Dzień Życia Konsekrowanego jest doskonałą okazją, aby ukazać jego miejsce w życiu Kościoła i społeczeństwa. “Eklezjalnej płodności życia konsekrowanego nie mierzy się liczbą osób, ale jej jakościową obecnością”, podkreśla bp Jesús Catalá. W Hiszpanii jest ponad 400 zgromadzeń zakonnych żeńskich i męskich, w których łącznie żyje i pracuje blisko 41 tys. osób. Z kolei w 800 klasztorach klauzurowych jest ok. 9 tys. mnichów i mniszek. Tzw. instytuty świeckie liczą ponad 42 tys. członków. Od kilku lat dość prężnie rozwijają się nowe formy życia konsekrowanego, które wybrało blisko 2 tys. osób. “Jednak to nie liczby są najważniejsze. Ważne jest oddanie się Bogu i bliźniemu, modlitwa i bycie świadkiem Bożej obecności w naszym świecie”, mówi bp Jesús Catalá. Główne problemy życia zakonnego w Hiszpanii, szczególnie klasycznego, to brak powołań, wysoka średnia wieku, spadek liczby zakonników i zakonnic oraz konieczność łączenia prowincji bądź zgromadzeń.
“Istnieją jednak powody do nadziei. Trzeba pamiętać, że to Duch św. kieruje Kościołem i wzbudza potrzebne charyzmaty. Obserwujemy powstawanie nowych form życia konsekrowanego, a także odradzanie się tych dawnych. Nikomu nie umyka fakt, że liczba osób konsekrowanych spadła. Nie powinno to jednak stanowić problemu. Obecność życia konsekrowanego w Kościele jest zapewniona. Inną kwestią są jednak konkretne formy konsekracji w każdej epoce”, podkreśla bp Jesús Catalá.
M. Raczkiewicz CSsR/Madryt/rv