Betlejem (heb. בית לחם, dosłownie “Dom Chleba”). Liczące obecnie 30 tys. mieszkańców miasto, leżące 10 km na południe od Jerozolimy. Należy do Autonomii Palestyńskiej i jest odgrodzone od Izraela wysokim, betonowym murem. Dla chrześcijan to święte miejsce narodzin Jezusa Chrystusa. W 1948 Betlejem znalazło się w granicach Jordanii, w 1967 miasto zajął Izrael, zaś w 1995 roku zostało włączone do Autonomii Palestyńskiej.
Bazylika Narodzenia Pańskiegozostała zbudowana w 326 roku przez matkę Konstantyna Wielkiego św. Helenę. Zniszczona przez Samarytan w 529 została przebudowana przez Justyniana I Wielkiego w 550 roku. W 1099 roku Betlejem zajęli krzyżowcy, wyzwalając je z rak muzułmańskich. W XII wieku bazylika została rozbudowana przez krzyżowców, ale już w 1187 roku miasto ponownie znalazło się w rękach muzułmanów. Po przejęciu miasta przez Turków Grota Narodzenia przeszła pod wspólną kontrole prawosławnych, katolików I Ormian.
W grocie, odległej od Groty Narodzenia o ok. 200 m w linii prostej, nazywanej dzisiaj Grotą Mleczną, Święta Rodzina miała przygotowywać się do wyruszenia do Egiptu. Gdy w pośpiechu Józef ponaglił Maryję, według palestyńskich podań, kilka kropel karmiącej miało upaść na skałę, zmieniając ubarwienie całej groty na białe. Nad grotą franciszkanie wybudowali w 1871 roku oratorium (na miejscu zburzonej przez Turków starożytnej świątyni).
Katolickim sanktuarium na Polu Pasterzy (miejscu gdzie pasterzom mieli się objawić Aniołowie) – Sijar al-Ghanam – opiekują się franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej.