Antuan Ilgit SJ ma 51 lat. Wychował się w muzułmańskiej rodzinie. Ukończył administrację publiczną w 1994 roku na Wydziale Ekonomii i Administracji na Gazi University w Ankarze. W kolejnych latach odbył służbę wojskową w Ankarze i tam w 1995 r. zaczął zgłębiać chrześcijaństwo. Przeszedł z islamu na katolicyzm w 1997 r.

Moja konwersja była udoskonaleniem mojej wiary – powiedział w 2010 roku. Islamska część mojego życia jest dla mnie bardzo ważna, ponieważ Pan objawił mi się w islamie, w wierze w Jedynego Boga. W ten sposób zbliżył się do mnie. Nie rezygnuję z tej części mojego życia, chrześcijaństwo jest kolejnym krokiem, jest kulminacją poprzedniej drogi, którą w całości uważam za prawdziwy dar.

Po doświadczeniu życia zakonnego w Zakonie Braci Mniejszych Kapucynów, wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego w 2005 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 2010 r., kształcił się na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i w Akademii Alfonsjańskiej w Rzymie. Wysłany do Stanów Zjednoczonych w celu kontynuowania studiów, uzyskał tytuł magistra etyki medycznej na Saint Joseph’s University oraz doktorat z teologii moralnej w Boston College.

Był wikariuszem generalny i kanclerzem Wikariatu Apostolskiego Anatolii, gdy papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym ze stolicą tytularną w Tubernuca. Konsekracja biskupia odbędzie się 25 listopada 2023 r. w katedrze w Stambule. Niedawno powrócił ze Światowych Dni Młodzieży z Lizbony, gdzie był wraz z grupą tureckiej młodzieży.

Ojciec Antuan Ilgit SJ powiedział Radiu Watykańskiemu jak widzi swoje zaangażowanie w dialog międzyreligijny.

Obroniłem doktorat, by pracować konkretnie w dziedzinie bioetyki, w obszarze dialogu międzyreligijnego. Zawsze twierdziłem, że mamy ze sobą wiele wspólnego, zwłaszcza w odniesieniu do ochrony życia od narodzin do jego końca. W swoim nauczaniu zawsze podkreślałem ten aspekt. Doświadczenie tragedii trzęsienia ziemi potwierdziło to nauczanie. Zobaczyłem, że w tragedii, która zjednoczyła nas w życiu i śmierci, rzeczywiście byliśmy w stanie, zarówno z naszymi muzułmańskimi, jak i prawosławnymi braćmi i siostrami, zjednoczyć się i współpracować. Tak właśnie rozumiem dialog międzyreligijny w życiu. Możemy kontynuować dyskusję na różne tematy nawet na poziomie akademickim, ale mamy wiele okazji, by pozostać zjednoczeni.

Zdjęcia: Vatican News

Za: jezuici.pl