Powinno to zobowiązywać do jeszcze większego zaangażowania na rzecz walki o sprawiedliwość oraz przemianę społeczeństwa, w którym stwierdzono istnienie tylu patologii. Ostatnie spotkanie Unii Przełożonych Generalnych odbywało się pod hasłem: „Wyruszając wspólnie…”. Punktem wyjścia był zakończony niedawno Synod o młodzieży. Chcielibyśmy zobaczyć w młodych „miejsce teologiczne” – mówi o. Sosa – z którego należy wyjść, aby odczytywać znaki czasu i pogłębić teologię życia konsekrowanego.
Jednym z najważniejszych znaków czasów jest jego zdaniem świeckie społeczeństwo, postrzegane jako nowa możliwość ewangelizacji. Zwraca też uwagę na przemiany antropologiczne spowodowane przez cyfrowe warunki życia. Wskazuje także na migracje jako zjawisko globalne, bardzo złożone i masowe oraz powstanie wielokulturowej społeczności globalnej.
Ten nowy kontekst stawia wyzwania natury duchowej. Ważny pozostaje powrót do źródeł charyzmatów życia zakonnego w całej różnorodności obecnych czasów. Potrzebne jest osobiste nawrócenie osób konsekrowanych, wyrażające się w świadectwie zaufania do Boga i do życia wspólnotowego jako znaku pojednania pomiędzy ludźmi, z naturą stworzoną oraz z Bogiem. Szczególnym wyzwaniem pozostaje bliskość z biednymi oraz życie w ubóstwie jako widzialny znak zaufania do Boga i pełnej dyspozycyjnosci w misji. Należy podjąć rozeznanie misji każdego z instytutów w terażniejszości, ze zwróceniem się ku przyszłości oraz dostosować struktury organizacyjne oraz planowanie apostolskie do zasobów i możliwości. Generał jezuitów podkreślił również potrzebę współpracy z żeńskimi instytutami życia konsekrowanego, które skupiają ponad dwie trzecie osób konsekrowanych. Należy to czynić również ze względu na różnorodność charyzmatów oraz biorąc pod uwagę ogromną skalę zaangażowania w misję. Chodzi tu także o ważny wkład w dowartościowanie roli kobiety w życiu Kościoła.
Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan