“Positio”: fra Michał Tomaszek, ofmconv (1960-1991), fra Zbigniew Strzałkowski, ofmconv (1958-1991), ks. Alessandro Dordi (1931-1991).
Dnia 25 listopada 2011 r. została przekazana do Kongregacji ds. Spraw Kanonizacyjnych „Positio” o życiu, domniemanym męczeństwie i sławie męczeństwa Sług Bożych fra Michała Tomaszka OFMConv, fra Zbigniewa Strzałkowskiego OFMConv i ks. Alessandro Dordi zamordowanych w diecezji Chimbote w Perù, jak się domniemywa z nienawiści do wiary, przez partyzantów Świetlistego Szlaku (Sendero Luminoso); misjonarze franciszkańscy zginęli 9 sierpnia 1991 r. w Pariacoto, kapłan diecezjalny (Fidei Donum) 25 sierpnia tego samego roku w pobliżu Vinzos.
Etap diecezjalny został otwarty przez biskupa diecezjalnego bpa Luisa Armando Bambarén w Pariacoto dnia 9 sierpnia 1996 r. i zamknięty dnia 25 sierpnia 2002 r.; w międzyczasie odbyły się dwa przesłuchania w Krakowie i w Bergamo.
Po uzyskaniu pozytywnej oceny dnia 24 października 2003 r., 14 listopada tego samego roku mianowano delatora sprawy: został nim mons. José Luis Gutiérrez Gómez; do pomocy przydzielono mu najpierw kilku braci, a następnie dr. Bernadettę Meinardi. Z czasem początkowego delatora zastąpił nieodżałowanej pamięci fra Cristoforo Bove, a po jego śmierci funkcję przejął fra Zdzisław Kijas. Nad rozwojem „Positio”, aż do jej przekazania do rzymskiej Kongregacji czuwał adwokat Maurizzio Cancelli.
Udało się stwierdzić, że walka zbrojna prowadzona przy końcu ubiegłego wieku przez różne ruchy partyzanckie w Perù, którym przeciwstawiała się regularne siły zbrojne państwowe, spowodowała śmierć ponad 70 tys. osób w śród ludności cywilnej, wśród walczących ze sobą stron i tych, którzy nie z własnej winy, znaleźli się pomiędzy walczącymi stronami; pomoc braciom w potrzebie przypłaciło własnym życiem wielu misjonarzy z różnych narodowości pracujących wówczas w tym kraju. Nie było to dziełem przypadku, lecz wynikiem zaplanowanych działań partyzantów, którzy chcieli uderzyć w tych, którzy pomagali najbardziej potrzebującym w imię Chrystusa i Jego Kościoła, aby wyeliminować tych, którzy się im przeciwstawiali poprzez bezinteresowną służbę najbiedniejszym i pokrzywdzonym.
Po pięciu świętych, którzy żyli w Limie w tym samym czasie na przełomie XVI i XVII wieku (Turibio z Mongrovejo, Francesco Solano, Martino z Porres, Róża z Limy, Giovanni Macías) i innych beatyfikowanych i kanonizowanych w ostatnich czasach, Kościół peruwiański ma nadzieję, że ci trzej Słudzy Boży, pierwsi męczennicy, zostaną uznani jako męczennicy za wiarę. Módlmy się, by fakt ten przyczynił się jeszcze bardziej narodowe pojednanie wśród wszystkich mieszkańców Perù.
