członków Kapituły generalnej zwyczajnej 2019
Jako przedstawiciele naszych braci zakonnych z siedmiu Konferencji / Federacji Zakonu, obecni na 202. Kapitule Generalnej, pragniemy wyrazić naszą wdzięczność i uznanie dla pragnienia podtrzymania braterstwa, które jest fundamentem naszej wspólnoty: „Pan dał mi braci…”, a Wy, bracia, daliście nam pełny głos czynny i bierny.
Wszyscy zdajemy sobie sprawę z niesprawiedliwości, które były wśród nas obecne przez te 800 lat, choć i dziś wciąż brakuje zrozumienia powołania brackiego w naszym Zakonie. Jak nam czas pokazuje w większości przypadków rola brata zakonnego należała do „pokornej służby”. Czasami była to i nadal jest bardzo trudna, ciężka praca fizyczna na rzecz wspólnoty a nawet pojedynczego brata-kapłana. Stało się to sposobem życia chorego minoritas ugruntowanego w mentalności zarówno wszystkich braci, jak i duchownych diecezjalnych i świeckich. Musi zatem nastąpić przerwanie tego, ponieważ wiele osób zbyt łatwo klasyfikuje brata religijnego jako kogoś, kto nie jest zbyt inteligentny, raczej niewykształcony, niezdolny do wyższych celów. W każdej z naszych federacji mamy braci, którzy są w stanie zrobić więcej niż być jedynie sprowadzonym do poziomu taniej siły roboczej w habicie.
Postrzeganie brata zakonnego powoli się zmienia, ale jak wiemy, jest ich coraz mniej. Słyszeliśmy to w auli kapitulnej, że liczba powołań brackich spada. Czy chcemy tego w naszych federacjach? A może wreszcie będziemy starali się promować i wspierać naszych braci? W każdej z naszych federacji pojawiają się iskierki nadziei, gdzie brat wraz jego talentami jest wspierany dla dobra wspólnoty. W niektórych prowincjach przeszkody zostały usunięte i braciom powierza się ważne funkcje, takie jak gwardiana, mistrza nowicjatu czy wychowawcy w innym domu formacji. Są to jednak sporadyczne przypadki, wyjątki które zachowały nasze braterstwo, a nie te haniebne i nie nadające się do zastosowania dzisiaj zasady, które zniekształcają to kim jesteśmy jako franciszkanie tradycji konwentualnej.
Dokument wydany przez Kongregację Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszenie Życia Apostolskiego w 2015 roku, zatytułowany „Tożsamość i misja brata zakonnego w Kościele”, jest dokumentem pełnym nadziei, którego nie wolno nam odrzucić. Dokument, który oferuje odnowiony i pierwotny sposób życia naszego braterstwa, którym przecież żył święty Franciszek i jego pierwsi bracia. Wydaje się jednak, że po czterech latach dokument ten jest martwy wewnątrz Zakonu i wymaga powstania z martwych do głębszej refleksji, aby zrobić miejsce Duchowi, by ten poprowadził nas przez konkretne wskazówki i wskazania, zawarte w tekście. W większości jurysdykcji kopie tego dokumentu były rozprowadzane jedynie wśród braci zakonnych do czytania, w innych miejscach zorganizowano sympozjum dla braci na ten temat, jak gdyby bracia-kapłani nie potrzebowali zajmować się tym tematem. Zapraszamy Was do przeczytania tego dokumentu i zachęty wszystkich naszych braci do zapoznania się z misją brata.
Nasza obecność na Kapitule, jak również zatwierdzony wniosek, dający Ministrowi Generalnemu możliwość zapraszania przedstawicieli braci zakonnych do udziału w kolejnych Kapitułach Generalnych, staje się jeszcze większą iskierką nadziei. Jesteśmy jednak świadomi, że wszyscy musimy pracować nad zmianą mentalności, przemianą serca, zaczynając od zrozumienia braterstwa w naszych prowincjach, a następnie spojrzeć jeszcze dalej aby zobaczyć czym jest nasze braterstwo, zaczynając od samej góry, od Ministra Generalnego aż do „prostego” brata, który się tylko uśmiecha mimo poniżających go komentarzy.
We wszystkich naszych duszpasterstwach, a zwłaszcza w duszpasterstwie młodzieży i powołaniowym, musimy promować nasz sposób życia. Życie wspólnoty, w której żyjemy braterskim życiem konwentualnym, w którym wszyscy we wspólnocie są równi, żyjąc tą samą regułą, tymi samymi ślubami, mającymi te same prawa i obowiązki we wspólnocie, z wyjątkiem oczywiście tych, które wynikają ze święceń. Konieczne jest ukazanie godności powołania brackiego i przyjęcie tych samych kryteriów w całym Zakonie przy przyjmowaniu kandydatów do formacji i tylko w rzadkich i uzasadnionych przypadkach przyjmować kandydatów bez wykształcenia średniego.
Możliwości rozwoju intelektualnego kleryków w naszym Zakonie powinny być tymi samymi możliwościami dawanymi braciom zakonnym na wszystkich etapach formacji początkowej i ciągłej tak dalece, że nie powinno być zaskoczeniem dla nikogo, że brat zakonny zostaje gwardianem, definitorem, katechetą, profesorem teologii lub innych dyscyplin nauki.
Ten list nie ma być okazją do narzekania ani oskarżania kogokolwiek, ale ma motywować nas do dalszej odnowy siebie i naszego braterstwa, abyśmy nie stali się przeszkodą do wysiłków, które wciąż są potrzebne w całym Zakonie w tym temacie. Niech stanie się motywacją i zachętą do prawdziwej refleksji nad powyższym tematem w całym Zakonie na wszystkich jego poziomach.
Wasi bracia, (w porządku alfabetycznym)
CHOI fr. Alexander (Young Seon), (Prov. COREAE – FAMC)
HORVAT fr. Robert, (Prov. SLOVENIAE – CEF)
KOZIELSKI fr. Robert, (Prov. POLONIAE-S.MAX. KOLBE – FEMO)
MARDESIC fr. Jack, (Cust. Prov. GALLIAE – FIMP)
NTUMBILA fr. Joseph Bwalya, (Prov. ZAMBIAE – AFCOF)
PEREIRA XAVIER fr. Rogério, (Prov. BR-S. FRANCISCI – FALC)
SCHENK fr. Joseph Stuart, (Prov. USA S. BONAVENTURAE – CFF)
Collevalenza, 15.06.2019
Letter of the 7 Religious Brothers
Wszystkie wydarzenia i kronika kapituły na stronie: www.capgenofmconv.org