Na początku kwietnia (06.04.2018) papież Franciszek mianował ks. Heinricha Wilmera SCJ, dotychczasowego przełożonego generalnego Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego, nowym biskupem diecezji Hildesheim w Niemczech. W sobotę 1 września 2018 roku ks. Wilmer otrzymał święcenia biskupie.
Głównym konsakratorem był abp Stefan Heße – metropolita Hamburga, a współkonsekratorami bp Norbert Trelle – emerytowany ordynariusz diecezji Hildesheim, oraz abp Nikola Eterovic – nuncjusz apostolski w Niemczech. W uroczystości oprócz licznie zgromadzonych wiernych, wśród których znalazła się rodzina i przyjaciele, udział wzięli także biskupi, kapłani i współbracia sercanie na czele z nowym przełożonym generalnym ks. Carlosem Luis Suárez Codorniu SCJ oraz przełożonym prowincji niemieckiej ks. Heinzem Lau SCJ. Nie zabrakło także sercańskich biskupów. W uroczystości udział wzięli m.in. bp Józef Wróbel SCJ z Lublina, bp Teemu Sippo SCJ z Finlandii oraz bp Jose Ornelas Carvalho SCJ z Portugalii.
„Ks. Wilmer jest idealnym kandydatem do pełnienia posługi biskupiej, gdyż posiada odpowiednie ku temu przymioty na wielu płaszczyznach: ludzkiej, duchowej, duszpasterskiej, a także jest dobrym liderem” – powiedział jeszcze przed uroczystością ks. Lau.
Życiorys
Heiner Wilmer urodził się 9 kwietnia 1961 r. w Schapen, niewielkiej miejscowości w powiecie Emsland (Dolna Saksonia) jako pierwszy z czwórki rodzeństwa. Pochodzi z rodziny rolniczej. Ukończył sercańskie Gimnazjum w Handrup. Po maturze w 1980 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Sercanów i przez dwa kolejne lata odbywał nowicjat we Fryburgu Bryzgowijskim, gdzie następnie odbył studia teologiczne. Święcenia kapłańskie otrzymał 31 maja 1987 w zgromadzeniu księży sercanów. Studiował także w Paryżu, Rzymie. W 2007 został prowincjałem niemieckiej prowincji sercanów. 25 maja 2015 wybrany generałem zgromadzenia.
Herb biskupi
Zawołanie nowego ordynariusza diecezji Hildesheim: Pomocnicy waszej radości (2 Kor 1, 24). Tak rozumie on sens swojej posługi biskupiej, nie w sensie władzy, lecz pomocy we wzrastaniu w wierze. Złoto i czerwień na tarczy herbowej są kolorami herbu biskupiego Hildesheim od 14. wieku. Krzyż pochodzi z katedry św. Gotarda, patrona diecezji i katedry, biskupa Hildesheim w latach 1022 – 1038. Był on benedyktynem, stąd forma krzyża benedyktyńskiego. Na tarczy u góry po lewej stronie zmodyfikowany relikwiarz z początków 1200 letniego biskupstwa jako znak łączności z tradycją początków. Po drugiej stronie krzyż sercański. Namalowane kolorem niebieskim, a więc maryjnym. Matka Boża jest bowiem patronką zarówno katedry jak i diecezji. Trzy owce na dole nawiązują zarówno do pochodzenia bpa Wilmera z rodziny rolniczej z kraju Emsland, jak i pasterskiej posługi biskupa, skierowanej do różnych owiec, stąd trzy.
Insygnia
Pierścień przygotowany dla bpa Wilmera jest kopią pierścienia wręczanego wszystkim biskupom uczestniczącym w obradach II Soboru Watykańskiego, dlatego bywa nazywany pierścieniem soborowym lub pierścieniem Pawła VI. Ma on wygrawerowaną postać Matki Bożej w towarzystwie św. Piotra i Pawła. Ma on symbolizować odnowę zapoczątkowaną przez Sobór Watykański II, a kontynuowaną przez papieża Franciszka.
Pastorał dla bpa Heinera Wilmera SCJ został wyprodukowany przez mistrza kowalskiego Alfreda Bullermanna z Friesoythe. Krzywizna składa się z prostopadłościanu, w którym z każdej strony są osadzone małe kawałki żelaza. W prostopadłościanie znajdują się trzy indywidualne wykute profile płomieni, które razem symbolizują płomienie Ducha Świętego i Trójcy. Wszystkie części metalowe zostały wykonane z mosiądzu, a następnie pokryte galwanicznie. Trzon wykonany jest z dębu. Wszystkie użyte materiały pochodzą z Dolnej Saksonii.
Bp Heiner Wilmer SCJ będzie nosił jako krzyż pektoralny krzyż Zgromadzenia Najświętszego Serca Pana Jezusa, tzw. krzyż sercański. Wykonany został ze srebra w warsztatach artystycznych braci Szensztackich (Goldschmiede und Kunstwerkstätte der Schönstätter Marienbrüder) w Vallendar.
Katedra
Uroczystość odbyła się w katedrze pw. Wniebowzięcia NMP w Hildesheim. To jedna z najznamienitszych budowli w stylu romańskim w Niemczech. Kamień węgielny pod budowę katedry w Hildesheim położył w 852 r. biskup Altfrid. Trójnawowa bazylika krzyżowa z transeptem została poświęcona w 872. Spłonęła w wielkim pożarze, odbudowana w 1046 przez biskupa Hazilo. Z niewielkimi przebudowaniami w XI-XIV w. oraz barokizacją wnętrza, przetrwała do II wojny światowej. W czasie nalotów II wojny światowej katedra została praktycznie zrównana z ziemią. Odbudowa trwała 10 lat (1950-60) i ograniczyła się do stylu wczesnoromańskiego. Wpisana na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO w 1985 r.
Diecezja
Diecezja Hildesheim została założona w 815 r. przez cesarza Ludwika I Pobożnego jako sufragania metropolii Moguncji. W 1215 r. biskupstwo uzyskało pełną niezależność polityczną na terytorium Rzeszy Niemieckiej poprzez utworzenie suwerennego księstwa biskupiego ze stolicą w Hildesheim. Podczas reformacji większość mieszkańców Dolnej Saksonii przeszła na luteranizm, co spowodowało likwidację sąsiednich biskupstw. W 1803 r. diecezja została sekularyzowana. W 1824 r. po zawarciu konkordatu między Stolica Apostolską a Królestwem Hanoweru papież Pius VII ustalił na nowo granice diecezji bullą Impensa Romanorum Pontificum. Weszła ona w skład metropolii Kolonii. 24 października 1994 r. diecezja Hildesheim została podporządkowana przez papieża Jana Pawła II nowo utworzonej metropolii Hamburga.
Więcej na: www.sercanie.pl
