Fr. Ignatius MATERNOWSKI upamiętniony na pomniku D-Day w USA

Po latach badań i weryfikacji nazwisko fr. Ignatiusa MATERNOWSKIEGO OFMConv zostało dołączone do pomnika wojennego D-day w Bedford w stanie Wirginia (USA). Mur pamięci, na którym widnieje imię franciszkanina, stanowi najbardziej uderzający znak dla tych, którzy zginęli w D-day. Wraz z dodaniem jego nazwiska całkowita liczba aliantów poległych podczas inwazji na Normandię 6 czerwca 1944 r. wzrosła do 4427.

Po wybuchu II wojny światowej fr. Ignatius MATERNOWSKI odpowiedział na wezwanie do służby jako kapelan wojskowy, zaciągając się do armii amerykańskiej w 1942 r. Później zgłosił się na ochotnika do 508. pułku piechoty spadochronowej 82. dywizji powietrznodesantowej. Po rygorystycznym przeszkoleniu ze swoimi towarzyszami osiągnął stopień kapitana i wiernie służył Bogu i krajowi przez 23 miesiące. Wysłany do Irlandii i Anglii w ramach przygotowań do bitew, które miały przywrócić wolność Europy, odprawił ostatnią Mszę dla swoich żołnierzy i udzielił absolucji generalnej w przeddzień inwazji na Normandię.

We wczesnych godzinach porannych D-day fr. MATERNOWSKI spadł ze spadochronem wraz z resztą żołnierzy na okupowane terytorium, w pobliżu miejscowości Guetteville koło Picauville. Niedaleko rozbił się amerykański szybowiec i było wiele ofiar. Natychmiast zaczął udzielać pomocy rannym spadochroniarzom i ofiarom katastrofy. Zdając sobie sprawę, że potrzebny będzie odpowiedni punkt ratunkowy, wybrał ryzykowną strategię: próbę negocjacji ze swoim niemieckim odpowiednikiem w pokojowej nadziei na zebranie rannych we wspólnym szpitalu. Przekraczając linie wroga bez broni, z hełmem zawieszonym na pasku, odznaką kapelana i opaską Czerwonego Krzyża, odważnie udał się na spotkanie z głównym lekarzem niemieckim. Podczas powrotu przez strefę niczyją na stronę amerykańską, został postrzelony w plecy przez wrogiego snajpera, stając się jedynym amerykańskim kapelanem, który zginął w D-day. Miał 32 lata, w tym 5 lat kapłaństwa.

Martwe ciało zakonnika pozostawało widoczne na drodze przez trzy dni, ponieważ wróg nie pozwolił na jego przeniesienie. W dniu 9 czerwca amerykańscy żołnierze z 90. dywizji piechoty zabrali go i pochowali w pobliżu Utah Beach. W 1948 r. jego doczesne szczątki zostały sprowadzone do Holyoke w stanie Massachusetts, gdzie odprawiono uroczystą Mszę św. w kościele „Mater Dolorosa” i złożono je we franciszkańskim grobowcu na cmentarzu „Mater Dolorosa” w South Hadley w stanie Massachusetts.

Kevin A. KEENAN, biuro ds. komunikacji / ofmconv.net

Wpisy powiązane

VIII Zebranie pallotyńskiej Regii w Rio de Janeiro

Orędownicy dla młodych

Ks. Leszek Kryża SChr: Jeździmy na Ukrainę by pokazać, że zgodnie z apelami Papieża Franciszka – nie zapominamy o wojnie