Dnia 15 grudnia 2020 r. Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rycerstwa Niepokalanej obchodziło 70. rocznicę swego powstania. Zgromadzenie założył o. Mieczysław Maria Mirochna, franciszkanin, wierny uczeń św. Maksymiliana. Jako kleryk w 1930 r. wyjechał na misje do Japonii i przez 6 lat formował się w duchowej szkole Założyciela Niepokalanowa polskiego i japońskiego. W trudnym okresie II wojny światowej i w okresie powojennym spoczywał na nim ciężar odpowiedzialności za całą misję franciszkańską w Japonii. Po wybuchu bomby atomowej w Nagasaki, odczytując znaki czasu, obok działalności wydawniczej rozpoczął prowadzenie dzieł charytatywnych.
Św. Maksymilian pragnął, aby w przyszłości powstał również Niepokalanów żeński. To jego pragnienie zrealizował o. Mirochna zakładając w Konagai (archidiecezja Nagasaki) Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rycerstwa Niepokalanej. Zgromadzenie powstało w dalekiej Japonii, w kraju, który nie jest katolicki, a Założycielem jest Polak. Dopiero później powstały klasztory w Polsce i w innych krajach. To jest pewien tajemniczy plan Niepokalanej, jakby chciała mocniej podkreślić, że to Ona wszystkim prowadzi, kieruje, że to Jej dzieło. Fascynujące jest spotkanie, współpraca i jedność między o. Mirochną i Matką Franciszką Nakayama, pierwszą Matką Generalną i Współzałożycielką, którzy tworzyli to Zgromadzenie, nadając mu kierunek rozwoju.
Charyzmatem Zgromadzenia jest całkowite i bezwarunkowe oddanie się Niepokalanej jako rzecz, własność i narzędzie. Same i wszystko, co mamy, należy do Niej. Może się nami posługiwać według swoich planów w dziele zbawienie i uświęcenia dusz. Tu ważne jest nasze nieustanne pogłębianie jedności z Niepokalaną, codzienna wrażliwość serca na każde Jej natchnienie, by pośród codzienności umieć odczytywać Jej wolę i być całkowicie do Jej dyspozycji. Niepokalana jest naszym ideałem, w który się wpatrujemy, który chcemy naśladować. Z każdym dniem być coraz bardziej podobną do Niej – oto pragnienie każdej siostry, oto droga naszej świętości. Jak mówił św. Maksymilian, Niepokalana jest najkrótszą i najbezpieczniejszą drogą do Jezusa. Niepokalana używa nas jako swoje narzędzia w dziele ratowania ludzkich dusz, w dziele ich zbawienia i uświęcenia. Wszędzie, gdzie jesteśmy, przykładem życia i słowem, pragniemy mówić innym o Jej dobroci i miłości, zbliżać innych do Jej matczynego Serca, gdyż ufamy, że doprowadzi wszystkich bezpiecznie do portu zbawienia.
70 rocznica powstania naszego Zgromadzenia pokryła się z 90. rocznicą przyjazdu św. Maksymiliana M. Kolbego i o. Mieczysława M. Mirochny, naszego Założyciela, do Japonii. Jako Zgromadzenie będące dziedzictwem duchowości kolbiańskiej w tym roku szczególnie starałyśmy się na nowo spojrzeć i odkryć cel i intencje, jakie przyświecały św. Maksymilianowi i naszemu Założycielowi w rozpoczęciu działalności misyjnej na Dalekim Wschodzie, a także przypomnieć sobie początki ich pracy misyjnej.
15 grudnia, w dniu 70. rocznicy powstania Zgromadzenia, w naszym domu generalnym w Konagai o godz. 10.30 została odprawiona Msza święta dziękczynna pod przewodnictwem Ks. Abp. Józefa Mitsuaki Takami. We Mszy świętej wzięły udział również nasze siostry z pobliskich klasztorów.
Po południu o godz. 16:00 czasu japońskiego przez internet spotkały się siostry wszystkich narodowości. Na początku Matka Kaliksta Nishimura, przełożona generalna, oraz przedstawicielka z każdego kraju skierowały krótkie słowo do wszystkich sióstr wyrażając Bogu swoją wdzięczność za dar powstania Zgromadzenia. Matka Kaliksta zachęciła siostry, aby żyły słowami testamentu O. Założyciela – wiernie żyły duchem św. Maksymiliana. Siostry wspólnie odmówiły dziękczynny Różaniec w języku japońskim, koreańskim, wietnamskim i polskim. Następnie zostało odczytane okolicznościowe przemówienie Ks. Prał. Józefa Niżnika, który od ponad 35 lat jest duchowym opiekunem sióstr w Polsce. Zwrócił uwagę na fascynujące okoliczności powstania Zgromadzenia, na piękno jego charyzmatu, a także zachęcił siostry wszystkich krajów do budowania jedności w oparciu o wierność charyzmatowi i dążenie do coraz większej świętości w swoim życiu, co było również ostatnią wolą O. Założyciela. Po odczytaniu przemówienia siostry odśpiewałyśmy także w czterech językach jedną z ulubionych pieśni O. Założyciela „Po górach, dolinach”. Na zakończenie gwardian klasztoru założonego przez św. Maksymiliana w Hongochi, o. Yamaguchi, udzielił siostrom Bożego błogosławieństwa. Międzynarodowe modlitewne spotkanie sióstr zakończyło się słowami „Bogu niech będą dzięki” wypowiedzianymi w czterech językach.
Z racji 70. rocznicy powstania Zgromadzenia siostry reprezentujące poszczególne kraje przygotowały wspólnie również pamiątkowy panel opisujący najważniejsze wydarzenia z historii Zgromadzenia. Na panelu znajdują się także zdjęcia wszystkich sióstr, bo każda siostra jest żywą częścią tej historii.
Myślę, że każda rocznica ma dwa cele. Z jednej strony jest to okazja, aby zatrzymać się, spojrzeć jakby za siebie, w przeszłość, dostrzegając przedziwne Boże zamysły i prowadzenie. Gdy patrzymy z perspektywy dłuższego okresu czasu na konkretną historię dzieła, chociażby historię powstania Zgromadzenia, uświadamiamy sobie, że nie jest to ludzkie dzieło, ale człowiek jest jedynie wpisany w realizację konkretnych Bożych planów. Rodzi się w sercu wdzięczność za tych, którzy nas poprzedzili nieustannie wiernie odpowiadając Bogu swoje „TAK”, jak Niepokalana. Dzięki ich modlitwie, poświęceniu i wierności dzieło trwa do dziś. Dlatego moje serce szczególnie napełnia dziś wdzięczność za dar o. Mirochny, naszego Założyciela, za dar M. Franciszki Nakayama, pierwszej przełożonej generalnej, współzałożycielki Zgromadzenia, a także za dar pierwszych Sióstr.
Z drugiej strony każda taka rocznica jest również spojrzeniem przed siebie, w przyszłość. Trzeba sobie zadać pytanie, w jaki sposób z nową gorliwością i zapałem kroczyć drogą charyzmatu, który został nam dany i zadany. Nasze Zgromadzenie zostało założone przez polskiego misjonarza, wiernego ucznia św. Maksymiliana w 1950 r. w Japonii. Przez wiele lat w Zgromadzeniu były tylko siostry Japonki. Obecnie są również siostry Koreanki, Wietnamki oraz Polki. Rozpoczął się dla nas czas głębszego uświadomienia sobie międzynarodowości naszego Zgromadzenia, szukania dróg budowania jedności w oparciu o wspólne przeżywanie charyzmatu, a także wzajemnego ubogacania się dzięki różnorodności, którą posiada każdy kraj. Mam głęboką nadzieję, że nasze dzisiejsze międzynarodowe modlitewne spotkanie on-line pomoże nam bardziej uświadomić sobie piękno naszego charyzmatu oraz wzajemne bogactwo. Ufam, że Niepokalana, której jesteśmy całkowicie oddane, pomoże nam na nowo odczytać swoje zamiary zarówno wobec całego Zgromadzenia, jak i wobec każdej poszczególnej siostry, abyśmy naprawdę każdego dnia były coraz bardziej Jej, Jej własnością i narzędziem, którym będzie mogła posługiwać się w dziele ratowania ludzkich dusz.
S. Dorota Maria Drozdowska SFMI, Konagai, Japonia