Towarzystwo ma odwagę sięgania po „nieprawdopodobne” i realizowania tego z ewangeliczną postawą pokory wiedząc, że w posługiwaniu angażującym nawet całą ludzką energię, „wszystko zależy od Boga” – powiedział ojciec Bruno Cadoré, dominikanin, podczas homilii na rozpoczęcie 36 Kongregacji Generalnej Towarzystwa Jezusowego, która trwa w Rzymie od wczorajszego wieczoru.
Następnie nawiązując do wołania proroka Habakuka: „Czemu każesz mi patrzeć na nieprawość?” (Ha 1,3) zwrócił uwagę na kontekst wojen i aktów przemocy, których nie da się dzisiaj powstrzymać jedynie siłą ludzkich rąk. Nie można w pełni zaradzić problemom współczesnego świata kierując się jedynie ograniczonym umysłem człowieka i przy pomocy naszych ograniczonych umiejętności. To co jest rozdarte można jedynie naprawić wsłuchując się w głos Tego, który mimo wielu przeciwności, prowadzi swój lud i obdarza go wiernością. Ojciec Cadoré życzył jezuitom obradującym w Rzymie, by Pan obdarzył ich łaską śmiałej wiary i pokornego wsłuchania się w głos Boga, który zawsze zaskakuje.
Śmiałość w realizowaniu tego, co niemal niemożliwe pozostając wiernym natchnieniom Ducha Świętego. To według dominikanina główne zadanie Kongregacji. Odnalezienie twórczej siły w wierności powiewom Ducha, który „zarówno podtrzymuje nas jak i prowadzi do spotkania i wsłuchania się w innych, który wzbudza głębokie współczucie w sercu każdego i umacnia niezniszczalną więź jaka łączy nas z tymi, którzy są nam powierzeni”.
Ojciec Bruno podkreślał, że śmiałej ewangelizacji musi towarzyszyć wpatrywanie się w oblicze Jezusa Chrystusa i podążanie za jego głosem, a co za tym idzie, sprawienie by był bardziej słyszalny i bardziej zrozumiały dla wszystkich. Tajemnicą tego głosu jest to, że jego jedynym roszczeniem jest twierdzenie, że pokorna niezgoda na absurd, otwiera w tym świecie drogę do narodzin nowego życia.
Zwrócił uwagę na to, życie wiarą umacnia się i mnoży dzięki życiu dzielonemu z braćmi, dzięki przebaczeniu. Odkrywamy wtedy, że nasze życie jest o wiele silniejsze, o wiele piękniejsze niż myśleliśmy. To życie nabiera pełnego sensu, gdy darowane jest innym. Życie wspólnotowe, a zarazem zapraszanie innych do wspólnego stołu, jest dziś ważnym świadectwem dla świata.
Swoją homilię zakończył ojciec Bruno słowami Ignacego Loyoli: „Panie Jezu, naucz nas być hojnymi, naucz nas służyć Tobie jak tego jesteś godzien. Naucz nas dawać, a nie liczyć; walczyć, a na rany nie zważać; pracować, a nie szukać spoczynku; ofiarować się, a nie szukać nagrody innej prócz poczucia, że spełniłem Twoją najświętszą wolę”.
Omówienie homilii: Wojciech Żmudziński SJ
Za: www.deon.pl
