W 2025 r. została opublikowana książka fr. Felice AUTIERI OFMConv pt. Bracia mniejsi konwentualni. Historia: od 1517 r. do dziś (około 1150 stron). Dzieło ukazało się w serii Źródła i studia franciszkańskie, redagowanej przez fr. Luciano BERTAZZO OFMConv, będącego również autorem prezentacji całego tomu.
Praca dostępna jest w języku włoskim i stanowi historyczną rekonstrukcję dziejów rodziny braci mniejszych konwentualnych, obecnej od początków Zakonu franciszkańskiego pod nazwą „Communitas” i prawnie zatwierdzonej po uznaniu obserwancji w 1517 r. Od tej daty rozpoczyna się narracja historyczna aż do naszych dni.
Całość podzielona jest na 10 części, z których pierwsza ukazuje kontekst historyczny. Omawiany okres rozpoczyna się od podziału Zakonu i bulli Ite vos, po czym następuje historyczny ekskurs od XVI do XXI wieku. Kolejna część dotyczy reform związanych z franciszkanami konwentualnymi i odwołuje się do „zreformowanych konwentualnych”. Trzecia część odnosi się do „znoszenia wspólnot”, dokonywanych przez Kościół i przez państwa świeckie. Przedstawione są zniesienia Zakonu we Francji, Hiszpanii i Portugalii, a następnie schizma anglikańska, schizma protestancka i zniesienie innocentiańskie. Poruszona jest złożona strona zniesień przeprowadzonych przez władze świeckie i związanych z rewolucją francuską i okupacją napoleońską w różnych państwach europejskich, zaś na koniec mowa jest o zniesieniach w XIX i XX wieku. Czwarta część skoncentrowana jest na obecności Zakonu na pięciu kontynentach, akcji misyjnej i formacji misjonarzy. Piąta część poświęcona jest rozwojowi elementów instytucjonalnych, począwszy od zarządu Zakonu i jego struktur, historii formacji braci zakonnych, Konstytucji i habitu zakonnego. Dalej mowa jest o zaangażowaniu Zakonu w służbę Kościołowi (papieże, kardynałowie, biskupi) i kurii rzymskiej, a także o zakonnikach będących inkwizytorami. Szósta część nawiązuje do udziału zakonników w pracach soborów: trydenckiego, watykańskiego I oraz watykańskiego II. W kolejnej części przedstawiono historię formacji kulturowej i duchowej, począwszy od kolegium św. Bonawentury i innych ośrodków w prowincjach Zakonu. Dział studiów wprowadza w szeroko rozumiany świat kultury, od teologii po filozofię, liturgię, historiografię, muzykę, prawo, Pismo Święte, nauki ścisłe, humanistyczne, architekturę i artystów. Ważne miejsce zajmuje posługa duszpasterska i kaznodziejska. Dziesiąta część przybliża zakonników wyniesionych na ołtarze.
Tom zamyka chronologiczny wykaz konstytucji Zakonu (XVI-XXI wiek), ministrów generalnych (1517-2019), kapituł generalnych (1517-2019) i współbraci w służbie hierarchii kościelnej (1517-2022). Dużo miejsca przeznaczono na przegląd prowincji i braci Zakonu, po czym następuje lista ministrów prowincjalnych od XVI do XXI wieku. Publikacja kończy się indeksem osób i miejsc oraz spisem treści.
Za: www.ofmconv.net