psychoterapię, zagadnienia wywodzące się z tradycji rzymskokatolickiej takie jak sakrament pokuty oraz praktyki ascetyczne oraz ich uniwersalne implikacje dla zdrowia psychicznego.
Czytelnicy znajdą w książce analizy historyczne prezentowanych tematów, ich kontekst filozoficzny oraz teologiczny, aby ostatecznie dojść do bardziej uniwersalnych propozycji integrowania duchowości w psychoterapii w społeczeństwie wielokulturowym. Choć ten ostatni wątek nie jest jeszcze charakterystyczny dla rzeczywistości polskiej, książka może okazać się pomocna zarówno dla teologów jak i psychologów pragnących zmierzyć się z integrowaniem duchowości oraz psychoterapii także na niwie polskiej.
Andrzej Jastrzębski OMI